Suphesiz benim icin o ilham verici bir yazi idi...
Bu W. Shakespeare' in kullandigi cogging teknigin anlasilirligi icin verilmis basit bir ornekti.
Bu teknigin amaci eserinin orjinalligini korumak icindi. Eser, eski Ingilizce' den yeni Ingilizce' ye cevrildigi zaman veya guncellendigi zaman, veya zamanin ruhuna uyduruldugu zaman orjinalitesi, sakli mesaj ortadan kaybolabilir.
Muzeleri veya galerileri hepimiz biliriz, orda eski olan kiymetli eserler sergilenir, ayrica bunun genis bir de sektoru vardir. Peki tiyatro'da oynanan oyunlar...veya ozelde Shakespeare' in yazdigi oyunlar... Bunlara nasil bakmaliyiz... Bu tip sorular icin Shakespeare'i iyi taniyan, yani uzerinde iyi arastirma yapmis olan G. Wilson oncelikle sunu varsaymamizin gerekliligine isaret ediyor:
"A play is an extender metaphor". ( ne kadar da tanidik geliyor)
Bu varsayim, Hamlet, III' de mevcuttur diyebiliriz:
"Anything... overdone is from the purpose of playing, whose end, both at the first, and now, was, and is, to hold as 'twere the mirror up to nature".
Ve Hamlet sonunda soyle bitiriyor:
... The play's the thing.
Wherein I'll catch the conscience of the King.
Hmm, konu ile alakasi... her ne kadar Albert Mackay Symbolism & Masonry kitabinda seremonileri inceledigimiz zaman fazla uzaga gidemeyiz dese de bence hersey uzerinde durmakta fayda vardir, cunku deniliyor ya:
"Masonluk, alegoriler ile orulu ve semboller ile resmedilen bir ahlak bilimidir".
* TITANIA, a harfi koyu yazilmis.
**To cog dice: zarin bir tarafini agirlastirip belli bir tarafa dusmesini saglamak.
