Doğu mistisizminin, Yahudi Mesihçiliğinin, Yunan düşüncesinin ve Roma evrenselciliğinin kavşak yerinde, ortaya Hristiyanlık çıkmaktadır.
Hristiyanlık, Hristiyanların dinidir. Hristiyan(christiani)'lar, "Hristos"( Christ)'a bağlı, ona inanan kimselerdir. Hristos sözü, İbranice "Mesih" sözünün Yunancaya çevrilmişidir.
Hristiyanlık, Tektanrıcı bir dindir. İnsanlığın kurtarıcısı ve Tanrının oğlu olan İsa'nın aracılığı sayesinde, kulun Baba-Tanrı ile haşır-neşir olmasını ön planda tutar.
Aramızda yaşayan, daima büyük bir etki yapmış ve yapmakta olan bu dini anlamak için, onun kutsal kitabı olan "Bible" i, kurucusu olan İsa'nın kişiliğini, Kiliselerinin müşterek doktrinini, ahlâksal ilkelerini,bu inanca bağlı olduklarını ileri süren çeşitli mezheplerin tapınış ve kilise işleri bakımından teşkilatlanmış tarzlarını incelemek gerekir.
Hristiyanlığın kutsal kitabı, daha önce incelediğimiz Eski Ahid'i, yani Tevrat'la İncil'i içine alır. Buradaki 'Ahid' sözü, ittifak sözünün kötü bir çevrilişidir. Bahis konusu olan, Tanrı ile insanlık arasında bir ittifaktır.
Yeni Ahid, yani İncil, halk Yunancası ile yazılmıştır; içinde Âramî dilinde birkaç cümle de vardır.
Bu kitap, IV. yüzyılda kesin olarak meydana getirilmiştir. Bu da, büyük kiliselerin çoğunda okunan ve o zamanki Hristiyanlığın ortalama fikirlerine uygun sayılan metinler bir araya getirilerek mümkün olabilmiştir.
Eski Ahid'in elimizde olan elyazmaları, Yeni Ahid'inkilerden çok daha eskidir. Bunların en eskisi olan ve Vatikan'da saklandığı için adına "Vaticanus" denileni, IV. yüzyıldan kalmadır.
Metin olarak da III. yüzyılın sonunda başlanan Süryani Metin, peschitto III. ve IV. yüzyıllardaki iki Kıptî (Mısır) metni, 400 yılına doğru tamamlanan Latince çeviri , yahut "Vulgate" vardır.
XIII. yüzyılın başlangıcında Canterbury Başpiskoposu Stephen Longton, Yeni Ahid'in Latince metnini bölümlere ayırmış ve bu şekil, muhafaza edilmiştir. Robert Estienne'in 1551'de Cenevre'de yayınlanan baskısında ilk defa olarak, âyetler de ayrılmıştır.
...
