Ushtra

[scherif]

garip!!!

bütünü parçadan muzdarip,
garip alıntılar kokuyor
kokuşmuş hayatlar
her türü içersinde barındıran
suretler içindeyim
hayat ne garip


parçası bütündende garip
fuzili alnıtılar okuyorum
sanallaşmış unutulmuş ve
bir türllü bitmeyen sonlamalar
sahiciliğini yitirmiş sevdalar içindeyim
hayat ne garip


bütün-parça ilşkisiydi
tüm olası anlatımlar
hayat sanal bir yaşanmışlıktı vesselam
kimdik neden geldik
nereye gidiyoruz
bunlar garip


ustra'nın ışığına muhtaçbir insanlık
tarihin sonu gelmişçe konuşmalar bunlar
okuyan için başlangıç
sil baştan başlamalı insan
omzumda binlerce yıllık esaret
esiriyiz, esirliğimizin,
bundan memnuniyetimiz garip,

hiç özgür olmamış uygarlıklar çağındayız
Platon'un gölgelerine konuşuyoruz
Başkarına yazılmış öykülere amade oluyoruz
Konuşuyoruz...konuşuyoruz
"bir arayış
bir yokoluştu hayat"
ushtra dedi;
söyle dedi..
varıpta gideceğiniz
benim!!
ötesine öykünmeniz garip...

noktalama işareti....

 M.Şerif AKAYDIN

[scherif]

Geist

bir hikayesi olmalı
kadim uygarlıklardan bugüne
tarihsellik denilen yalan
kültür taşıyıcısı
bir şiiri olmalı,
kafiyesiz,
çoğu zaman kifayetsiz...
öyle her bedene uymamalı
bir anısı olmalı,
hatırlanmalı,
hatırlatmalı kadim uygarlıktan emanet tarihselliği
anımsatmalı,
zerrece yaşanılmış olanı...
bir coğrafyası olmalı,
benzersiz,
ayakları yerde..
göğe bakmalı gözleri
bir söz olmalı,
başlangıçta
ve sonunda ola-gelen...
bir değil...
milyarlarca hikayedir insan...
ve hepte söylenmiş olan..
eksik tamamlanmamış olandır
yola koyulan...
bir mucizedir yaşam..
ve söyle dedi ushtra:
aydınlat  öteden beri ışığı hissedenleri
yarınları yaratacak olanlara söyle dedi
yakındır...
ışığıma kapılmanız yakın...

mschak
*geist:Hegel felsefesinde:Mutlak, kendi kendini temsil eden öznedir ve kendisine ilişkin bilgisini de felsefe aracılığıyla elde eder.


Mehmet Şerif AKAYDIN

[scherif]

ushtra-şovalyesi
zaman en büyük imtihan,
ışığın hükümdarına yoldaşlık eden;
ey şovalye....
sağır kulaklara konuşmak beyhude;
zamanı gelince-sözün küpe olur...
bütün dillerde.

Dilde göz,
gönülde köz olanın,
hastalıktır elbette dermanı...
ışığın hükümdarına yoldaşlık eden;
ey şovalye....
zamanı gelince-özün ışık olur...

ayak-takımının yüreğinde.


 Mehmet Şerif AKAYDIN

[scherif]

söz var!!!!


Evrenin olanca boşluğunda,
bir ışık savaşçısıydı ushtra,
bir mumun gölgesine avundu,
duruldu,
kelimeler en büyük silahıydı,
yanlış yerde yanlış zamanda
devinip durdu,
olanca saflığıyla inanmak istedi
olanca yokluğuyla
varlık sebebi.
Çölde yetişen bitkiydi ushtra
herşeye inat,
yaşamı filizlendiren
dürüstlüğü en büyük silahıydı
hem kaç para ederdi
ucuz savaşlar,
bir derdi vardı
modern bir spartaküst-dü ushtra
kölesi olmadı kimsenin
olmamalıydı kendisinin
savaşmalıydı
21.yüzyılda bir don-kişot olmalıydı ushtra
hertürlü yarattığı yel-değirmenine inat
bir söz ustasıydı ushtra
söz verdi mi tutardı elbet,
sözünde durmayana inat,
Öldürmeyen şey güçlendirir.
ushtra hükmünü verdi,
sahipleriniz gibisiniz,
biraz ondan biraz bundan,
kaleminiz kırıldı.
sözün anlamını yitirdiği yerdeyiz,
söz vardı!
önce
ve sonra
söz var!!!!