Locada sandalyesi bos kalan kardes

[midyad]

Bir locanin bir uyesi (Kardes) onceden duzenli olarak gittigi locasina bir sure gitmemeye baslamis. Bir kac ay sonra ilgili locanin “Ustad-i Muhteremi” (U.M.) onu ziyaret etmeye karar vermis. Soguk bir kis aksami idi ve U.M. kardesini yalniz basina, gicir gicir yanan sominenin yaninda bulur.

Devamsizlik yapan kardes U.M.’nin niye geldigini tahmin etmemis degildi. Kardes U.M.’ni hos karsiladi ve onu yanan sominenin yaninda olan rahat bir koltuga goturdu ve bekledi. U.M. oturdu ama bir sey soylemedi.

U.M. sessizlik icinde sominede yanan kütüklerin ustunde ve etrafinda dans eden alevleri bir sure izledi. Bir kac dakika sonra sominenin yaninda asili duran masayi eline aldi ve yanan bir koru masa ile digerlerinin yanindan cekti ve tek basina kalacak sekilde kenara koydu. Sonra yine rahat koltuguna donup oturdu ve sessizligini oylece korumaya devam etti.

Ev sahibi kardes butun bunlari dikkatli ve sessiz bir tefekkur icinde izliyor ve degerlendiriyor. Kösede yalniz basina kalan kütügün atesi titrek titrek son bir parlamanin ardindan söndü. Sönen kütük sogudu.

Iki kardes aksamin ilk karsilasmasindan beri tek kelime konusmamislardi. U.M. saatine bakti ve gitme zamaninin geldigine karar verdi. Yavasca yerinden kalkti, siyahlasmis, sönük kütügü masa ile aldi ve alevli atesin ortasina koydu. Sönmüs kütük hemen atrafindaki parlayan kütüklerle ayni isik ve isi ile yeniden yanmaya basladi.

U.M. masayi yerine asip kapiya yöneldi ve kapiya ulastiginda, kardes, yanagindan süzülen bir yas ile, “bu sicak ders icin tesekkur ederim, kardesim. Bir sonraki toplantida locada olacagim”.

[Alşah]

       Harika bir paylaşım. Tipik karekteristik bir olgu. Ariflerin gerekeni aldığını düşünüyorum. Teşekkürler sayın midyat.
      Saygılar-sevgiler.
   

[vendor]

Mükemmel bir paylaşım olmuş.. Bazen söze ne hacet!! Bir bakış , bir tebessüm kâfi gelmez mi?

Saygılar ve sevgiler..

[Tık-Tik-Tak]

 Ölümlü olmayı bilmenin bir parçasındaki şahsi farkındalık,ölümün kendi varlığı içinde de bir parça yaşam oluşunun huzurlu sukunetini sarsa bilmeli.Ölümü bilmek,ölümü yenmek istemektir;Ölümü bilmek,Ölümle uzlaşmak istemektir;Ölümü bilmek,ona yenilmeyi seçmektir;4Ölümü bilmek,sonsuz yaşam dögüsünü anlayabilmektir.

Ölümlü oluşumuzu, bireysel ve mikro anlamda, geleceğe bir yaratım bırakarak aşmaya çalışırken,makro anlamda bir topluluğa ait olup onu geleceğe taşımakla içsel huzuru ararız. aHer canlı, deniz seviyelerindeki gibi kendi farkındalığına göre,farklı titreşimlere tabidir.Derin denizlerdeki her seviye insan farkındalığının katmanları gibidir.Tüm insanlar kendi bilinç seviyelerinde huzur bulur.Yüzeydekiler bol çalkantıyı, derindekiler sukuneti sever.

Peki kaç kişi, ölümsüzlüğe giden bu kadim yolun aslında ölümlü olmanın ardındaki farkındalıkda saklı olduğunu bilir ? Ancak bulduğunda arayabilirsin; sadece Sayın midyad'ın paylaşımındaki anlatım gibi, beraber yandıysan yeniden yanacak ateşi benliğinde kavrayabilirsin.

Saygılar.

[midyad]

Ölüler diyarina ancak yasayanlar girip canli cikabilir. Kultur tarihinde bunun ilginc orneklerine rastlamak mumkundur.

Ornegin, cok sevdigi Euridice’ i geriye bakmamak sarti ile ölüler diyarindan almasina izin verilen Orpheus’ un hikayesi vardir. Yasaga ragmen geriye baktiginda onu tekrar kaybeder. Geriye bakma yasagi, bilinen bir kulturel gercektir.

Sanirim, geriye bakma arzusunu uyandiran kalptir. Bunu yapmama emrini beyni ile duydugu halde kalbine yenik dusmustur. Buna klasik beyin ve kalp ikilemi de diyebiliriz: bakmamanin rasyonel olarak daha iyi oldugunu biliyoruz ama o durumda en cok yapmak istedigimiz ne olabailir ki? 

Orpheus, Hades’ in cikisina varmak uzere iken Euridice’ nin onu hala takip edip etmediginden emin degil cunku Euridice onun sorularina hic cevap vermiyordu. Orpheus geriye bakmamasinin gerektigini cok iyi bildigi halde bakti. Orpheus kalbi ile bakti, beyni ile degil. Bu yuzden Euridice’ sini ikinci kez ve bu sefer kesin olarak kaybetti.

Forumda veya baska bir yerde Masonlugun bir yasam felsefesi olarak hayatin oneminin altini cizdigini okumustum. Kim  geriye donup bakarsa, muhtemelen yasanmis hayatina olan ozlemin icinde olup, yasanacak hayata olmasi gereken dikkati azalabilir veya dagilabilir.

Geriye bakmak cogu zaman baska bir yerde olma arzusunun bir ifadesidir, burada ve simdide degil. Ileriye bakmak degisim icin farkli bir bakis acisina sahip olmaktir...

[Caliper]

Forumda veya baska bir yerde Masonlugun bir yasam felsefesi olarak hayatin oneminin altini cizdigini okumustum. Kim  geriye donup bakarsa, muhtemelen yasanmis hayatina olan ozlemin icinde olup, yasanacak hayata olmasi gereken dikkati azalabilir veya dagilabilir.

Güzel bir başlık ve güzel bir paylaşım olmuş, emeğinize sağlık.

Mason, tefekkür hücresinde maddi yaşamına veda eder, Tekriste ise, manevi yaşamına yeniden doğar.

[Caliper]

Mason, tefekkür hücresinde maddi yaşamına veda eder, Tekriste ise, manevi yaşamına yeniden doğar.

Güzel bir söz olmuş. Ancak genelgeçer bir doğru olması için Tefekkür Hücresi, Chamber of Reflection'ın tüm Masonluk uygulamalarının bir standardı olması gerekir. Peki öyle mi?

Değil tabii ki.