Nefret

[Waldow]

Herkes ektiğini biçer bu dünyada,
Haksızlık yerde kalmaz burda,
Ben ettim buldum.
Allah bazen cezalandırırmış kulunu,
Bazen,
Bunu bir başka kulu vasıtasıyla yaparmış,
Ama ben,
Bunu yapan kulu da affetmem,
Keserim cezasını.
Kin gütmem, hesap sormam,
YALAN !
Yirmi yıl geçse de aradan,
Ben, unutmam !
Gün gelir sorarım hesabını.
Öbür tarafa bırakmam işimi,
Ben bu dünyada çektim,
Onlar da bu dünyada çeksin isterim.
Onlar utansın, deyip dönmem arkamı.
Aci çeksinler, bağırları dağlansın,
Gözleri görmez, kulakları işitmez olsun isterim.
İnsan en büyük ihanetleri, en büyük yalanları,
Sevdiklerine yapabilirmiş.
Çünkü, seni sevenler kördür.
Düşmanınsa uyanık.
Düşmanın kurcalar,
Düşmanın hatanı arar,
Düşmanın kuşkulanır senden.
Ama sevdiklerin,
Beklemez senden...


R.Ö.G

[bingol]

Cok basarili bir siir