Masonlar.org - Harici Forumu
Masonluk Bilgidir. Bilimdir. Ilimdir. => Psikoloji - Ruh bilimi => Konuyu başlatan: shemuel - Ocak 13, 2008, 07:36:35 ös
-
Sıkça tekrarlanan bir inanca göre "Anneler evlatları için yaşarlar." Anneliğin bu fedakarlık boyutu üzerine yüzlerce yazı okumuşsunuzdur. Yazılmayan şudur: Annenin, "doğurduğum varlık için yaşamalıyım" kararı, ister istemez doğurduğu varlığın da onun için yaşaması özlemini barındırır içinde; en azından o varlık öyle hisseder.
Doğumla başlayan bu karşılıklı adanmışlık hissi, hayat boyu sürer.
Mitoloji, gökler tanrısı Zeus'un, Leda'yla birleşebilmek için kuğu kılığına girdiğini yazar. Leda kuğuyu alınca şöyle der:
"Bir kuğum olduğundan beri intihar etmekte özgür değilim artık"...
Çocuklar, hasretle beklenmiş kuğularıdır annelerinin... ve hayatına bir kuğu giren anne, "intihar etmekte bile özgür değildir artık..."
Lakin annenin bu esareti, ister istemez kuğusunu da tutsaklaştıracak ve bu ikiliyi aynı tutkunun prangalarıyla birbirine bağlayacaktır.
Onlar sevginin rehineleridirler artık ve şefkatin pamuktan kıskacında yaşayıp gideceklerdir.
-
ya bu kadar anlatmadan sonra ancak bu kadar yaza bilirim. Boyle guzel yazilarinla helal olsun kardes.
-
Çok güzel yazıyor ona katılıyorum ama söylediklerine katılamayacağım... Bir erkek gözü ile algılıyor olayı, annelik sandığı gibi bu kadar basit açıklanamaz... Annelik duygusu sevgili shemuel yukarıda ifade ettiğinden çok daha öte bir duygudur ve bunu bir erkeğin anlatması çokta derin olmayacaktır... Bir hayatı dünyaya getirmek, sonrasında onu koşulsuz sevmek, doğurduğum varlık için yaşamalıyım değildir... Kadınların neredeyse doğdukları andan itibaren sahip oldukları annelik iç güdüsü pekte kelimelerle ifade edebileceğim bir duygu değildir açıkçası... Yeryüzündeki yerine koyamayacağınız, bir çok sevgiden üstün, adanmışlıktan daha çok bitmeyen bir aşktır...
-
Sevgili blossom bir bayanda anne olmadan hiç bir şey hissetmez.
-
Sevgili blossom bir bayanda anne olmadan hiç bir şey hissetmez.
O öyle değil sevgili shemuel, çünkü sağlıkta (ortaokulda okutulan ders kitabında) ergenlik çağına erişmiş kız çocuğuna "ana" denir. Yani annelik duygusu bize iç güdüsel olarak doğuştan verilir. Benim erkek kardeşim benden 11 yaş küçük ve ona bir anne gibi baktım, şuan da annesi gibiyimdir...