Masonlar.org - Harici Forumu

 

Gönderen Konu: Ama Ben Sanıyordum ki... 5  (Okunma sayısı 2573 defa)

0 Üye ve 1 Ziyaretçi konuyu incelemekte.

Kasım 08, 2011, 01:54:41 ös
  • Orta Dereceli Uye
  • **
  • İleti: 498
  • Cinsiyet: Bay



Konuğumu uğurladıktan sonra kendime bir kadeh daha doldurup koltuğuma kuruluyorum. Bu akşam konuştuklarımızı düşünüyorum.


Her ne kadar beni şaşırtan şeyler yaşamış olsam da, geneli düşünüldüğünde çok yararlı bir sohbet olduğu kanısına varıyorum.


Konuğumla ters düştüğümüz hatta onu kızdırdığımı sandığım durumlar geliyor aklıma. Bir an yine içim daralıyor. Fakat çok kısa sürüyor bu. Ben konuğumu kıracak hiçbir söz söylemedim veya saygısız bir tutum takınmadım ki. Bildiklerimi art niyetsiz olarak özgürce dile getirmek de benim özgürlüğüm değil mi?


Yanlış biliyorsam, yanlışımı düzeltmek ona düşmez mi? Mason olan o.


Bütün bunların yanında üstünde düşünmemi ve araştırmamı istediği şu kavramlar... Bir şeyi işaret ediyor olmalı. Ya da en azından ben öyle sanıyorum. Bilimsellik, akıl ve bilgelik...


Bu kavramlar bir bütün olarak ele alındığında konuğumla zaman zaman ters düştüğümüz anlarla ilgili içime bir rahatlama geliyor. Öyle ya ben de bu aşamaya gelene kadar kendimce bu kavramları kullandığıma inanıyorum. Araştırırken bilimsel yöntem ve yayınlardan yararlanmaya çalıştım. Elimden geldiğince sadece masonlarca yazılmış olan değil, bunun karşısında yer alan görüşleri savunan kişilerin de yapıtlarını okumaya çalıştım.


Tüm öğrendiklerimi kendimce akıl süzgecimden geçirip değerlendirmeye çalıştım. Belki zaman zaman daha önce öğrenmiş olduklarımın etkisinde kaldığım ve bu sebeple tarafsız bir tutum sergileyemediğim olmuştur. Fakat bunun için de kendimi suçlamıyorum.


Biliyorum ki ben elimden geldiğince içimde ön yargılardan arınmış bir zihinle olaylara eğilmeye çalıştım. İçimde hep iyi bir niyet taşıdığım konusunda da kendime güveniyorum.


Ancak şu bilgelik konusu... Belki de asıl kilit buradadır. Araştırmak, bulmak, bilmek... Hepsi tamam da... Eğer bütün bu bilinenler bir de erdemlerle birleşmemişse bilgelik nasıl oluşabilir?


Dünyada bir sürü bilim adamı bir dolu deha var. Yaşayan bilge kişilerin sayısı kaç tanedir acaba? İsteyen herkes bilgiye ulaşabilir. Peki kaçı bu bildiklerini erdemlerle yoğurarak bilge olabilir, bilgi ve erdemlerini insanlığa sunabilir?... İnsanlığa sunmak!... Kendi içimde kendimle yaptığım bu sohbetin beni götürdüğü yerleri hayretle karşılıyorum. Öyle ya; bir bilim adamı bir bilgiye ulaşmış bir şeyi keşfetmiş olabilir. Fakat bilgeliğe sahip değilse bu bilgiyi sadece kendine saklayabilir; sadece kendi çıkarları için kullanabilir. Oysa bilgelik öyle midir? Olmamalıdır. Bilge, bildiklerini insanlık adına ve insanlık için de kullanıyor olmalıdır.


Bütün bunları düşünüyor olmak çok hoşuma gidiyor. İçim de bir şeylerin filizlendiğini duyumsuyorum.


Görünen o ki, her şey dönüp dolaşıp kişinin içinde, kendiliğinde oluşuyor. Eğer içinizde büyük bir sevgi taşımıyorsanız, bilgeliğe nasıl ulaşabilirsiniz ki? Bilgelik olgusunu yaşayamadıktan sonra, onca şeyi biliyor olmak neye yarar? Sevmek... Evet kendinden başlayarak dalga dalga etrafa yayılan ve giderek genişleyen bir helezon halinde sevgiyi yaşamak ve özümsemek.


İşin bu tarafını kavrayınca kişinin önündeki bütün engellerin kalkacağını düşünüyorum. Ancak bu bahsettiğim, hayata geçememiş, sözde kalan bir sevgi değil. Nasıl desem?... Yaşıyor olmayı, bu dünyaya gelmiş olmayı sadece var olmuş olmayı bile sevmek gibi bir şey…


Böyle düşünürken aklıma Yunanlı şair Konstantin Kavavis'in şu dizeleri geliyor:




" Başımıza gelen bütün bu şeyler,


Dünyada olmamaktan daha iyi,


Hem bizim için hasret falan da neymiş ki


Sen orada yıldızlara bakar dalarsın


Ben burada sigaramı yakar dalarım


İşte olur biter"


Belki yılların çürütemediği dünya durdukça düşünceleriyle var olacak nice bilge, düşünür, sanatçı, bilim insanının ortak noktası budur.


Sevmeyi bilmek ve becerebilimek... Bilgelik için olmazsa olmaz gibi görünüyor.


Peki içinde sevgiyi barındırması zorunlu olan bilgelik gerçek hayatta nasıl vücut bulur?


Her şeyi kucaklamak kimseye sırt dönmemek... Bilgelik bunu mu gerektirir?... Belki.


Fakat kaçınılmaz olarak onun da karşısında olması gereken kavram ve olgular yok mudur? Mesela bilgelik dogmalara nasıl karşı olmaz?


Ya bir yere veya bir düşünceye çakılıp kalarak hiçbir şeyin değişemeyeceğini savunan bir bilge olabilir mi?


Bilgelik büyük uğraşlardan sonra ulaşılabilecek bir mertebe midir?


Bilgeliğin gerçek görevi asıl o zaman başlamaz mı?


Cesaretten yoksun bir bilgelik düşünülebilir mi? Ya da kendi doğrularından başka bir doğruyu bırakın kabul etmeyi varlığını bile yadsıyan bir bilgelik.


Bütün bu düşündüklerim, zihnimde kıvılcımların çakmasına sebep olsa da, bedenim buna daha çok dayanamıyor. Göz kapaklarımın ağırlaştığı hissediyorum.


Etrafı şöyle üstünkörü toparlayıp yatak odamın yolunu tutuyorum.
enelsır


Kasım 08, 2011, 02:51:04 ös
Yanıtla #1
  • Seçkin Üye
  • Uzman Uye
  • *****
  • İleti: 7217
  • Cinsiyet: Bay


Bir öykü ya da uzunca bir öykünün bir bölümü eleştirilir mi? Eleştirilebilir mi?

Benim yazarlıkla bir bağlantım vardır ama eleştirmen değilim. Sayın enelsır'ın bundan öncekiler gibi beğenmiş olduğum bu beşinci bölümünü eleştirirsem eğer, bunu kendisine özel olarak iletmek isterim. Hani diyebilirim ki, şurası iyi anlaşılmıyor, şurada cümle düşüklüğü var, şu sözcük ile şu birbirini tutmuyor, öyle denilmez şöyle denilir (bu önemli) gibi, ki bu çalışmayı bir tasarı düzeyine indirip daha üstün bir düzeye çıkarabilmek için yararlı öneriler olur bunlar.

Burad bence bir başka şey dikkati çekiyor... Bundan önceki bölüm uyarınca kişi (aday) bilimsellik, akıl ve bilgelik üzerinde kafa yoracaktı. Öyle bırakılmıştı. Şimdi bilimselllik atlanmış, akıl geçilmiş, bilgi ve erdeme pek değinilmeden bilgeliğe gelinmiş. Acaba neden?

Ben buna bir neden buluyorum ama acaba doğru mu?

Türkiye'deki Masonlukta  özenle kullanılan bir kavram var: Aklü hikmet... Kimisi bunu değil, bunun yerine bilim akıl ve bilgelik üçlemesini kullanıyor. Fakat Batı ülkelerine bakarsak böyle ikili üçlü terimler yok; tüm bunların yerinde tek bir terdim var ve onun Türk dilindeki karşılığı da bilgelik.

Acaba bundan ötürü mü?... Bir diğer deyişle bilim, akıl, bilgi ve erdemle bilgeliğe varmak yerine,  bilgeliği oluşturan bu öğelerin sonraki bir aşamada onun içinden çıkması mı öngörülüyor? Bir başka anlatımla, tüme varım yöntemi yerine tümden gelim mi?

Sayın enelsır bu deyişlerime yanıt vermese de olur. Nasıl olsa anlayacağız yazarken ne düşünmüş olduğunu.


ADAM OLMAK ZOR İŞ AMA BUNUN İÇİN ÇALIŞMAYA DEĞER.


Kasım 08, 2011, 02:58:31 ös
Yanıtla #2
  • Orta Dereceli Uye
  • **
  • İleti: 498
  • Cinsiyet: Bay

 Gerçi bunu size söylemiş olmak ne kadar doğrudur bilemiyorum. Ya da tersini düşünüyor olmak ne kadar mantıklı olur, ama yine de şunu söylemekten mutluluk duyarım: Dünyada ,doğru anlaşılmış veya anlaşılıyor olmaktan daha büyük bir haz veren bir şey olmasa gerek.

Aynen dediğiniz gibi sevgili ADAM, aynen dediğiniz gibi.

En içten sevgi ve saygılarımla.
enelsır


 

Benzer Konular

  Konu / Başlatan Yanıt Son Gönderilen:
7 Yanıt
3615 Gösterim
Son Gönderilen: Şubat 04, 2012, 01:25:51 ös
Gönderen: BULGARIA
9 Yanıt
5782 Gösterim
Son Gönderilen: Ekim 22, 2011, 12:43:50 öö
Gönderen: Alşah
3 Yanıt
2725 Gösterim
Son Gönderilen: Şubat 04, 2012, 04:46:37 öö
Gönderen: NOSAM33
0 Yanıt
1863 Gösterim
Son Gönderilen: Kasım 17, 2011, 05:29:42 ös
Gönderen: enelsır
2 Yanıt
2658 Gösterim
Son Gönderilen: Kasım 26, 2011, 08:03:11 ös
Gönderen: Alşah
1 Yanıt
2179 Gösterim
Son Gönderilen: Aralık 21, 2011, 12:19:39 öö
Gönderen: Alşah
2 Yanıt
2036 Gösterim
Son Gönderilen: Ocak 09, 2012, 11:08:29 ös
Gönderen: Alşah
1 Yanıt
2277 Gösterim
Son Gönderilen: Ocak 13, 2012, 08:50:44 ös
Gönderen: Tij
3 Yanıt
2250 Gösterim
Son Gönderilen: Ocak 30, 2012, 12:53:14 ös
Gönderen: Tij
0 Yanıt
1655 Gösterim
Son Gönderilen: Şubat 01, 2012, 12:22:34 ös
Gönderen: enelsır