**Derelerin, tepelerin ve uzak ufkun üzerinden, tüm var olan şeylerin çok engin düzeni içinde, tüm erdemin kökü olan iman, ümit ve cesaretle kendi küçüklüğünü duyarak bakabildiği zaman,
**Dua etme, sevme, ümit etmenin ne olduğunu bildiği zaman,
**İnancını, insanlarla beraber, Tanrısıyla beraber bizzat koruduğu, elinde kötülüğe karşı kılıcı, kalbinde küçük bir ezgi, yaşamaktan memnun olduğu, ama ölümden korkmadığı zaman,
Derleyen: A.ERGİNSOY
Metinde birkaç tane daha vardı ama 3 tanesini yazdım.
Bana göre de İnsan;
Kısır döngülerden uzaklaşıp, derin düşünmeye başladığı, içindeki kıvılcımın farkına varıp bunu alev topuna dönüştürdüğü ancak bu alev topunun kimseyi yakmayıp, etrafını aydınlattığı bir güç olduğu zaman mason olur.
Sizlerden de örnekler bekliyorum.
Selamlar