Bence bu başlık pek iyi seçilmemiş.
Gerek Türkiyemizde gerek dünyanın diğer birçok ülkesinde "Din elden gidiyor" ya da benzeri bir slogan ile gericilik ve bağnazlığa karşı olan insanların üzerine doğrudan kıyma, öldürme, yok etme amacıyla saldırılması, üstelik bu bağlamda bilgisiz halkın da sürü ruhu edindirilerek kışkırtılması çok görülmüştür. Antimasonik nitelikli etkinliklerin kapsamında böylesinin de görülüşü, tümünün çercçevesinde pek önemsiz bir ayrıntı olarak kalır.
Belki daha güzel bir açıklama vardır.O da Masonluğun dinlerle bir alıp veremeyeceğinin olmadığı, dinlere ve iunançlara herhangi bir karşıtlığının bulunmadığıdır. Öyle olursa, bu karşıtlık Masonluğun kendi amaç ve ilkeleriyle ters düşmesi demektir.
Dahası, birtakım inanç sistemleri din adamlarına dehşetli bir şekilde karşıdır. Örneğin günümüzde artık kalmamış olsa da tarihteki Kathar inancı bunun pek tipik örneklerinden biriydi. Masonluğun ise din adamlarına da bir karşıtlığı yoktur çünkü Masonluk şu ya da bu din ile rekabet eden bir inanç sistemi değildir.
Ancak Masonluğun bir karşıtlığı vardır. Bilgisizliğe, boş inançlara, aşırı tutuculuğa, gericiliğe, baskıya, sindirmeye, kıyıma, kandınmaya, bağnazlığa, emperyalizme karşıdır Masonluk. Belki şöyle desek daha doğru: Masonluk bir kurum olarak böyle bir karşıtlık sergilemez; ilkeleri masonların bu saydıklarımıza karşı çıkmalarını gerektirir. Elbette o masonlar bu ilkeleri benimsemişse.
Dolayısıyla masonlar, insanları kandıran, kendine bağlayan, kendi çıkarlarına alet eden bağnaz din adamlarına karşıdır. İşte bu karşı çıkış, Masonluğun dinlere karşıtmış gibi yanlış değerlendirilmesine yol açar.
Sayın Neumann haklı. Dinlerden nefreat etmek pek de anlamsız bir duygu. Böyle bir duyguyle edinilen bir tutum da insanı bağnazlığa yöneltir ve en kötüsü yücelmekten alıkoyar. Tolaranslı hatta gereğinde hoşgörülü olmayı bilmeli.