Masonlar.org - Harici Forumu
Diger => Diger Konular => Konuyu başlatan: karahan - Kasım 22, 2010, 05:01:53 ös
-
Bir universite profesoru ogrencilerine su soruyu sorar;
- Var olan her seyi Tanri mi yaratti?
Bir ogrenci ayaga kalkar ve cevaplar.
- Evet, her seyi Tanri yaratti!
Profesor sorusunu yineler ve ogrenci yine ‘Evet efendim’ diye cevaplar.
Profesor devam eder.
- Eger her seyi yaratan Tanri ise ve seytan var olduguna gore seytani da Tanri yaratmis olur. Calismalarimizda uyguladigimiz kesinlestirme prensibine gore de Tanri seytandir.
Ogrenci boyle bir onerme karsisinda sasirir ve yerine oturur.
Profesor ogrencilerine bir kez daha Tanri’nin icindeki kaderin bir efsane oldugunu kanitlamaktan oturu oldukca mutludur.
Bu arada baska bir ogrenci ayaga kalkar ve ‘Bir soru sorabilir miyim profesor’ der.
Profesor sorabilecegini soyler.
Ogrenci ‘Soguk var midir’ diye sorar.
Profesor; ‘Nasil bir soru bu boyle, tabii ki vardir’ di ye cevaplar. ‘Sen hic soguktan usumedin mi?’
Ogrenci;
-‘Aslinda, fizik yasalarina gore soguk yoktur; yasamda/ gercekte biz sogugu sicakligin yoklugu olarak dusunuruz. Herkes veya nesneler o enerji oradaysa veya bir sekilde enerji iletiyorsa onu deneyimler. Ornegin, Absolute 0 (273 derece C) sicakligin kesin yoklugudur. Soguk yoktur, o yalnizca sicakligin yoklugunda duyumsadiklarimizi tarif etmek icin yarattigimiz bir kelimedir’ der ve devam eder.
- Profesor, karanlik var midir?
- Tabii ki vardir.
-"Korkarim gene yaniliyorsunuz efendim. Cunku karanlik da yoktur.
Yasamda/ gercekte karanlik isigin yoklugudur.
Biz isIk uzerinde calisabiliriz ama karanligi calisamayiz..
Gercekte, biz Newton’un prizmasini kullanarak beyaz isigi kirar ve renklerin cesitli dalga uzunluklari uzerinde calisabiliriz. Ama karanligi olcemeyiz.
Bir basit isIk karanlik bir mekâni aydinlatarak karanligi kirmis olur yani karanligi gecersiz kilar.
Siz belli bir mekânin/uzayin ne kadar karanlik oldugundan nasil emin olursunuz? ,
Isigin miktarini olcerek!
Bu dogrudur degil mi?
Karanlik insanlik tarafindan, isigin olmadigi yer/ mekân icin kullanilan bir kelimedir.
O zaman size son bir soru daha sormak isterim, efendim. Seytan var midir?"
Bu kez profesor pek emin olamamakla birlikte cevaplar..
- Tabii vardir. Acikladigim gibi, biz onu her gun, her yerde goruruz. O, dunyadaki islenmis tum suclarda, siddette yer alir. Bunlarin tumu seytanin kendisinden baska bir sey de degildir.
Ogrenci itiraz eder.
- "Seytan yoktur efendim. Yani o kendi basina yoktur.
Seytan basit olarak Tanri’nin yoklugudur.
O aynen karanlik ve sogukta oldugu gibi insanin Tanri’nin yoklugunu tarif etmek uzere yarattigi bir kelimeden ibarettir.
Tanri seytani yaratmadi.
Seytan/ kotuluk insanin Tanrisal sevgiyi yureginde hissetmedigi zaman yaptiklarinin bir sonucudur.
O, aynen sicakligin olmadigi yere gelen soguk, ya da isigin olmadigi yere gelen karanlik gibidir. "
Profesor kursudeki yerine coker.
Ogrenci kim mi?
Albert Einstein
-
Yaradılan olarak kabul görmüş formlar,yaradan olarak benimsenmiş olanın tezahürlerinden ibarettir.Bu yansımayı algılayamayan beşer bilinci,içine düştüğü yanılsamalardan kurtulmak için,ötede,uzakta ve kendine göre forma büründürdüğü bir yaratıcı arayışına yönelir.
Tanrı tek dir,Tek olan Tanrı'dır,varolan herşey tek Tanrı'dandır,şeyler yoktur anlamlar vardır,algılananlar aslında Tek olanın yansımalarıdır vb. iddiaların üzerine şekillendirilmiş felsefeler,aslında bu bilmecenin çözümü olarak takdim edilmişlerdir.
Var olan,kuvveti ve formu bünyesinde negatif olarak barındırır.Varolan,varoluş sürecinde dönüşümlerle devinir;beşer bunu yaradılış olarak benimser.Bu prensibi idrak edenler,konu başlığı altında sorulan sorunun yanıtını kendileri bulacaklardır.
Saygılarımla
-
Bu yazıyı okurken bir başka zoru bekliyordum. Gelmedi.
Tümünün sonuna şunu da eklesek: "Peki Tanrı'yı kim ya da ne yarattı?"
Bu soruyu sorunca ister istemez İmran Ökten'in ölümü ertesinde başına gelmiş olanları anımsadım.
Sevgiler.
-
Bu yazıyı okurken bir başka zoru bekliyordum. Gelmedi.
Tümünün sonuna şunu da eklesek: "Peki Tanrı'yı kim ya da ne yarattı?"
Bu soruyu sorunca ister istemez İmran Ökten'in ölümü ertesinde başına gelmiş olanları anımsadım.
Sevgiler.
Sn.Adam
Bu dünyada cevabını bulamayacağın belkide tek sorudur.Aklın yada bilimin sınırları ile cevaplandırılacak bir soru değil bu.Belkide insanı ateist yapabilecek bir soru.
-
Bu yazıyı okurken bir başka zoru bekliyordum. Gelmedi.
Tümünün sonuna şunu da eklesek: "Peki Tanrı'yı kim ya da ne yarattı?"
Tabii ki biz. :) Ancak varoluşta O'ndan başkası yok ki, biz de O'nu yaratmış olalım. ;) Özetle; sizin bu soruyu soracak benim de alıntılayarak size yazacak olduğumda göründüğü gibi, zaten her şey baştan netti ve belli bir plan dahilinde işliyordu...
-
Yazıda geçmekte olan Tanrı şeytan konusuna gelirsek, tanrı gabriel ve digerleri ile yapar azazil ve digerleri ie yıkar, kendi hikmeti dogrultusunda yapar bunu. Yani yapmak olumlu iken yıkmak olumsuzdur ve bu varoluşun iki kutbudur hani derler ya hayır de şer de Allah'tan... O hesap. Amaç ne?İnsanı yaratan seviyesine çıkarmak. Eğer bu dünya yaratılmadan Yaratan bunu yapsaydı mahçup olurduk. Bu dünya madde alemi ortaya çıktı ki, biz mahçup olmadan enkarnelerimiz sonucunda kazandığımız tecrübeler ile "bilinçlenerek" O'nun seviyesine çıkalım. Yani aslında şurada geçtiği gibi: "İnsanlar ölümlü tanrılar, tanrılar ölümsüz insanlardır."
-
karahan bey çok güzel bir paylaşım olmuş öncelikle teşekkür ediyorum ve kısa bir açıklama örneği vermek istiyorum.bunu mantıksal açıdan düşünürsek eğer en basit şu örnek bile bize bir çok gerçeği anlatıyor.farzedelimki çok güzel bir resim tablosu monalisa o kadar güzelki tam bir ustalık eseri...peki düşünürsek dünyada evrende tam bir ustalık eseri en ince ayrıntılarına kadar ayarlanmış bir sistem var örneğin güneş dünyaya 3 cm yakın yada 3 cm uzak olsa yanar veya donardık.lafı uzatmadan söyleyim bunu her insan bilir ve inanan yada inanmayan her insan bu soruya aynı yanıtı verecektir emin olun.soru şu : bir resim ressam olmadan kendi kendine var olabilirmi ? bir ev müteahhiti olmadan kendi kendine oluşabilirmi ? peki dünya bir ustalık bir yaratıcılık olmadan oluşabilirmi? cevap:tabiki hayır. tanrıya inanmayan insanlar ilk iki soruya hayır cevabını vererek 3. soruyuda kabullenmiş oluyorlar.ama yinede inanmadıklarını savunuyorlar aslında bunun farkındalar ama onlarında kendilerine göre nedenleri vardır herhalde diye düşünüp herkesin kendi özgür seçimine saygı duyuyorum.saygılarımla.Blackwolf
-
sizler ne düşünüyorsunuz arkadaşlar ?
-
Her görüşe saygı duyuyorum tabii ki ama kardeşlerim Tanrının varlığı şüphe edilmez, şöyle bir soru soruldu şahsıma tanrı varsa şu soruma cevap ver :
- Tanrı kaldıramayacağı taşı yaratabilir mi ?
Benim cevabım şudur :
- Tanrı biz insanlara beyin vermiştir düşünür icatlar yaparız evrenin en akıllı varlıklarıyız ama Tanrı bize kendisini düşünme gücünü vermemiştir O nun büyüklüğünden sual sorulmamalıdır, zaten ne kadar düşünürsek düşünelim bir cevapta bulamayız sonuç olarak insana tanrının büyüklüğünü düşünme yetkisi verilmemiştir. Örneğin :
- Bir araba yapalım, arabaya bir güç belirleyelim 200 beygir (hp) ve bir müşteriye (talipli) bu arabayı satalım ama satmadan önce o arabanın normal olağan gücü olan 200 hp yi 150 hp olarak tanımlayıp ta satalım, alıcı ne kadar gaza basarsa bassın o araba 200 hp ama 150 hp den fazlasını devreye sokmaz, sokamaz çünki arabayı üretirken yaptığımız programlama buna müsade etmez...
Her görüşe saygılarımla...
-
Her görüşe saygı duyuyorum tabii ki ama kardeşlerim Tanrının varlığı şüphe edilmez, şöyle bir soru soruldu şahsıma tanrı varsa şu soruma cevap ver :
- Tanrı kaldıramayacağı taşı yaratabilir mi ?
Yaratan dünyayı yaratırken kendini bizzat saklamıştır eğer saklamasaydı biz sürekli 'sonsuz mutluluk olduğu için' hep O'nun peşinde olur bu dünyada hiçbir şey yapamazdık (Kabala'nın Baal Sulam açıklamasında geçer bu ifade), bu sebeple dünyadaki her mutluluk kasıtlı olarak geçici sonlu yaratıldı ki, insan "asıl olan mutluluğun" ne olduğunu aramaya koyulsun. Bu dünya, Yaratan ve onun hakiki nimetleri için, tozdan dahi ufaktır, değersizdir. Sorunuza tam olarak gelirsek; "Tanrı kaldıramayacağı taşı yaratabilir mi ? " Buna cevap verirken şunu sormalıyız: Tanrı kim, yukarıda oturan sakallı mı? Eğer öyleyse kaldıramayacağı taşı yaratır ve kaldıramaz, ya da ölçüsü/sınırı olduğundan bizzat yarat(a)maz, ancak O'nun AHIH/Eheieh isminin anlatımında da geçtiği gibi "Ben Varolanım", "Ben Benim" diyor (http://www.masonlar.org/masonlar_forum/index.php?topic=10486.0), yani, ne orada ne şurada ne burada ne bende ne sende... bizde, her şeyde, soruyu soranda aynı zamanda cevap verende... Saygılar.
-
Sn. Shagrot
- Tanrı biz insanlara beyin vermiştir düşünür icatlar yaparız evrenin en akıllı varlıklarıyız ama Tanrı bize kendisini düşünme gücünü vermemiştir O nun büyüklüğünden sual sorulmamalıdır, zaten ne kadar düşünürsek düşünelim bir cevapta bulamayız sonuç olarak insana tanrının büyüklüğünü düşünme yetkisi verilmemiştir.
Üstteki yazınızdan alıntı yapqığım size ait olan düşünceniz için size benim burada okuduğum ve araştırıp edindiğim tecrübe aktaracağım izninizle.
Sorduğunuz sorunun tamamen tersini düşünün ve olabilirliğine bir bakın ne kadar başarabilirsin.
Tam tersi Rabbim bize o yetiyi vermiş ama biz onu kullanmayı bilmiyoruz.O bizim içimizde aramasını bilmiyoruz,o heran bizimle ama bakacağımız yeri bilmiyoruz.Allah kendi ilminde yarattığı insanı hayata salıp tekrar kendine dönebilecek donanımla yarattı,tek eksiğimiz ise farkındalık.
Allahın yarattıklarından tek isteği yarattığı varlığın noksansız kendisine ulaşabilmesi,eğer sizin dediğiniz gibi olsa biz insanlar bu yolculuğu tamamlayamayız rabbim kendine ulaşmamız için onu düşünmemizide tasavvur edebilmemizide yasak etmemiştir biz sadece yetilerimizi kullanamadığımız için yeterli idraka ulaşamadığımız için algılayamıyoruz.
Bir mevlana bir şems bu olayı o kadar güzel aşmışlarki Mevlananı Şemsi tanıdıktan sonra ettiği bir söz vardır derki mevlana ben şemsi tanıdıktan sonra mana alemini buldum.
İşte biz insanlar bu mana alemini kavrayamadığımız için allahı ulaşılmazsanıyoruz.
Saygılar
-
Yaklaşık sizin dediklerinize katılmıyorum değil aslında düşünüldüğünde doğru söylüyorsunuz hatta benim yaptığım yorumu toparlayıp bir sonuca ulaştırdınız diyebilirim sayın Karahan, güzel oldu ;)
-
Albert :) yine numarasını yapmış :)
-
Sn. Shagrot
- Tanrı biz insanlara beyin vermiştir düşünür icatlar yaparız evrenin en akıllı varlıklarıyız ama Tanrı bize kendisini düşünme gücünü vermemiştir O nun büyüklüğünden sual sorulmamalıdır, zaten ne kadar düşünürsek düşünelim bir cevapta bulamayız sonuç olarak insana tanrının büyüklüğünü düşünme yetkisi verilmemiştir.
Üstteki yazınızdan alıntı yapqığım size ait olan düşünceniz için size benim burada okuduğum ve araştırıp edindiğim tecrübe aktaracağım izninizle.
Sorduğunuz sorunun tamamen tersini düşünün ve olabilirliğine bir bakın ne kadar başarabilirsin.
Tam tersi Rabbim bize o yetiyi vermiş ama biz onu kullanmayı bilmiyoruz.O bizim içimizde aramasını bilmiyoruz,o heran bizimle ama bakacağımız yeri bilmiyoruz.Allah kendi ilminde yarattığı insanı hayata salıp tekrar kendine dönebilecek donanımla yarattı,tek eksiğimiz ise farkındalık.
Allahın yarattıklarından tek isteği yarattığı varlığın noksansız kendisine ulaşabilmesi,eğer sizin dediğiniz gibi olsa biz insanlar bu yolculuğu tamamlayamayız rabbim kendine ulaşmamız için onu düşünmemizide tasavvur edebilmemizide yasak etmemiştir biz sadece yetilerimizi kullanamadığımız için yeterli idraka ulaşamadığımız için algılayamıyoruz.
Bir mevlana bir şems bu olayı o kadar güzel aşmışlarki Mevlananı Şemsi tanıdıktan sonra ettiği bir söz vardır derki mevlana ben şemsi tanıdıktan sonra mana alemini buldum.
İşte biz insanlar bu mana alemini kavrayamadığımız için allahı ulaşılmazsanıyoruz.
Saygılar
Resmen şok oldum. Yazacak hiçbir şey bulamıyorum.
-
Biraz oturup düşündüm ve yazmam gerektiğine inandım.
Biliyorum ki, güzel insanı en zayıf noktası onu bezdirmektir. Çirkin insan bezmez, açlığı hiç bitmez, günlerce uğraşır, hırsı çok büyüktür. Bazen kin öyle taşar ki çocuğunu bile benzin döküp yakar. Yada chp ye oy verdiği için kardeşine silah sıkar.
Bu onların haklı olmasının sonucu değildir. Onların inadıdır. Bilirler ki iyi insanları böyle bıktırırlar. Zaten kötü insanı bıktıramazsınız, size direk zarar verir. O uğraşmaz, o vazgeçip gitmez, onun kalıpları vardır. Direk şiddet uygular. Yok etme duygusunu anlamlı bulur ve yok edince sorunun biteceğine inanır. Bu yüzden şiddet gösteren herkes kalıpları olan, koyu bir dincidir. Camiye gitmese bile dinine laf söyletmez. Sokakta karıya kıza laf atmayı marifet sayarken evdekine sadece 3 dk için dayağı basar.
Bu yüzden Kötü insan hırsları olan, değişmez kalıpları olan, sorgulanamaz inançları olan insanlardır.
Bizi bıktırdınız. Tebrik ediyorum, hayatı zehir ettiniz. Kocaman bir yaşama ateşini küçük bir kıvılcıma dönüştürüp yarınlara bıraktınız.
Sevinin diyeceğim ama, siz onu da bilmiyorsunuz. Sevinmenin ne demek olduğunu sorsak zaferdir sizin için, elde etmektir, yayılmaktır, çoğalmaktır. İmralıda ki zatın "Ya silaha sarılın yada yatakta karınıza" demesiyle, tayyip'in en az 3 çocuk demesi arasında ne fark vardır?
Hiç bir fark yoktur, ikisi de aynı zihniyet.
Zafer diye kucakladığınız ısırgan otları birazdan canınızı acıtmaya başlayınca, bizide oraya çektiğinizi görmeyecek kadar boşsunuz.
Sizler inanılmaz cahilsizin. Çok okumakla gitmeyecek bir cehalet bu, o yüzden cahilsiniz demeyi kendimde bulabiliyorum. Ben aklınıza gelebilecek her konuda okudum, hepsini derinlemesine araştırdım ve hep sorguladım. Ama bu yüzden bilgiliyim, sizler cahilsiniz demiyorum. Sizin cehaletiniz okumayla gitmez. Bende cahilim, ama bu bilginin sonsuzluğundan ve bunun karşısında benim açlığımdan dolayı söylediğim bir şeydir. Sizinkine benzer bir cehaletim yok. Olamaz da.
Ayrıca iddia ediyorum. Bu hikaye başlı başına uydurmadır.
Din pazarlayıcıları işlerini çok iyi bilirler ve yalan söylemekten hiç çekinmezler.
Dünyamızı karartan, mucize gibi bir yaşamı cehenneme çeviren bunlardır. Bu hikayelere inanan saflara diyecek bir sözüm yok, keşke hiç yaşamasalardı.
Nasıl olur da kirletilir evren?
Nasıl olur da korku üzerine oturtulur tanrı?
Nasıl olur da bırakın insanı yaratılmış her hangi bir varlığı bu kadar aciz ve pislikmiş gibi gösterebilirler?
Ne diyeceğimi artık bilmiyorum.
Artık hangi tepkinin işe yarayacağını da kestiremiyorum. Bu kadar bezdim...
Nasıl da hikaye uydurabiliyorlar?
Nasıl da kolayca ve ağızlarından salyalar akarak her yerde anlatabiliyorlar?
Ve nasıl da içten inanabiliyorlar.
Daha önce Neil Armstron ve jack Custou içinde hikayeler uydurmuşlar ve yıllarca keyifle kulaktan kulağa yaymışlardı.
Sonra her iki kişide internet sitelerinde ve basın beyanatlarında ne Ay'da ezan duyduk, nede denizlerin karışmadığını görünce iman ettik diye belirtince kimse kalkıpta özür dilemedi.
Kimse utanmadı...
Sarılın yalanlarınıza, sarılın korkularınıza. Beni üzüyorsunuz ama kendinizi zehirliyorsunuz.
Düşünmeden inanmanız, sorgulamadan korkmanız benim sorunum değil. Onlarla siz yaşayacaksınız. Ancak Güzelim evreni ve hayatı bu şekilde kirletiyorsunuz. Beni veya iyi niyetli bir çok insanı kahrediyorsunuz.
Bizi aciz yarattıysa bu benim sorunum değil, sizin tanrınızın sorunu. Bozamayacağım bir gelecek yazdıysa, hesabı bana değil yazana, yani kendisine sormalı. Cehennemi yaratacak kadar kin ve nefret doluysa, bu da onun sorunu. "İhtiyacım yok ama bana tapın diye yarattım sizi" diyorsa. Buda onun egosuyla hala sorunu olduğunun sonucu.
Ebu Leheb'e "Elleri kırılsın" diyecekse, bu onun ve Ebu Leheb'in sorunu.
Yazık ki bu konu içinde Tebrizli Şems'in, Mevlanın adları da geçiyor.
İnançlarına alet edecekler ya, herkese saldırırlar bunlar.
Ama Yunusa dokunamazlar. Yunus onların hiç bir işine yaramaz. Çünkü o hop oturup hop kalkmamıştır. O "Aha evrimi bitirdim" demez. O iddiasızlıktır. O felsefe yapmaz. Her satırında içsel bir yolculuğunu anlarsınız. Kızgın değildir, sevinçli değildir, satıcı pazarlayıcı değildir. O gerçek bir araştırmacıdır. Bana seni gerek seni derken, aslında aradığını yani araştırdığını söyler. Araştırması onun ibadetidir. O ondan tad alır.
Neyse lafı çok uzattım.
Bezdirdiniz ya, bravo size. Başardınız.
Tatmin olmanız dileğiyle...
-
Albert yine numarasını yapmış demek de ne oluyor şimdi?
Albert ateistti, komünizm i savundu. Ne kolay sahipleniyorsunuz?
-
ahhhh ahhhh sayın Prometheus;,
işte böyle bir ülkedeyiz... hiç okumayan.... sınırlı sayıda okuduğunu ise doğru kabul eden...
çelişkiler bundan değil mi???
-
Çelişki diyebilecek hal, anlayış kalmadı bende. Bu gün adı sadece "acı".
-
ahhhh ahhhh sayın Prometheus;,
işte böyle bir ülkedeyiz... hiç okumayan.... sınırlı sayıda okuduğunu ise doğru kabul eden...
çelişkiler bundan değil mi???
Sayın Papoose, ben ders kitapları haricinde okumamış ve okumayı sevmeyen bir insanım ve kitap okumuyorum. Eğer amerikan dizileri olmasaydı altyazı okumamış olsaydım okumayı unuturdum. Fakat çok okuyan kitap kurdu çok insanla oturup konuşmuşluğum tartışmışlığım vardır. Kitap okumayarak fazla bir kaybım olmadığını görebiliyorum. Çünkü Allah zeka ve akıl diye bir kaabiliyet vermiş her insana. En baştan çocukken ve gençken felsefi akımların beyin çelici buhranlarından etkilenmemişim. Çok ciddi dogmalarım yok. Bu da bende tarafsız bakış açısını yaratmış. Hiç bir kaybım olmadığını söyleyemem tabi ki bilgi okuyarak elde edilebilir. Fakat akıl için okumaya gerek yoktur. Allah Türk insanını akıllı yaratmışsa ve cahil addettiğniz insanların beynini şekillendirmeye gücünüz yetmiyor diye hayıflanmak bana komik geliyor.
Saygılarımla.
-
Cehaletin kültürüne kitap gerekmez. G.Santayana
Cahilin cahilliğini kanıtlamak kolaydır fakat ona itiraf ettirmek güçtür. Hz.Ali
Kim ben bilginim derse, odur cahilin ta kendisi. Hz.Muhammed
Cahillerle yaptığım bütün tartışmaları kaybettim. İmam-ı Azam
-
Cehaletin kültürüne kitap gerekmez. G.Santayana
Cahilin cahilliğini kanıtlamak kolaydır fakat ona itiraf ettirmek güçtür. Hz.Ali
Kim ben bilginim derse, odur cahilin ta kendisi. Hz.Muhammed
Cahillerle yaptığım bütün tartışmaları kaybettim. İmam-ı Azam
Büyük isimlerin benden bahsetmesi beni çok onurlandırdı Sayın Smyrnali. Ben cahil bir insan sayılırım kabul edebilirim. Çünkü gerçekten de öğrenmek için tonlarca kitap okumak şarttır. Keşke kitap okusaydım diyorum fakat çok okuyan insanların buhranlarını görünce bu konuda tembel olduğum için çok şey kaybetmediğimi görüyorum. Yani bir söz vardır evliya değilim fakat enayi de değilim diye. Eğer konuyu derinleştirirsek ucu siyasi konulara kaçacağından ve gerginlik doğacağından ötürü çok uzatmayalım. Sadece şunu söylemek istiyorum. Urfa'da üniversite vardı da biz mi okumadık diye bir ünlü sanatçının sözü vardır. İnsanları cahilleştirmek için elinizden geleni yapıp sonra da cahiller sürüsü muamalesi yapılmasını görmek insanı ister istemez tepki vermeye zorluyor.
Saygılarımla.
-
Cahil ile sakın latife etme Dili zehirli olduğundan gönlünü yaralar. Hz.Ali ra
ALI yi dınleyıp susmakta fayda var.
-
Sayın Smyrnali kavramlar üzerinde fikir uyuşmazlığımız var diye sizi veya başka bir insanı kırmak gibi bir art niyetim olmadığını bilmenizi isterim. Sonuçta her insanın beynindeki fikirler okuduklarından, izlediklerinden veya duyduklarından oluşan bir birikim. Ve bu fikirler eksik veya hatalı olabilir. Benim hatalarımı siz görebilirsiniz, sizinkileri ben görebilirim bu şekilde doğruları bulabiliriz. Bunun için kavga etmemize ve üzülmemize hiç gerek yok.
Saygılarımla.
-
CAPS LOCK ve noktalama isareti hatalari dahil herseyi Tanri yaratmistir.
Sevgi ve Saygilarimla,
Eureka
-
Birde şöyle baksak,
Ben yoksam, herşey (bu herşey her ne ise) yoktur.
Madem varım, varlığım sayesinde her şey var.
Madem varım, varlığımı farkedip yaratılmış oldum!
Saygılarımla,
-
Temel bir konu, temel bir soru. İnsanlar az çok mantıklı bir şekilde düşünmeye başladıkları zamandan beri kendilerine sordukları soruların ilk 10'una girmiştir herhalde. Gerçi kendine bu soruyu sormadığını iddia edenleri de gördüm ben hayatımda. Onlar kendilerine ateist demiyorlardı, çünkü ateistlerin bu soruyu kendilerine sorarak ateist olduklarını düşünüyorlardı. Fakat onlar tanrı varlığı veya yokluğu konusunda herhangi bir endişe duymayan, hatta tanrı kavramına aşina olmayan, un-theist gibi bir şeyiz demişlerdi. Tuhaf. Bana inandırıcı gelmemişti. Hala da gelmiyor. Bu soru temel bir sorudur, çünkü insan gençlik zamanında bu soruya cevap verdiği anda, tüm hayatı da bir biçime göre işler. Bu soru şablon bir sorudur, çekirdek bir sorudur, bir nevi, yaşama kalıbıdır. Cevaplar da görece oldukça basittir. Her iki tarafın da rasyonalize edilmiş güçlü savları bulunur. Farklı zaman ve farklı ortamlarda bir sav, diğerine baskın gelir. Sonra o baskınlık bir nedenle ortadan kalkar, çözüm geliştirilir. Daha sonra bu çözüm diğerinin tezini sarsar. Tarih boyunca da bu böle olagelmiştir. Çünkü soru, arada derede, bıçak sırtı bir sorudur. Bir kere ortada bir şeyler "var"dır. Üstelik bu varlık, sanki biri ayarlamış gibi bir sisteme sahiptir. Öte yandan, bu sistemin tamamen rastgele, fizik kanunları neticesinde, bir denge durumu olarak oluştuğunu iddia edenler vardır. Olmayadabilirdi, ama zaten olduğu için sistem vardır ve böyle düşündürmeye eğilimlendirir derler.
Yalnız şurası kesindir. İki taraf da bir şeylere inanır. İnanmayan da inanır. Bunun da insana bir yükü vardır; sorumluluk.
Bu paradokstan an-theistler kurtulur gibi duruyorlar fakat onlar da kendi kavramlarını niçin oluşturduklarını açıkladıkları anda, veya böyle bir kavram oluşturma ihtiyacına girdikleri anda bence ateisttirler.
Saygılar
-
Birde şöyle baksak,
Ben yoksam, herşey (bu herşey her ne ise) yoktur.
Madem varım, varlığım sayesinde her şey var.
Madem varım, varlığımı farkedip yaratılmış oldum.
Saygılarımla,
Çocukken benzer bir handikap yaşadığımı anımsıyorum. Şiir bana bunu anımsattı. Şu an bile düşünmemeye çalıştığım bir ruh haliydi. Çok detaylandırmayayım psikolojisi hassas kişiileri etkileyebilir diye. Fakat haftalarca şunu sormuştum "ben kendimi niye bu dünyaya gönderdim?"
Saygılarımla.
-
Biraz oturup düşündüm ve yazmam gerektiğine inandım.
Biliyorum ki, güzel insanı en zayıf noktası onu bezdirmektir. Çirkin insan bezmez, açlığı hiç bitmez, günlerce uğraşır, hırsı çok büyüktür. Bazen kin öyle taşar ki çocuğunu bile benzin döküp yakar. Yada chp ye oy verdiği için kardeşine silah sıkar.
Bu onların haklı olmasının sonucu değildir. Onların inadıdır. Bilirler ki iyi insanları böyle bıktırırlar. Zaten kötü insanı bıktıramazsınız, size direk zarar verir. O uğraşmaz, o vazgeçip gitmez, onun kalıpları vardır. Direk şiddet uygular. Yok etme duygusunu anlamlı bulur ve yok edince sorunun biteceğine inanır. Bu yüzden şiddet gösteren herkes kalıpları olan, koyu bir dincidir. Camiye gitmese bile dinine laf söyletmez. Sokakta karıya kıza laf atmayı marifet sayarken evdekine sadece 3 dk için dayağı basar.
Bu yüzden Kötü insan hırsları olan, değişmez kalıpları olan, sorgulanamaz inançları olan insanlardır.
Bizi bıktırdınız. Tebrik ediyorum, hayatı zehir ettiniz. Kocaman bir yaşama ateşini küçük bir kıvılcıma dönüştürüp yarınlara bıraktınız.
Sevinin diyeceğim ama, siz onu da bilmiyorsunuz. Sevinmenin ne demek olduğunu sorsak zaferdir sizin için, elde etmektir, yayılmaktır, çoğalmaktır. İmralıda ki zatın "Ya silaha sarılın yada yatakta karınıza" demesiyle, tayyip'in en az 3 çocuk demesi arasında ne fark vardır?
Hiç bir fark yoktur, ikisi de aynı zihniyet.
Zafer diye kucakladığınız ısırgan otları birazdan canınızı acıtmaya başlayınca, bizide oraya çektiğinizi görmeyecek kadar boşsunuz.
Sizler inanılmaz cahilsizin. Çok okumakla gitmeyecek bir cehalet bu, o yüzden cahilsiniz demeyi kendimde bulabiliyorum. Ben aklınıza gelebilecek her konuda okudum, hepsini derinlemesine araştırdım ve hep sorguladım. Ama bu yüzden bilgiliyim, sizler cahilsiniz demiyorum. Sizin cehaletiniz okumayla gitmez. Bende cahilim, ama bu bilginin sonsuzluğundan ve bunun karşısında benim açlığımdan dolayı söylediğim bir şeydir. Sizinkine benzer bir cehaletim yok. Olamaz da.
Ayrıca iddia ediyorum. Bu hikaye başlı başına uydurmadır.
Din pazarlayıcıları işlerini çok iyi bilirler ve yalan söylemekten hiç çekinmezler.
Dünyamızı karartan, mucize gibi bir yaşamı cehenneme çeviren bunlardır. Bu hikayelere inanan saflara diyecek bir sözüm yok, keşke hiç yaşamasalardı.
Nasıl olur da kirletilir evren?
Nasıl olur da korku üzerine oturtulur tanrı?
Nasıl olur da bırakın insanı yaratılmış her hangi bir varlığı bu kadar aciz ve pislikmiş gibi gösterebilirler?
Ne diyeceğimi artık bilmiyorum.
Artık hangi tepkinin işe yarayacağını da kestiremiyorum. Bu kadar bezdim...
Nasıl da hikaye uydurabiliyorlar?
Nasıl da kolayca ve ağızlarından salyalar akarak her yerde anlatabiliyorlar?
Ve nasıl da içten inanabiliyorlar.
Daha önce Neil Armstron ve jack Custou içinde hikayeler uydurmuşlar ve yıllarca keyifle kulaktan kulağa yaymışlardı.
Sonra her iki kişide internet sitelerinde ve basın beyanatlarında ne Ay'da ezan duyduk, nede denizlerin karışmadığını görünce iman ettik diye belirtince kimse kalkıpta özür dilemedi.
Kimse utanmadı...
Sarılın yalanlarınıza, sarılın korkularınıza. Beni üzüyorsunuz ama kendinizi zehirliyorsunuz.
Düşünmeden inanmanız, sorgulamadan korkmanız benim sorunum değil. Onlarla siz yaşayacaksınız. Ancak Güzelim evreni ve hayatı bu şekilde kirletiyorsunuz. Beni veya iyi niyetli bir çok insanı kahrediyorsunuz.
Bizi aciz yarattıysa bu benim sorunum değil, sizin tanrınızın sorunu. Bozamayacağım bir gelecek yazdıysa, hesabı bana değil yazana, yani kendisine sormalı. Cehennemi yaratacak kadar kin ve nefret doluysa, bu da onun sorunu. "İhtiyacım yok ama bana tapın diye yarattım sizi" diyorsa. Buda onun egosuyla hala sorunu olduğunun sonucu.
Ebu Leheb'e "Elleri kırılsın" diyecekse, bu onun ve Ebu Leheb'in sorunu.
Yazık ki bu konu içinde Tebrizli Şems'in, Mevlanın adları da geçiyor.
İnançlarına alet edecekler ya, herkese saldırırlar bunlar.
Ama Yunusa dokunamazlar. Yunus onların hiç bir işine yaramaz. Çünkü o hop oturup hop kalkmamıştır. O "Aha evrimi bitirdim" demez. O iddiasızlıktır. O felsefe yapmaz. Her satırında içsel bir yolculuğunu anlarsınız. Kızgın değildir, sevinçli değildir, satıcı pazarlayıcı değildir. O gerçek bir araştırmacıdır. Bana seni gerek seni derken, aslında aradığını yani araştırdığını söyler. Araştırması onun ibadetidir. O ondan tad alır.
Neyse lafı çok uzattım.
Bezdirdiniz ya, bravo size. Başardınız.
Tatmin olmanız dileğiyle...
Sevgili kardeşim
Sanırım bu serzenişlerin tamamı bana,yukarıdaki yazıma okuduğundan benim için bu kadar derin manalar çıkarıp birazda hatta fazlası ile içindeki öfkeni kusmuşsun.Anlattıklarının bir çoğuna katılıyorum katılmadığım nokta ise benim yazdıklarımla benim analizimi yapabilmene imkan yok.Saf tabirini saf olmadığım için bir hakaret olar kabul etmeyeceğim hatta iltifat ettiğini düşünüyorum bu tabir benim için insanların pekte düşünmeden söyledikleri binlerce tabirden biri saf'ın kelime anlamı piri pak ve temiz olduğu için pekte söylenme amacına ulaşmıyor.
Sizin isyanınız cehalete bu belli ama benim yazdıklarımda pekte insanı şoka uğratacak bir taraf yokki.Ben buna inanıyorum ve bu şekilde inanıyorum ben tasavvufi gözle bakmaya ve inanmaya idrak etmeye çalışıyorum sana göre hata olabilir ama ben buna inanıyorum.Nasılki bu sitedeki masonların yada başka insanların inandıkları şeyler için belirttiğiniz tabirleri kullanamayacaksak buda aynıdır.
İnsanlar varlık alemine geldiklerinden beri hep gelişiyor hep sorguluyor bazen iyiyi bazense kötüsünü yapıyorlar.Albert einstein atomu bulduğunda bunu insanlık için yaptığını söylemişti Hatta Amerikan başkanınan bile mektup yazdı bunu kötü amaç için kullanmayın diye şimdi bir şey hem doğru hemde yanlış yapılabiliyor peki bunu yapan kim biz insanlar tabiki.Peki atom bombasını kullanıp insanları katledip dünyayı kirletip sonrada sonrada allahı suçlamak bu niye.
Tasavvufa ve kurana göre baktığımda o iradeyi insana allah veriyor bilimi ve bilgiyi onun iyi yada kötü kullanımınıda insanın iradesine bırakıyor.Yine tasavvuftaki hakikat kapısından baktığımızda bu terime göre düşünüldüğünde her irade allahındır o bombayıda patlatmayı allah irade etmiştir.Burdan şu sonuç çıkmamalı o kadar insanın ölümüne değermi şu anki duruma dünyanın haline bakın her yapılan şey ve irade sadece insanların kötüyü daha iyi şekilde kavramasını sağlamak içindi.
Norveçteki olay bile bundan farkli değil çok korkunç bir olaydı.Bu olaylara batı yaşamaya alışkın değildi genelde filistinde ve islam ülkelerinin yaşadığı şeylerdi bosnada olabilirdi,belki ilk kez kendi başlarına bu kadar korkunç bir olay geldiğinde bir empati yapabilme şansı doğdu batı için olayı yapan caninin bile bakış açısını iyi anlamalılar.
O yüzden söylediklerinizi beni incitmeyemi beni kınamayamı daha neti hangi amaç ve ruh halinizle yaptoığınızı bilemiyorum.Sırf muhabbet olsun diyede yazabilirsin ama bence şunu unutma insanlar çoğu zaman akıllarından geçeni kelimelere tam doğru metin olarak yansıtamayabilirler bence hüküm vermeden tam tanımak lazım
-
Sayın Karahan kader, ruh vb. gibi konular hakkında aynı dini inanışa sahip uzmanlar arasında bile bir birlik yoktur. Bu gibi konular deist veya ateist yaklaşımın teist yaklaşımla mücadelesinde genelde tabiri caizse belden alta vurma şeklidir öldürücüdür.
Yani Sayın Prometheus'un farklı düşünmesini ya da elverdiğince sorgulama içinde olmasını meraklı ve azimli bir kişiliği olduğu için doğal karşılıyorum. Fakat bu gibi konularla boğuşmak, dibi olmayan bir kuyuya su bulurum umuduyla ip sarkıtıp inmeye benziyor. Ya da kuşlara özenerek bir kartal yuvasına kadar tırmanıp kendini uçarım umuduyla yere bırakmaya benziyor.
CAPS LOCK ve noktalama isareti hatalari dahil herseyi Tanri yaratmistir.
Sevgi ve Saygilarimla,
Eureka
Sayın Eureka güzel özetlemiş mevzuyu.
Bence fazla derine dalmanın hiç bir yararı yok aksine çok büyük zarar verebilir özellikle insan psikolojisine. Nasıl ki yukarda bahsettiğiniz gibi Albert Einstein gibi ilim adamlarının atomu keşfederek dünyaya faydadan çok zarar verdikleri gibi..
Saygılarımla.
-
Sn.Masor1976
Zaten Allah insandas onun için aklını kullanmasını istiyor ya.Bilim o yüzden temel felsefesi herşeyi olabilir olarak kabul edip devamlı araştırıyor yani tam emniyet yani emin olabilme durumu yok her neye bakarsan.Biz insanlara düşen burada benim anladığım kadarı ile filozofların yada mutasavvufların anlattıklarını yada okuduğun herhangi bir şeyi anlayıp idrak ederken kullandığımız bir metod olmalı bizde deneyimleyebilmeliyiz.Anlayamadığımız yada kafa yormadığımız hemen her konu başkasının anlatımlarını kabul yada red edişlerimizdir.Temelde burdaki problem bana göre senin katkın ne okuduğuna kattığın senin kendi yorumun ne okuduğun herşey onun yorumu sen insan olarak anlatanınkinimi kabul edip ikna olacaksın yada sende bir filtreden geçirip bir test edip öylemi kabul edeceksin.İşte tamda benim yaptığım ve yapmaya çalıştığım şeyde budur.Herşeyi aklımın almayacağı çok kesin bende aklımın alabileceği beynimin zevk aldığı daha kolay yorumlayabildiğim ilgi alanlarına yöneliyorum.
sİZİNDE DEDİĞİNİZ GİBİ RUH VE BENZERİ KONULARI UZMANLAR NE DERLERSE DESİNLER SEN KENDİN DENEYİMLEYEBİLDİĞİN ZAMAN O KONU AKLINDA FİNAL YAPAR.
Saygılar
-
Sayın Karahan, aklımızı hiç kullanmayalım demiyorum. Zaten aklımızı kullanmaz isek hayatta kalma mücadelesini kaybederiz. İnsanoğlunda ilim konusunda çok yetenek var. Örneğin bir atom veya hidrojen bombasını ele alırsak ya da günlük hayatta kullandığımız cep telefonu televizyon gibi cihazları ele alırsak.. Her ne kadar aklım almasa da günlük yaşantımda cep telefonu, internet gibi teknolojileri kullanıyorum. Yani kader, ruh gibi mevzuları da yaşayarak kullanıyoruz fakat aklımız ne yaparsak yapalım almayacaktır.
Ben bu konuyu şuna benzetirim. Allah kimsenin başına vermesin belden altı felç bir insanı düşünürsek, bu insan yeteneği olduğu halde yürüyemez. Metafizik konularda da insanın fiziksel aklının alabilme ihtimali yoktur. Nefsini yenip ruhunu uyandırması lazım. Yani bu gibi konuları sadece kitap okuyarak, filozofların beyin buhranlarıyla kafayı bularak çözemeyiz.
Saygılarımla.
-
Nefsini yenip ruhunu uyandırma evet bu söz işte demekki ruh ile nefs arasında devamlı bir savaş var biz nefsimizi yendiğimiz anda gerçek bene yani ruumuza kavuşabileceğiz.Aksi halde o hep içimizde olacak bizimle beraber ama o mücadele olmazssa erginliği tamamlayamayacak.
Haklısın cep telefonu ve diğer teknolojiler akıl almaz gibi görünüyor ama onuda işte yapan bir akıl insan idrak kapasitesini geliştirdiğinde yapabileceklerinin sınırı yok.Allahın ilminin sınırı yok peki yeryüzünde halifem dediği insanda bu yokmudur elbetteki var kullanmayı öğrendiğinde ortaya inanılmaz sonuçlar çıkıyor.
Saygılar
-
Sayın Karahan, tasavvufu takip ettiğinizi ve incelediğinizi biliyorum. Allahın halifesi deyince aklıma geldi. Tasavvufa göre dünyada 4 kutup ve 1 gavs vardır. Kıyamete kadar da olacaktır. Bu insanlar dünyayı yönetirler. Yani bir çiçeğin açmasından, bir çocuğun ana rahmine düşmesine kadar onların tasarrufundadır. Bunu insan aklıyla veya eldeki dini bilgilerle izah etmemiz olanaksızdır. Bu nedenle yani beşerde kalmış insanı aştığı için bu gibi tasavvufi inanışlar sır olarak saklanırdı.
Gerçekten de sınırlı bir aklımız var. Bu sınırı aşmaya çalıştığımızda ortaya atom bombaları, radyasyon, gdo gibi bizi yok edebilecek şeylerle karşılaşıyoruz.
Gençken içanadoluda yüksek okul okurken tasavvuf ehliyle çok oturup tartışmışlığım vardı. Onların anlattığı bir olayı anlatayım konuyla bağlantısı olduğu için. Bir derviş şeyhine diyor ki :"Ne olur bize nazar etsen?" Şeyh de diyor ki:"Oğul size nazar etsem deli olur dağlara düşersiniz, çocuklarınıza kim bakacak?" ...
Yani limitler önemlidir diye düşünüyorum.
Saygılarımla.
-
Kesinlikle haklısın limitler önemli tabiki,küpün ufaksa alacağı su bellidir.Bir deyim vardır sanırım mevlananındı ne anlatırsan anlat ancak karşındakinin anlayacağı kadardır.Tüm kutsal kitaplarda yada felsefik söylemlerde aslolan akıldır hep akıldan bahsedilir aklı bir küpe benzetsek herhalde anlamı devamlı idrak arttıkça küpün büyüyeceğidir.İnsanın bu dünyada benim anladığım en büyük vebali aklını kullanıp kullanmadığıdır.Aklı bir antene benzetirim bazen alıcının gücü arttıkça daha uzun mesafelere etki ediyor.Aklımızında sanki bir anteni var olayları idrak ettikçe mesafen uzamaya başlıyor.Tasavvufta bazen mana alemini yaşadığı düşünülenlerin lafları vardır bildiklerimi bilseniz,gördüklerimi görseniz sen sen olmazsın bu lafı nasıl idrak edeceksin olmuyor tabi.Yine Mevlananın şems ile bir hikayesi var Sinan yağmurun kitabında okumuştum peygamber döneminde yaşanmış bir olayın nasıl olduğu hakkında cemaat açmaza girer ve mevlanaya işin aslını sorarlar mevlanada olayı tam net çözemez bekleyin beni der ve içeri girer şemse olayı sorar şems mevlanaya döner ve bana ne soruyorsun diyen ne demiş ona baksana der ve elinden tutup mana alemine sokar mevlana peygamberimizi o olayı sahabelerine anlatırken görür ve gerçeği duyar.
Mana alemi dedikleri böyle bir şey olsa gerek bunu anlattım fikir olsun diye böyle bir şey varmıdır yaşanırmı bilemem ama bildiğim nasıl bilimde olmaz yoksa kimsede buna olamaz diyemez.
Saygılar
-
Sayın Karahan çok güzel bir örnek verdiniz. Bir açmaza giren Mevlana'nın zahiri ilmiyle çözemediği bir dini konuyu mana aleminde bizzat Hz.Muhammed'den dinleyebilmesi... Bundan daha büyük bir hadis ilmi olabilir mi? Fakat tasavvufi bakış açısıyla bakınca bu yolda çok fazla şeytani olduğu için gördüm diyen kişilerin laflarına kulak asmamak lazım. Şeytan insana nur gösterebiliyor, havada uçma gibi güçler verebiliyor ve kişi kendisini veli, peygamber vb. sanabiliyor. Bu açıdan bakılınca tasavvuf yolcularının bir mürşidi kamilde aradıkları kıstas şeriata bağlılıkları oluyor. Şeytani bir düzen, şeriata tam bağlılık sergileyemiyor. Tasavvufçuların mürşidi olmayanın mürşidi şeytandır sözünün altında yatan neden şeytanın bu gücüdür. Örneğin şeytan bir müslümanın rüyasına girerek ben Hz.Muhammed'im diye kandırabilir. Normalde Hz.Muhammed'in ve büyük velilerin kılığına girmesi yasaklanmıştır fakat Hz.Muhammed'in kılığının nasıl olduğu fotoğraf şeklinde elimize ulaşmadığı için kanmak mümkündür.
Bu açıdan bakarsak Mevlana'yı ve Şems'i bile şeytani bir yol olarak görebilmek mümkün.
Tasavvuf ehli bu açmazı kapatmak ve insanları rahatlatmak adına, Allah rızası için mana aleminde yol alan kişiye zamanın gavsının sahip çıkacağı konusunda garanti veriyorlar.
Tasavvuf çok derin bir mevzu ve konu başlığıyla çok uyuşmuyor bu nedenle burada nokta koymakta yarar var.
Saygılarımla.