Masonlar.org - Harici Forumu
Masonluk Bilgidir. Bilimdir. Ilimdir. => Felsefe => Felsefi Sorular => Konuyu başlatan: sad - Mart 21, 2013, 03:39:25 öö
-
şuan bir köpek balığı egoist olmadan yaşamını sürdürecek kadar bir iştahla nerede duracağını bilerek diğer deniz canlılarını yer ve daha sonra ürer ve nihayetinde ölür.. döngüdeki görevini güzel bir şekilde yerine getirmiştir bir ağaç gibi o da meyvesini vermiş, geri kalan ölü bedeniyle beslenecek olan diğer deniz canlılarına da bir enerji kaynağı olmuştur..
pekala bizde genel olarak yer içer çocuklar dünyaya getirir ve nihayetinde ölürüz, en kötü yaşamayan yani sadece var olan, bu dünyada tek bir dikili ağacı olmayan bir insan bile biyolojik olarak toprağa girince bedeniyle beslenen bakterilere, böceklere bir miktar enerji bırakır o toprak biraz daha bereketlenir döngüye az da olsa bir katkı sağlar.. (hiç bir şey ölmez, her şey yaşar belki de en basit anlamda bu demek)
fakat pramitleri inşa eden, köprüler kuran, uçaklar icat eden, aya çıkan yani diğer canlılardan bu kadar üstün bir türün içinde biz sadece toprağa gübre olmakla yetinmemeliyiz! e=mc2 den daha büyük bir meyve mi bırakacağız? romeo ve juliet'ten daha güzel oyunlar mı yazacağız? tabi ki de büyük ahenge katkıları bakımından biri diğerinden az önemli değil, o halde bizde dönüp kendi içimize dönüp yeteneklerimize irademize gücümüze bakıp, en verimli olabileceğimiz alanda muhteşem eserler vermeli insanlığa muhteşem hisler yaşatmalıyız.. en azından çabalamalıyız (topal karınca..)
sorulabilir; peki çabaladık, edindik, canımızı dişimize taktık, insanlık uğruna saç ağarttık, meyvemizi verdik, toprağa gömüldük... öte yandan diğer arkadaşlarım servetine servet taktı, kulüplere gitti, en güzel içkileri içti, daldan dala zevkten zevke alem yaptı, bir kaçta dişine göre yardım yaptı saygıdeğer oldu.. ben gece gündüz insanlık için ızdırap çektim farkımız ne? yok mudur benim de bir hediyem? diye...
tabi ki en başta söylemem gereken şey, herkesin artık bildiği ama bir türlü erişemediği sır; kendini bilme 'nin gerekli olması..
kendini bildikten sonra, ne istediğine karar verebildiğin, gerçek zevkin gerçek hediyenin ne olduğunu anladığın zaman zaten bu mana insana yetecektir.. o zaman insanlık için bir değer üretmenin verdiği haz dışında hiçbir hediye tatmin etmeyecektir..
evet dünyevi zevklerden başını kaldıramayan da ölecek, insanlık için çalışmaktan başını kaldıramayan da... fakat ister adı cennet cehennem olsun, ister reenkarnasyon olsun, bu dünya da yere, göğe, hayvanlara, denize, kuşlara, nere dönsek görebileceğimiz üzere bu büyük döngüye ne kadar katarsan o kadar alıyorsun.. bunu göremeyen bizlerin işi çok çok zor.. inanmak için peygamberin mucizesini görmek isteyenler gibi bu manayı anlayıp ona göre de yaşamak isteyenler de muhtemelen einstein'ın karşılarına çıkıp; -evet gençler ben çok çalıştım çabaladım insanlığa büyük bir katkıda bulundum ve şuan hepsinin karşılığını alıyorum zevki sefa ediyorum bal börek yiyorum. demesini bekliyebilirler.. ama kuran- ı kerim de de belirtildiği üzere güneşin doğuşundan batışına, geceden gündüze bize bir çok kanıt vardır..
bunları söylemek kolay fakat yapmak, uygulamak, hissetmek, yaşamak bir o kadar zor sanırım..
daha güzel bir mana bulabilen beri gelsin :)
saygılarımla...
-
Onların kalpleri vardır, onlarla kavramazlar; gözleri vardır, onlarla görmezler; kulakları vardır, onlarla işitmezler
Araf suresi.
Ne mutlu yardim eli uzatmanin hazzini hissedene ve ne mutlu yardim edilenin gozundeki sevinci gorebilene.
Saygilarimla.
-
İnsanlara faydam dokunsun diye bu dünya zindanında kalmışım. (Yoksa) hapishane nerede, ben nerede? Kimin malını çalmışım?
İnsan, büyük bir şeydir ve içinde her şey yazılıdır. Fakat karanlıklar ve perdeler bırakmaz ki insan içindeki o ilmi okuyabilsin. Bu perdeler ve karanlıklar; bu dünyadaki türlü türlü meşguliyetler, insanın dünya işlerinde aldığı çeşitli tedbirler ve gönlün sonsuz arzularıdır.
Mevlana
saygılarımla.
-
Sözün bittiği andır , Mezarda üzerine toprağın atıldığı zaman . :'(
-
virgülün konduğu, sözün başka şekilde devam ettiği andır , Mezarda üzerine toprağın atıldığı zaman. demek bence daha doğru sayın nosam33, o yüzden ağlamamak lazım :)
saygılarımla
-
İnsanın varoluşsal amacı nedir sorusuna verilen bir cevap bulamazsak da ona yakın bir şeyler söylemek mümkündür , elbette burda doğru yöntemi bulmak hayli önemlidir.Buna öncülük etmiş düşünce akımları ve hakikate yakın fikirlerden elde ettiğimiz çözümlemeleri kendimize merdiven edebiliriz.
Varlık olarak ispatlanma halimin Oluşla mümkün olduğunu düşünüyorum, oluş haline gelmek veya olmak beni diğer canlı türlerinden ayırma özelliğini gösterir , oluşla birlikte zaman ve mekan içinde farklılaşmama yol veren farkındalık halimin bunda ayrılmaz bir parça teşkil ettiğini söyleyebilirim.
Eğer yaşamın amacını sorgulamaya kalkar isem birinci ve ikinci doğa arasında diyalektik bağı koparmadan sorgulamam gerektiğini biliyorum. ;)
-
Üretmenin ve kanaatin verdiği huzuru,hiçbir haz destekleyemez.
Haz/Zevk geçicidir;o an için yaşanır ve biter.Aslında,karşılaştığınız an biter ve kimliğimizde oluşturduğumuz oburluğun yardımıyla yeni hazlar aramaya başlarız.Buluruz,ama oda yetmez;çünkü,bilinçaltı aslında hazzı değil,huzuru beklemektedir.
Üretmek insana huzur verir,elbette kibiri dizginleyebilirsek.Bunun içinde kendimizi tanımamız gerekir.
Kendini tanıyarak üreten ve toplumla paylaşan birey,kalıcı huzuru yakalar ki,buna hiçbir haz yetişemez.
Saygılarımla
-
şuan bir köpek balığı egoist olmadan yaşamını sürdürecek kadar bir iştahla nerede duracağını bilerek diğer deniz canlılarını yer ve daha sonra ürer ve nihayetinde ölür.. döngüdeki görevini güzel bir şekilde yerine getirmiştir bir ağaç gibi o da meyvesini vermiş, geri kalan ölü bedeniyle beslenecek olan diğer deniz canlılarına da bir enerji kaynağı olmuştur..
pekala bizde genel olarak yer içer çocuklar dünyaya getirir ve nihayetinde ölürüz, en kötü yaşamayan yani sadece var olan, bu dünyada tek bir dikili ağacı olmayan bir insan bile biyolojik olarak toprağa girince bedeniyle beslenen bakterilere, böceklere bir miktar enerji bırakır o toprak biraz daha bereketlenir döngüye az da olsa bir katkı sağlar.. (hiç bir şey ölmez, her şey yaşar belki de en basit anlamda bu demek)
fakat pramitleri inşa eden, köprüler kuran, uçaklar icat eden, aya çıkan yani diğer canlılardan bu kadar üstün bir türün içinde biz sadece toprağa gübre olmakla yetinmemeliyiz! e=mc2 den daha büyük bir meyve mi bırakacağız? romeo ve juliet'ten daha güzel oyunlar mı yazacağız? tabi ki de büyük ahenge katkıları bakımından biri diğerinden az önemli değil, o halde bizde dönüp kendi içimize dönüp yeteneklerimize irademize gücümüze bakıp, en verimli olabileceğimiz alanda muhteşem eserler vermeli insanlığa muhteşem hisler yaşatmalıyız.. en azından çabalamalıyız (topal karınca..)
sorulabilir; peki çabaladık, edindik, canımızı dişimize taktık, insanlık uğruna saç ağarttık, meyvemizi verdik, toprağa gömüldük... öte yandan diğer arkadaşlarım servetine servet taktı, kulüplere gitti, en güzel içkileri içti, daldan dala zevkten zevke alem yaptı, bir kaçta dişine göre yardım yaptı saygıdeğer oldu.. ben gece gündüz insanlık için ızdırap çektim farkımız ne? yok mudur benim de bir hediyem? diye...
tabi ki en başta söylemem gereken şey, herkesin artık bildiği ama bir türlü erişemediği sır; kendini bilme 'nin gerekli olması..
kendini bildikten sonra, ne istediğine karar verebildiğin, gerçek zevkin gerçek hediyenin ne olduğunu anladığın zaman zaten bu mana insana yetecektir.. o zaman insanlık için bir değer üretmenin verdiği haz dışında hiçbir hediye tatmin etmeyecektir..
evet dünyevi zevklerden başını kaldıramayan da ölecek, insanlık için çalışmaktan başını kaldıramayan da... fakat ister adı cennet cehennem olsun, ister reenkarnasyon olsun, bu dünya da yere, göğe, hayvanlara, denize, kuşlara, nere dönsek görebileceğimiz üzere bu büyük döngüye ne kadar katarsan o kadar alıyorsun.. bunu göremeyen bizlerin işi çok çok zor.. inanmak için peygamberin mucizesini görmek isteyenler gibi bu manayı anlayıp ona göre de yaşamak isteyenler de muhtemelen einstein'ın karşılarına çıkıp; -evet gençler ben çok çalıştım çabaladım insanlığa büyük bir katkıda bulundum ve şuan hepsinin karşılığını alıyorum zevki sefa ediyorum bal börek yiyorum. demesini bekliyebilirler.. ama kuran- ı kerim de de belirtildiği üzere güneşin doğuşundan batışına, geceden gündüze bize bir çok kanıt vardır..
bunları söylemek kolay fakat yapmak, uygulamak, hissetmek, yaşamak bir o kadar zor sanırım..
daha güzel bir mana bulabilen beri gelsin :)
saygılarımla...
Çok haklısınız Sayın Sad. Bu konuda Albert Pike'ın bir sözü geldi aklıma “Kendimiz için yaptıklarımız bizimle birlikte ölür. Dünya ve başkaları için yaptıklarımız ise sonsuza dek yaşar.” :) Yine bir diğer çok sevdiğim bir sözdür Manly P. Hall' un " Dünyanın anlamının farkına varmadan dünyada yaşamak, kitaplara dokunmadan büyük bir kütüphanede dolaşmaya benzer. " Bu iki özel insandan bü özel sözler bana hep yol göstermiştir. Elimden geldiğince uygulamaya çalışıyorum. :)
Sevgi, Saygı Ve Selamlarımla.