Masonlar.org - Harici Forumu
Sanat => Edebiyat => Konuyu başlatan: enelsır - Mayıs 18, 2010, 11:43:06 ös
-
Kevork amca'yı hep sevmişimdir. Dünya iyisi çok tatlı bir insandır. Hele yaz akşamları şu an da altın da bulunduğumuz kamelya da eşi Yüksel teyze'nin yaptığı o tadına doyulmaz mezeler eşliğinde kurulan çilingir sofrasın da yaptığı sohbetleri bir dinleyebilseydeniz eminim siz de çok severdiniz.
Kevork amca ellili yaşlarını süren , yaşına göre oldukça diri ve sağlam duruşu olan biriydi. Türk sanat müziğin de usta sayılabilecek kadar repertuar ve teknik bilgiye sahipti. O'na göre amatörce ( onu ilk defa ud çalarken görenlere böyle derdi), fakat karşı apartman da koservatuarın piyano bölümün de okuyan Halil abi gibi müzik'ten biraz anlayanlara göre virtiöz seviyesin de ud çalardı.
Ama o'nu bir kez bile görmüş olsanız bir daha unutmamanızı sağlayan şey gözleridir. Tanrım! Bir bakış bu kadar mı için de sevgi barındırır? Bir bakış bu kadar mı ''gel, kokma ne biliyorsam senin , ne söylersen ben de kalacak'' der.
Yanına vardığım da aynı gözler , aynı bakış beni karşıladı.Ermeni halkına has o kırık, fakat şirin mi şirin Tükçe'siyle bana,
- Halit! Gel bakayım kuzum otur hele şuraya ,dedi. ürkekçe yaklaşıp karşısına oturdum.
-Merhaba Kevork amca nasılsın?
-İyiyim kuzum ,iyiyim de sen nasılsın? Ne bu yanakların hali al al. Surat desen Samatya pazarına yağmur yağmış gibi.
Ruh halimin bu kadar farkediliyor olması yüzümü daha da kızartmış dı. Kekeleyerek,
-Yok bir şeyim Kevork amca, okul biraz yorucuydu diyebildim sadece
Sıcak bir gülümsemeyle,
-Tamam tamam.Demek Musa dağ'a gidecek dedi.
Ne demek istediğini o an da anlayamamıştım. Oysa karşım da usta bir dağcı vardı ve benim zirvemden daha yükseklerine daha önce de tırmanmıştı.Bilmiyordum.