Masonlar.org - Harici Forumu

Sanat => Edebiyat => Konuyu başlatan: MEDUSA - Kasım 01, 2014, 03:22:51 ös

Başlık: MÜZİK, GÖZLERİME AĞLAR
Gönderen: MEDUSA - Kasım 01, 2014, 03:22:51 ös
Ben bir müzik aşığıyım.
Notalarla dans etmeyi seven biri.
Yağmur yağarken müzik dinlerim,  notaların yağmur damlalarıyla dansını izlerim.
Tanrı yüreğime uçsuz bucaksız, sonsuz bir müzik aşkı vermiş.
Tanrı insana bir yetenek verir fakat başka bir yeteneğini eksik bırakır.
Ve insan çoğunlukla ömrü boyunca eksik kalan diğer yarısını tamamlamaya çalışır.
Tanrı bana müzik aşkı vermiş olsa da müzik yapma şansı vermemiş.

Üç yaşımdayken pianoya başlamadım.
Ailemden herhangi biri müzisyen değildi.
Dönemimde bana ders verebilecek, alanında çığır açmış, isim yapmış kimseyle tanıştırılmadım.
Ne yazık...
En büyük üzüntüm, notalara dökmek istediğim o kadar çok şey varken, o notaları yazamıyor olmak.

Benim müzikle ilgili tek yapabildiğim notalarla hissetmek, notalarla duymak, notalarla ağlamak...

Her yağmur yağdığında viyolonsel ile ağlarım.
Beni olduğum gibi ifade edebilen Sonbahar'da ya da Kış'ın soğuk karında bir kadeh kırmızı şarap içerim ve  klasik müzik'in kollarına bırakırım kendimi.

Yaşarken de ölürken de müzik dinlemek istiyorum.
Hayat bir tiyatrodur, hayat bir oyundur, hayat bir müzikaldir.

Bir ölüm, bir yaşamı meydana getirebilir.
Ve yaşam, notadır. Ölüm ise müziğin kendisidir.

FAY FRIN