İnsanın Yükselişi : Australopithecus Aferencis

[malygos]

   Afrika'nın, Omo gibi, kavrulmuş bir köşesinde insan ilk kez ayağını yere bastı. İnsanın yükselişinde başlangıcta bir patika görünür, lakin bu, belirleyici bir yol olacaktır. İki milyon yıl önce insanın bilinen ilk atası, modern insanın ayağından neredeyse ayırt edilemeyecek bir ayakla yürüdü. Gerçek şu ki,ayağını yere bastığında, dik yürüdü; insan hayatla ve dolayısıyla kendi organlarıyla bir bütünleşmenin içerisine, müdahil oldu.
  Biz bunu neden ve nasıl iddia ediyoruz? Elbette , üzerinde yoğun olarak durulması gereken , kafadır; çünkü, insanın organlari icerisinde, en kapsamlı ve insanı oluşturmaya yönelik en büyük değişikliklere ,kafa uğramıştır. Ne mutlu ki, kafatası, diger organlardan farklı olarak, sert yapısına binaen, fosil birakır. Beyin konusunda en azından bazı ölçülerin bilinmesini sağlar. Son 50 yıl içerisinde Afrika'da birçok kafatası bulundu. İlk insansı olarak tanımlayabileceğimiz yavru Australopithecus da , burada bulunmuştur. Her ne kadar yetişkini kendisinden 10 yıl gibi uzun bir süre sonunda bulunmuş olsa da, bu Taung Bebeği, aslında bize geçmişimizle ilgili çok önemli detaylar verir.
 İlk insansı fosil kabul edilen Australopithecus'u bizim , kendi atasal ağacımıza dahil ederek onu yüceltmemizin elbette kaydadeğer sebepleri var. Bunların başında, kafatasındaki 2 özellik dikkat çeker. Bunların birincisi, "Foramen Magnum" diye nitelendirebileceğimiz, sinir kanalıdır. Sinir kanalının kafadaki konumu, sinirlerin preslenmesini önleyecek şekilde konumlanmistir ve fosilde gördüğümüz üzere, insansı iki ayak üzerinde yürümektedir. Fakat maymun ve şempanzelerde kafa omurgadan öne çıkmış vaziyettedir ve foramen magnum da buna göre şekillenmiştir. Canlı istese de , bu durumda 2 ayak üzerinde yürüyemez, yürüse de sinirsel yönden büyük sıkıntılar çeker.
  Öte yandan, diğer küçümsenemeyecek kanıt, süt dişlerinin vaziyeti ve morfolojik özellikleridir.Süt Dişleri diğer primatlara göre kücük ve köşelidir. Şempanzelerin büyük azı dişleri gibi değildir. Bu demektir ki, karşımızda yemini ağzı ile degil de, elleri ile araştırmak zorunda olan bir canlı var. Av bulma konusunda ağzını çok kullanamayan bir yaratığın bu görevi, ellerine düşer ve eller yetersiz kalmaya başladığında, çakıl taşlarından aletler, taş baltalar , mızraklar yapmak zorunlu hale gelir.
  Kısaca özetlemek gerekirse diğer kök primatlardan ayrıldığımız nokta, tam da burası; daha öncesi bulunmadığı müddetçe. Fakat kesin bildiğimiz birşey var ki, biz araştırmalarımızda daha da öncelere gidiyoruz. İnsansı fosilleri bulunduğu müddetçe, deneyim ve tecrübelerle dolu insanlık tarihimiz daha da fazla bir şekilde şekillenecek ve belki de ileriye yön verecektir. Peki bu aşamalı ,ilkel oluşum şekli bir Tanrı'nın varlığını gerekli kılar mi, işte o da başka bir tartışma konusu..
  Saygılarımla...