Derviş

[kudüs prensi]

Uykusuzluk,
Şiddetli bir yağmur gibi
Islatıyor geceyi.
Yolculuğum, belirsizliğini koruyor…
Şüphenin merdivenlerinden çıkıyorum,
Derviş’in köşküne.
Gurbet şarkılarını dinliyorum,
Sürgündeki bir bulutun!
Yenilmez ordularıyla tanışıyorum rüzgârın…
Yaradılış muhafızlarından,
Kadim dostlar ediniyorum kendime…

Kıskançlığın homurtularıyla yasaklanacak,
Bir şiire daha başlıyorum…
Ölüm,
Gelecekten bir müjde oluyor!
Umarsızca anıyorum adınızı şimdi;
Hiç var olmamış dervişin ayak izlerini bırakıyor, adımlarım…
Şizofren ezberlerden kurtarıyorum, düşlerimi.
Cehalet sancısının çocuklarına ithaf ediyorum yanılgılarımı.
 Dervişin gölgesine karşı eğiliyorum
Gün batımında…