Naçizane, ben de bir sanat meraklısı olarak bir şiirimi paylaşmak isterim.
Yorumlarınızı esirgemeyiniz.
Sevgilerimle.
Bembeyaz bir holün içinde duran,
Dram ve depresyon kokan sessizlik.
Hemşirenin ak elbisesiydi beni boğan,
Bir de, tımarhane kokan sensizlik.
Pür-i paktı, aktı her yer,
Rahatsızdı ve de ayazdı yerler.
Akıllısı da gelse, derhal kafayı yer,
Üstüne ‘zaten yoktu derd-i dermanı’ derler.
Tımarhane, ki adı kendinden beter
Deli değil, bir küçük akıllı yuvasıdır.
Yoktur kalanın ardından ne dert, ne keder,
Kimsesizler yurdu ararsan, işte o burasıdır.
Yoruldum saçmalıklarla kağıtları bezemekten,
Bıktım her gün ölü bedenimi diriltmekten.
Yoktur başka amacı buranın insanı delirtmekten,
Yetti bu beyazlık, gel; sıkıldım sensizlikten.