Affetmek özgürleşmek ve özgürleştirmektir.Affetmek içsel bir eğitim işidir.Affetmeyi öğrenmek için kendi üzerimizde,duygu ve düşüncelerimizde çalışmamız gerekmektedir.Çünkü af kapsamı geniş açılımlıdır; Kendimizi,yakınlarımızı,toplumu ülkeyi,ülkeleri affedeibilme tarzında birbiri içinde harmanlanan bir düşüncedir.
Affetmek duygularımızla hesaplaşmak değil,duygularımızı kontrol edebilmek demektir.Acı ,öfke ,intikam, büyüyen ve çoğalan duygulardır.İntikam kanımızda dolaşan zehir gibidir, panzehiri ise affedebilmektir.
Afferedebilmek için sorunların akıp gitmesine izin vermeliyiz.Affedebilmek erdem,cesaret,sabır,hayal gücü,sebep sonucu düşünebilmeyi gerektirir.
Peki Afferedbilmek ne değildir.?
1.Kaçmak değildir.
2.Ne suçu unuttuğumuz anlamına gelir,nede bağışlayarak dolaylı yoldan yapılan kötü şeylerin tekrar etmesine davetiye çıkartmaktır.
3.Kendimizi savunmadığımız anlamınada gelmez.
Şuurlu affetmek birine,birilerine karşı öfke ve dargınlıktan vazgeçerek,kendimizi nefretimize köle olmaktan kurtarmaktır.Evrande var olabilmede yolumuzu aşmamız duygu yükümüzü hafifletmekle mümkün olur.
Af, intikam ve cezadan daha güçlü,çok daha mantıklıdır ve adaletin en iyi biçimde yerine gelmesine neden olur.Affetmek doğal olarak hissettiğimiz öfke ve dargınlığı bırakmak değil,onların egemenliğinde yaşamayı red etmektir.
Şuurlu affetmek hem kararlılık hemde duygusal özgürleşmedir.
Dr.Edward M. Hallowel-Affetmek üzerine
Affetmekle ilgili bir kaç güzel söz;
İnsan sevdiği müddetçe affeder(La Rochefoucould)
Affetmek ve unutmak iyi insanların intikamıdır (Schiller)
Birinin suçunu affedip bağışladıktan sonra pişman olma,cezalandırdığın zamanda sevinme (Hz.Ali)
