Bir kısım insanlar derler ki: “İnsana hayat veren ruhtur. Ruh vücuttan ayrılırsa kişi ölür.” Allahû Tealâ ise buyuruyor ki: “Hayatı Biz veririz ve hayatı Biz alırız. Yaratan ve öldüren sadece Allah’tır.” diyor.
67/MULK-2: Ellezî halakal mevte vel hayâte li yebluvekum eyyukum ahsenu amelâ(amelen), ve huvel azîzul gafûr(gafûru).
“Sizin hanginizin en güzel ameli yapacağını” imtihan etmek için ölümü ve hayatı yaratan O’dur. Ve O; Aziz’dir, Gafûr’dur.
Yaratan ve öldüren sadece Allah’tır. Öyleyse ruh, insana hayat veremez. Ruh da bir yaratıktır. Allahû Tealâ’nın Zat’ından başka herşey yaratıktır. Hayat veren ve hayatı alan Allah’tır.
Bunu ayetlerle kanıtlayalım.
Allahû Tealâ ruhumuzu hayatta iken Kendisine ulaştırmamızı istiyor ve bunu üzerimize birçok defa farz kılmış. İşte Fecr Suresinin 27, 28, 29 ve 30. âyetleri.
-89/FECR-27: Yâ eyyetuhen nefsul mutmainneh(mutmainnetu).
Ey mutmain olan nefs!
89/FECR-28: İrciî ilâ rabbiki râdıyeten mardıyyeh(mardıyyeten).
Rabbine dön (Allah’tan) razı olarak ve Allah’ın rızasını kazanmış olarak!
-89/FECR-29: Fedhulî fî ibâdî.
(Ey fizik vücut!) O zaman, (nefsini tezkiye ettiğin ve ruhunu Allah’a ulaştırdığın zaman Bana kul olursun) kullarımın arasına gir.
-89/FECR-30: Vedhulî cennetî.
Ve cennetime gir.
Allahû Tealâ ruhumuzun Allah’a ulaştırılmasını emretmiş, üzerimize farz kılmıştır. Allahû Tealâ şöyle buyuruyor:
-6/EN'ÂM-125: Fe men yuridillâhu en yehdiyehu yeşrah sadrehu lil islâm(islâmi), ve men yurid en yudıllehu yec’al sadrehu dayyikan haracen, ke ennemâ yassa’adu fîs semâi, kezâlike yec’alûllâhur ricse alâllezîne lâ yu’minûn(yu’minûne).
Öyleyse Allah kimi Kendisine ulaştırmayı dilerse onun göğsünü yarar ve (Allah’a) teslime (İslâm’a) açar. Kimi dalâlette bırakmayı dilerse, onun göğsünü semada yükseliyormuş gibi daralmış, sıkıntılı yapar. Böylece Allah, mü’min olmayanların üzerine pislik (azap, darlık, güçlük) verir.
Allah kimin ruhunu Kendisine ulaştırmayı dilerse onların göğsünü şerh eder (yarar) ve teslime açar.” diyor. Ne demek istiyor? O kişinin önce ruhunu Allah’a teslimini açar, sonra fizik vücudunu kişi teslim edecektir. Ruhun Allah’a teslimi, vücudumuzdan ayrılarak Allah’a doğru seyr-i sülûk isimli bir yolculuk yapmasıyla ve Allah’ın Zat’ına ulaşmasıyla mümkündür. Allahû Tealâ diyor ki:
-4/NİSÂ-58: İnnallâhe ye’murukum en tueddûl emânâti ilâ ehlihâ ve izâ hakemtum beynen nâsi en tahkumû bil adl(adli), innallâhe niımmâ yeızukum bih(bihî), innallâhe kâne semîan basîrâ(basîran).
Muhakkak ki Allah, emanetleri sahibine teslim etmenizi ve insanlar arasında hakemlik yaptığınız zaman adaletle hükmetmenizi emreder. Muhakkak ki Allah, onunla size ne güzel öğüt veriyor. Ve muhakkak ki Allah, en iyi işiten ve en iyi görendir.
Allah emanetleri, o emanetlerin ehline (sahibine) teslim etmenizi emreder.” diyor.
Ruhumuz ilk emanettir. Allah’a mutlaka biz hayatta iken geri dönmesi üzerimize gördünüz ki; bu âyet-i kerimede de farz kılınmıştır. İkinci teslim edeceğimiz varlık fizik vücudumuzdur. O da farzdır.
İskender Ali Mihr
