Gönye İle Pergel

[Risus]

Masa üzerinde dağınık kâğıtlar, resimler, notlar
Uykuya dalmış gönye ile pergel
Yorgunluğun hatırası:
90° de açılmış gönye
Sıfırda kapanmış pergel
Hareketsizliğin yansıması.
Dedi gönye: bana bak arkadaş
Ben daima aynıyım;
Yukardan gelenle yatay olanın birleşmesini,
Dişi ile erkeği,
Ebedî oluşumu gösteririm.
Kimse benim kaskatı
Kenarlarımı açmayı bile denemedi
Mükemmeldir zaviyem..
Kuşku yaratmaksızın
Pergel ihtizaz etti:
Bir kolunun ucunu tespit etti
Diğerini yavaş yavaş çevirdi
Doğudan başladı, Kuzeyden Batıya geçti
Bir ân Güneyde durakladı
Ve başladığı yere, Doğuya vardı.
Etrafına sükûnetle baktı ve geniş daireyi süzdü
(Merkezde yer eden nokta bir ışık gibi kaldı)
Ve kibirli gönyeye yalnız ondan sonra cevap verdi:
Sen durduğun yerde kalırsın, sadece maddesin
Ben sınırsız ruhum
Aşkım, evrenim.
O zaman kucaklaştılar ve katedralleri birlikte çizdiler.



Santi ZAMMITTI

Çeviren : Sahir ERMAN




Bu şiir Palermo vadisindeki Pasquale Ragusa L. tarafından tertiplenen «Silvıo Biondi» Milletlerarası Şiir Yarışmasına sunulmuş ve Roma'da 17 aralık 1977 günü yapılan ve kalabalık bir toplulukça izlenen büyük bir törende: birinci mükâfatı almıştır. Masonik anlamı açık olan bu şiir, Rivista Massonica'nın 1 ocak 1978 tarihli sayısının 4. sahifesinde yayınlanmıştır.