İnsan yüreği ne garip değil mi ?
Önce birini sever,
Sonra başka birilerini.
Bazı yürekler için sonu yoktur bu sevmelerin.
Kim bilir kaç defa aşık olmuştur çoğu yürek ?
Kim bilir kaç kere ölüp dirilmiştir birileri için ?
Kim bilir kaç beden için kesilmiştir nefesi ?
Kim bilir, defalarca sevişmiştir belki.
Ne zordur aslında sevmeden dokunmak birine.
Ah bir bilsen ne zor benliğini adamak birine.
O terk edeli yüreksiz mi kaldım ne ?
Keşke giderken yalnızca kendini götürseydin sevgili.
Bazı geceler halen anımsıyorum.
Yüzüme inen yumruklarının,
Artık sadece izleri kaldı sevgisizliğin morluklarının.
Gel de sev şimdi ey gönlüm !
Sen alışkınsın sevmelere,
Sevilmemelere.
Ben alışkın değilim.
O yüzden gel de sen sev gönlüm !
Bazı yürekler için ne kolaydır değil mi sevmek ?
Oysa ne zordur sevmek benim için, ah keşke bir bilsen.
Dudaklarım susuz, kupkuru, tatsız.
Yüreğim hissiz, ümitsiz.
Gözlerim dopdolu ama yaşsız.
Ne zordur sevmek benim için, ah keşke bir bilsen.
FAY FRIN