ADIMLAR
/Bilgelik zaman iledir/
Güzeldir beklemek bilirim
Gece azığını doldurup gün çıkınına
Çıkmak gideceğin bir yer olmadan
Kapıyı çarpıp çıkmak
Neye yarar yaraların kabuğunu soymak
Şaşırtan bir şarlatanı resmedip
Sanki hiç orda değilmişiz gibi
Sanki hiç gülmemişiz
Gülmemişiz de somurtmuşuz
dehşete düşmüşüz gibi
/Anka ateşten bir bilmecedir /
Susadık domur domur terler döküldü
Çölün bensizliğine
Ağladık develerimizle
Yol boyu harabeler
Viraneler
Divaneler gördük
Kuşlar kuş ölülerini yerken
Çölün sevimsizliği
Bir serap varetti
Bir vaha zannettik
Çözmeli bu yolu bu kahpenin dölünü
Bu rüya neye delalet
Ara beni diyor
Ara beni çölün derinliklerinde
Rüya nereye çıkar
ANKA! Külünü çalan ebu cehil
/Ezeli yalnızlık taşların çürüyüşüne belgedir/
Yazık anlayan yok
Yüzümdeki çizgileri
Bir hikaye olsun istiyorlar her birinde
/Yüzümün avlusunda iki çeri çarpıştı
Korku ve umut…
kork ve unut /
Yazık! en anlamlı vakit
ruhumuz en belirsiz bir yerde kaldı
Yeni bir dil bağışlansın bana
Unutayım çözdüğüm hiyerogrifleri
Anılacaksam bir kez olsun
Başka bir dili aksanı aksamadan konuştu diye anılayım
Kaygıların kenarından çok kez yorgun adımlarla geçtim
Ve zamanın nazenin yanaklarına gülgun gamzeler kondurdum
Yetti bu sürgünlük
Bu beyhude seferlik
vaktidir
yansın hınç harabeleri
Ruhumuza rutubetler bulaştıran çamur da kurusun
Anka! Sarsıp beni sonra soran sonra’n adına
Çürüsem de susmamalıyım!
