Sonsuz Gece
Yürüyorum karanlıklar içinde
İçimde fırtınalar ve sessizlikler
Yokluğun ve varlığın
Dehşetli dengesizliğinde
Sessiz soğuk bir yol
Yolda loş ışık saçan
Umut lambaları
Takılıp düşmemi engelleyen
Sanki hiç bitmeyecek
Bu karanlık ve soğuk gece
Korku ve endişe
Eyvah!
Yolun sonu ya bir kapalı tünel
Ya da yüksek uçurum
Elimi atıyorum
Heyhat!
Cebimde sabırdan bir taş
Küçük ve parlak
Herşeyin sonu vardır derler
Gençlik, güzellik, yaşam
Bu gecenin de sonu olmaz mı hiç
Olur elbet
Ve de elbet olmaz!
Etrafa bakıyorum
Ve farkediyorum, korkuyorum
Hâlâ karanlığındayım
Sonsuz gecenin