Masonlar.org - Harici Forumu

Sanat => Benim Siirlerim => Konuyu başlatan: Hacamat - Nisan 28, 2011, 11:40:03 öö

Başlık: Benim Anladığım
Gönderen: Hacamat - Nisan 28, 2011, 11:40:03 öö
Hayat dediğin nedir?

Martıların, çıplak ayak kar da uyuduğunu görmek mi?


Yorgana sarılıp ısınmak,  ''ben ettim sen etme'' demek mi yaradana ?

yoksa '' ah ahhh'' diyip ağlamak mı  lazım duvara ?

Belki de namaza durup semaya haykırmak mı hıçkıra hıçkıra ?

Kilise,Cami,Havra,Buda

Hepsini eda edip, acınacak halini daha acınası duruma  sokmak mı yoksa?


Hayat dediğin nedir?

Kargaların aşı olmadan  yıllarca yaşadığını bilmek mi?


Yoksa Masonların kapısını çalıp ''benide aşılayın'' demek mi zorla ?

Hepsi ''yalan, geçer'' diye bekleyip derin bir ''ohhhhh'' çekmek mi tüm yaşananları saymak mı kolpa?

Oh çekerken yaradanı öfkelendirdiğini düşünüp, saplanmak mı çamura ?

Tüm yazılanları okusam doğruyu bulma adına,Peki ben mi, peki ben mi yapacam ayıklama ?

Tüm bu ayıklama benim özetim mi olacak acaba  sonunda ?


Hayat dediğin nedir?

Karıncanın kendinden ağır şeyi rahatça sürüklediğini görmek mi?


Sen muhtaç bırakıldığın için liraya, dolara. Eğilmek mi önünde yaradılan bir insana?

Yaptığın işin mükafatı  insanlığa hizmet ise  peki olmalı mı ucunda para?

Hayat acımasız bir oyun sahnesi de peki olmasın mı hiç deneme,yanılma,prova?

Şifayı yine kendi için de  ara bulursan sakla. Al ileri, sal geri yıpranmak mı bu yoksa boşa ?

Ooo piti piti denmiş , Ebe sensin Murtaza. Sobe demek mi deneme bile sakın ha


Saygılarımla
Başlık: Ynt: Benim Anladığım
Gönderen: Hacamat - Haziran 12, 2011, 06:35:00 ös
Hayat içersinde tutunacak bir dal ararız. Aslında hepimiz biliriz, kendi çaresizliğimizi ve acz içinde olduğumuzu. Fakat bunu düşünmek istemeyiz. Tüm bu çaresizliktir insana yanlış yaptırtan. Tutunacak dalsız bir insan, olmuyor illa tutunmak istiyor insan. Kimi kendisini bir derneğe tutunmuş buluyor, kimi de bir cemaate tutunmuş buluyor. Kimileride cüzdanına tutunuyor çaresizlikten.
İnsan, dünyada yaşarken tüm olup bitenler karşısında çaresizdir. O yüzden çare üretmişlerin peşinden gidilir. Ölüceğini bilerek yaşamak , zaten kendi başına çaresizlik değilmidir?

Peki, gerçekte çaremiz nerededir?