Şeytanın son icadı "Romantizm"
İki insanın birbirilerine duydukları sevgi belkide dünyadaki en güzel unsurlardan birisidir yalnız sizde benim gibi insanın dünyaya bu tür şeyler için gelmediğini düşünüyorsanız sizlere şunu söylmek istiyorum karşı iki cins arasında oluşan ilgi ve sevgi "aşk" diye tabir edilemez özellikle bu kelam son günlerde epey ağızlara sakız olmuş bir vaziyetteyken bana göre iki tür aşk vardır birincisi ilahi aşk ikincisi beşeri aşk ideolojisi, dini, amacı ne olursa olsun insan sevigye muhtaç bir varlıktır ama burada devreye girmek gerekir aşk bizim dünyaya geliş amacımız değildir keza beşer aşkı bir beşer için amaç olamaz ister müslüman ol hristiyan ol veya Musevi farketmez insanalara değer vermeleri onları sevmeli ve onların sevgisini kazanmak için uğraş vermeliyiz tabii kişiliğimizdende vazgeçmeden fakat bunlardan daha önemli unsurlarda olduğununu unutmamalılıyız.
Şarkı ve şiir sözlerinde özellikle "aşk için ölmek" "aşk tek gerçek ondan sonrası yalan" gibi saçma ötesi insaoğlunun geldiği mantıksızlık boyutunu gösteren kelamlar kullanılması beni fena halde üzüntü içinde bırakıyor bir delikanlının hayat amacını bir genç kız olarak görmesi ne kadar vehametli bir durum ama maalesef bu gün çoğu delikanlı için durum böyle aynı zamanda genç kızlar içinde öyle sevgilisi terk etti diye hayata küsüp inihar etmeler bunlar erdemli insana yakışacak tavırlar değil ve belki uçuk bir teori ama bu tür olgular sadece gençlerin beyinlerini boş unsurlarla doldurmak isteyen kişilerin bilinçli bir çabası çünkü gençler aşk ve meşk peşinden koşmaktan bu dünyaya neden geldiklerini ve sorumluluklarını topyekün unutuyorlar iki cins arasında oluşan ilgi ve sevgi tarif edilemez güzelliketedir bilirim müthiş bir haz ve sevinç aynı zamanda yaşama sevinci verir fakat hakikat bu değildir dünyada milyonlarca insan ölürken ve yine dünyada kirli hesaplar planlar piz işler yapılırken her ideoljinin kendine göre amacı vardır her dinin bir amacı vardır ve insan erdemli bir varlıktır her millet her toplum kendine göre erdemlidir ve kendileri için istenen şeyleri yaparlar ancak hiç bir ideolji aşk taraftarı değildir aşk tarif edilmez bir sadkattir tüm benliğini adamaktır bir yaratılmış aciz kul diğer yaratılmış aciz kula kendini adayamaz ona muhtaç olamaz ona aşık olamaz onu yaşam gayesi haline getiremez onu ancak sevebilir sevgi ve aşk farklı kavramlardır ve aşk ancak Tanrı ya duyulabilir yaratıcıya çünkü sadece ona tam benliğini verebilirsin ve sadece o kusursuzdur. Onun için insanın duyduğu sevgi her yönüyle abartılı olduğu takdirde zararlıdır ve Romantizm ister aşk olsun ister milliyetçilik ne olursa olsun şeytanın icadı olur..!
(Not; Yazı nette dolaşıyor bazıları HY kitabından alıntı falan demiş ama sadece isim O'nun kitabının ismi, içerik olarak tamamiyle bana ait yazıdaki düşünceler bana ait ve söz konusu kitapla biraz alakasız o kitapta romantizm daha genel olarak ele alınmış)