Masonlar.org - Harici Forumu
Inanc => 3 Buyuk Din => Konuyu başlatan: Tij - Ocak 25, 2016, 04:16:11 ös
-
Ateistler Cennete Girebilir Mi?
Gülşah Gümüş
İslamla uzun yıllar önce bir dönem yakından ilgilenmiştim. Aslında bi tapınmadan ziyade bi arınmaya ihtiyacım vardı. Derdim asla Tanrı'yla ya da başkalarıyla değil; sadece kendimleydi. Nasıl daha iyi bir insan olabilirim, nefsani ve dünyevi duygulardan nasıl daha fazla arınabilirimin peşindeydim. Belki de gerçek İslam buydu kim bilir :)
Haliyle daha fazla bilgi edinmek için İslami literatür okumaya başladım, İslamcı arkadaşlarım da oldu, dindar insanlarla da bir biçimde muhatap olmuş oldum. Önemli bir deneyimdi. Aslına bakarsanız bilgi anlamında benim çok gerimdeydiler. Üniversitede İslam Felsefesi; Muhyiddin Arabi, Gazali okumuş biri olarak onların sığ yaklaşımları asla tatmin edici değildi.
Dini, bir amel-mükafat ilişkisi olarak algılıyorlardı. Yani sonucunda kısa vadede ya da uzun vadede ödüllendirilmeyeceği hiç bir işe girmeyen pragmatik bir yaklaşımları vardı. İslami çevrelerin taa 28 Şubat sürecinin devamında, yani mağdur gösterildikleri dönemlerde dahi, güç-para-iktidar hırsıyla ahlaken ne kadar yozlaşmış olduklarını gördüm. Çok kısa sürede bunu farkedip "asla kurumsallaşmış İslami çevrelerde; (cemaat, tarikat vs) bulunamam, İstiklal'deki bar ortamı buradan daha temiz" diye düşündüm.
İçeri girdikçe aslında İslam denilen dinin pratikte (istisnai haller hariç) aslında muhafazakarlık ideolojisinden başka bi şey olmadığını gördüm. Nedir muhafazakarlık: Devlet, düzen, sermaye koruyuculuğu, değişime, bilgiye, bilime direnen, kendi safında olmayan her şeyden sorgusuzca nefret eden, seküler yaşamı ve onun araçlarını nefret objesi haline getirmiş bir paradigma.
Çünkü bi kere İslam kolaylık dini, bin yıllarda öyle bir kişisel çıkar koruma kültürü geliştirilmiş ki, her ahlaksızlığı örtmeye kılıf olarak kullanabileceğiniz bir hadis, bir kıssa ya da fıkıh hükmü var. Şaşırtıcı derecede bir yozlaşmışlık var, namus kavramı belden aşağısından ibaret.
Gıybet, rüşvet, irtikap, yalan ve fesatlık o kadar yaygın ki, insana istemsiz olarak şunu düşündürüyor: Eğer inandığı ve korktuğu bir Tanrı'nın huzurunda bile bunları yapabiliyorsa, din onun iyi bir insan olmasına zerre hizmet etmemiş. Biraz eşeleyince şu anlayış çıktı ortaya: İbadetimi nasıl olsa yerine getiriyorum, belli aralıklarla tövbe ediyorum nasılsa, her kötülüğü işleyebilirim rahatlığı. İnanılması güç ama bu duygu çok hakim. İslam'dan ve bana onu anımsatan her şeyden koşarak kaçtım neticede.
İyiyi başka yerlerde, başka şeylerde aradım uzun bir müddet ve en sonunda buldum: Her insanın içinde bir iyilik tohumu var, bir de kötülük tohumu, kimi insan hangi sosyokültürel koşulda ya da hangi inançta olursa olsun içindeki iyilik tohumunu patlatmayı başarıyor, kimiyse istediği kadar hacca gitsin namaz kılsın, içindeki iyiliği, toprağa teslim edip çürütüyor ve kötülük çiçeği bir Baobab ağacı gibi tüm ruhunu teslim alıyor. İçindeki iyilik tohumunu büyütmek, serpilip geliştirmek bir niyet, bir çaba, bir yolculuk.
Bakıyorum da Ateistlerin çoğunlukta olduğu bir güruh da var ki merkeze insanı almışlar, insan ayırımı yapmadan herkesin; hatta tüm canlı hayatın yaşam hakkı olduğunu savunarak feda ediyor ömrünü. Bir yanda kendilerini Tanrı'nın dünyadaki temsilcisi sanarak türlü katliamı, işkenceyi, hırsızlığı rahatlıkla yapabilen vicdansızlar, bir yanda da kişisel çıkarlarını hiçe sayarak haklının, ezilenin, sömürülenin yanında gözlerini kırpmadan savaşın içine atlayan "dinsizler".
Düşünmemek elde değil eğer kainatı yarattıysa insanlığın ortak aklından daha büyük bir aklı olduğunu tahayyül ettiğim Tanrı'yı kandırmak mümkün müdür, O'nun iyilik algısı nasıldır, yeryüzünde kendisi adına yapılanlardan razı mıdır,.. Kendisinin varlığından ya da yokluğundan emin olacak kadar yetkin görmüyorum kendimi ancak, ortak akla sesleniyorum, Evrensel ahlaki değerler bağlamında, Tanrı sizce hangisini cennetine alır? Ateistleri mi Müslümanları mı?
Demokrat Haber Alinti bitti.
Hep derler ya " arkadasim bir de kendi yorumunu yazsaydin ya ".
Buyrun.
Abi ne yazayim ya!!!
Bir tarafta kendisi icin hic bir cikar gözetmeyen ve dünyada hic tanimadigi insanlarin mutlulugu icin mücadele ettigini söyleyen vede eden ve daragacina giderken kardesine miras olarak " Okuyup bilim adami olsun, bilimle ugrasmakta bir nevi insanliga hizmettir " cümlesini birakan yirmisinde, yirmibesinde ateist komunistler, diger tarafta bir türlü evdeki parayi sifirlayamayan ve müslümanim diyen gencler.
-
Ruhbanlığın olmadığı bir din anlayışında; Ruhbanlığın baş tacı edilmesi sonucu , kişilerin Tanrı adına karar vermesi bütün bu sıra dışılığı meydana getiriyor adına da DİN deniyor...
-
Taraflı bir yazı olduğu kanısındayım yazarken düşünmekten çok düşünüp yazmış bunların arasında çok fark var...
-
Girer veya giremez demek mümkün değil. Çünkü kararı biz vermiyoruz. Üstelik ateist bir kişi zaten herhangi bir teist inancı reddeden (adından anlaşılacağı üzere), cennet ve cehennem umudu olmayan kişidir. Yani ateist olan kişi öyle bir şeye inanmıyor. Dolayısıyla cennete mi girer cehenneme mi girer gibi bir soru biraz afaki oldu.
-
Sayın ARARAT bize şu " aradaki fark" i biraz açsa ve yazının tarafliligi konusundada , kendi gorusunude ortaya koyarak, değerlendirmesini yazsa ne iyi olur.
-
gelip trollenecek başlık arıyorum bazen.ama bu sefer başlık kendi kendini trollemiş.yetkililerin bu duruma bir çare bulmasını ve mağduriyetimin giderilmesini rica ediyorum.
konuya gelirsek ateist olan kişi neden cennete girsin ki,yani bu tamamen zamansal bir karmaşa.şöyle ki mevcut ömrü 73 yıl olan bir insan evladı bu vakti zaten ateist olarak bitirmiştir.yeni gelen süreçte ise onun elinde olmayan bir durum söz konusudur.ciddi ciddi düşündüğümde ise aklıma mesut yar'ın programına geçenlerde konuk olan cem yılmaz geldi.sadece on dakikalık bir kısmına denk geldiğim yerde şöyle bir durumdan bahsediyor idi.belki dertlere çare olur ,gönüllere su serper ümidiyle anlatıyorum.videonun tamamını izlemedim ama o sözleri nerede söylediğini tespit ettim. 1:36 dan itibaren olan kısmına denk gelmiştim.
! No longer available (http://www.youtube.com/watch?v=2CKm17z2uSo#)
özdeyişlerle ilgili sözleri ve hayatı ciddiye alıp almama konusundaki mesajı.
-
Sayın Tij açıklamama ek bir açıklama yapmanın gereksiz olduğu kanısındayım
SAYGILAR
-
Bu göreceli bir kavram olarak düşünüyorum. Her insanın fikirleri ve düşünceleri farklı olduğundan dolayı insanlar farklı bir yorum getirebilir. Birileri evet gider diyebilir, diğerleri ise hayır gidemez diyebilir. Bu sadece yorum farkıdır. İnsanın kendi yaptığı yorum ve düşüncesi hangisi daha fazla basıyorsa o doğru olandır.
saygılarımla.