Masonlukta hiyerarşi var mıdır?

[gnothi]

Sayın Karahan,

Kimse bizi orada zorla tutmuyor. Saygı duyuyorsam saygı gösteririm, eğer öyle bir zorunluluk olsaydı zaten gitmezdim, bizler localarımıza koşa koşa giden insanlarız, şüpheniz olmasın.

Herhangi bir konudaki bu ısrarınız beni gercekten şaşırtıyor, sayın asimov masonluk mesleğinin bir sevgi ve kardeşlik yuvası olduğunu söyledi, ben de kendisinin cevabinin dogru ve yeterli olduğunu söyledim.

Herhalde sorunuzu anlamadığımı düşünüyorsunuz birkaç defadır, bakınız birisi bir soru soruyor, karşısındaki de bir cevap veriyorsa, bunun da yeterli olduğunu söylüyorsa, bu yeterli demektir. Saygıdan bahsediyorsak, işte saygının sınırı orası.

[symbol]

Bütün Masonlar önce insan sonra Masondurlar.Onun için kusursuz olamazlar.En güzel şey fazilet,en kolay şey nasihat,en güç şeyinde kendini bilmek olduğunu aklımızdan çıkarmamalıyız.Bir Mason Locası,herkesin müşterek bir iyilik için çalıştığı bir arı kovanına benzemelidir.Onun gayesi,bahtsızların ızdıraplarını azaltmak,bilimi yaymak,din ve felsefede doğru ve saf olarak herşeyi öğretmek,insanları nizam ve intizama,,hayatın icaplarına saygı göstermeye alıştırmak,gerçek mutluluğun yolunu göstermek,bütün insanların tek bir aile gibi tolerans,kardeşlik ve sevgi havası içinde yaşayabilecekleri bir ortama doğru yol almaktır.Âdetler ve teamüller bir derneğin yasaların baskısı olmadan benimsediği kuraldır.Bu sayede herkes huzur içinde olur.Bıçakla yemek yemek veya bir bayanla yürürken yolun iç tarafından gitmek,veya evde şapka giymek gibi şeyler aslında günah değildir.Ama hem şeklen iyi değil,hemde adabı muaşerete uymayan şeylerdir.Masonlarda kendi âdetlerini geliştirmişlerdir.Hem Loca içinde hem de Loca dışında bunlara göre hareket ederler.Bu adetlere aykırı hareket her ne kadar suç sayılmaz isede,
Masonluğun adabına uymaz.

Doğudaki Üstad-ı Muhterem,Locanın kendisine verdiği,en yüksek mevkii işgaleder ve Ahmet veya Mehmet olduğu için değil,ama Locanın başkanı olduğu için girerken ve çıkarken kendisi selâmlanır.Bu selâmda içten hissedilerek ve terbiyeli bir şekilde yapıldığı gibi,umursamaz gibi baştan savmada yapılabilir. Üstad-ı Muhteremin selâmlanmasıda,mükellefiyetlerin ışığı altında onun hizmetlerine sadakatin bütün kardeşler önünde yeniden gösterilmesidir.Bu hareket Üstad-ı Muhteremin ve yemin kürsüsünün önünde,onun otoritesine temsil ettiği herşeye saygılı olduğumuzu gösterir.Bu selâmı sanki acelemiz varmış gibi veya isteksiz yapmak Masonlukta bir kabalıktır.Bir Loca üyesi katıldığı her Loca faaliyetinde bütün kardeşlerin hizmetkârıdır. Hizmetkârlar büyüklerin önünde ayağa kalkarlar.Onun için hiçbir mason Locada oturduğu yerden konuşamaz.Tabii bu Masonik yemekte yanyana oturanlar için geçerli değildir.İsterseniz herkes çalışırken sadece sütunlarda oturursunuz,bundan zevkde duyabilirsiniz.Ama,nafakanız azolacaktır Ama,isterseniz sütunların sükûtundan ayrılıp çalışanlara katılabilir,zamanınızı ve gücünüzü bu yolda harcayabilirsiniz.O zaman nafakanız bu oranda artacaktır.Masonluğa ne verirseniz onu alırsınız,üstelik bir miktar da faiz alırsınız.Tıpkı bankaya koyduğunuz para gibi.

Bütün bunlarda disiplin ile sağlanabilinir.

Saygılarımla...

[karahan]

Sn.Gnothi

Sinirlenmenize gerek yok mason olmasakta kardeşiz bizde burada problem yok değilmi?

Herhangi bir konudaki bu ısrarınız beni gercekten şaşırtıyor

diyorsunuz;

Ben cevaptan tatmin olmadığımı söyledim,siz ise mızmız çocuklar gibi ısrar ettiğimi söylüyorsunuz ve bunuda yaparken herhangi bir konuda diyerek işi iyice genele vurup sanki sen hep böylesin demeye getiriyorsunuz bu hoş değil,ayrıca kardeşçede değil.

Sizin ve diğer mason arkadaşların zeki insanlar olduğunuzu üşünüyorum ve düşünmüşümdürde zaten soruyuda bu amçla genele değil sadece sizlere sordum isminizide zikrettim çünkü bu konudaki hüsnüniyetinizi seviyorum kaale alıyor ve cevap veriyorsunuz.

Sizin verdiğiniz cevap sn.asimova katılmak şeklinde bende bir haricinin verdiği cevaba katılma durumunuzu yadırgadım cevabın doğru olduğundanda şüphem yok zaten.

Ben aradığım ve anlamak istediğim şeyi aslında açarakta sordum ?aranızdaki hiyerarşik yapı sizi nasıl etkiliyor ve baskılıyor bu soru neden önemli biliyormusunuz özgürlüğüne aşırı düşkün biri için her tür hiyerarşik yapı önemlidir ve mason olmak isteyen birininde belki ilk aklında sorguladığı şey budur.Cevabınız bu ve bu kadar ise bir şey diyemem zaten baştan açık açık söylediğim halde beni ikna etme gibi bir durumunu yok dediğim halde beni ısrarcılıkla suçladınız,bu söylemde benim duymayı hoşlanmadığım bir ifade tarzıdır.

Söylediğim kadrdır verdiğim ile yetin de demektir bir nevi ki problemde yok zaten biz sorarız bazende ısrar ederiz ama ısrarımız bize göre daha iyi anlayıp adapte olmaktır size görede tamam kısa kes demektir.

Ben arada böyle sormaya devam edeceğim;

sanırım konuyu iyi bilen biri çıkacaktır ve ben onun da bu konuya ilgi duyup irdeleyeceğini biliyorum.

Özgürlüklerin bile bir sınırı olmalıdır.

[karahan]

Sayın karahan herhalde dikkatli okumadı, sayın asimov'un cevabının doğru ve yeterli olduğunu ifade ettim zaten.

Tabii ki hepimizin uyduğu bazı kurallar ve belirli bir hiyerarşik düzen bulunmakta ama bu daha çok yönetsel bir konu ve şu çok açık ki kim kaç derece olursa olsun hepimiz kardeşiz, hepimiz özgürüz.

Tabii sayın karahan bizi kıdemsiz bulmuş olacak ki, yeterli gelmedi cevabımız, kendisine başarılar diliyorum, kendi kendine bilgilenme yolunda.

sn.gnothi

Aşkolsun teessüf ederim size

Tabii sayın karahan bizi kıdemsiz bulmuş olacak ki, yeterli gelmedi cevabımız

diyorsunuz böyle bir şeyi düşünse idim sizin isminizi zikretmezdim,özellikle isminizi yazmak istedim yeni mason olmuş birinin bakışına daha fazla ihtiyacım var diye buna gereksiz alınganlık göstermenize üzüldüm,bakınız hep derim özne insandır ben düşündüğünüz gibi bir şeyi yazmadımda düşünmedimde sizi öyle düşündürecek tarzımda olmadı kaldıki sizi ismen zikrettim,aslında çok takılmamak lazım özne herzaman herşeyde insandır,hata ise insana ait masonda olsa haricide olsa.

Sanırım yanlış anlam çıkardınız sn.gnothi size acemi demedim kaldıki bunu yargılamak bana düşmez.

sevgi ile kalın

[ADAM]

Masonlukta hiyerarşi var mıdır, yok mudur? Yok ise sorun değil, yok dersiniz geçer de varsa nasıl olduğu açıklanmalı.

Bendeki bilgiler var olduğunu gösterir ama bir başka başlık altında bir şeyler yazmaya çalışmış bir forum üyesinin dediği gibi değil. Sayın asimov'un belirttiği kadar kısacık bir olay da değil.

İyi anlaşılabilabilmesi için, biraz ayrıntıya girmek gerekecektir. okuyacak olanları boğmamaya özen göstererek.

Ancak bunun yapılabilmesi için önce şu bireysel itişmelere son verilmeli; ortalık durgunlaşmalı.
 

[karahan]

Sn.Adam doğru söyler
Bu kadar kısa ve basit bir konu değil bilmek istediklerim bu kadar olamaz.
Bazen istemesende bireysel atışma olabiliyor ama ben sn.gnothi ile bu anlamda problem yaşayacağımı düşünmüyorum sadece gereksiz alınganlık yapmış halbuki ben ismen onu yazıp bilgisine güvendiğimi dile getirmiştim.Konunun devamını merakla bekliyor olacağım.

[symbol]

Masonlukta hiyerarşik yapı varmıdır?varsa ne boyuttadır?Şeklen bu yapı askeri,polis,ve resmi daireler ile tarikatlerdeki aşırı tutucu bir nevi kul köle halinede benzeyen aşırı abartılı sınırları saygı kuralları ile çerçevelenmiş ama saygıdan daha çok bir tarafın baskın olduğu sistemmi vardır?

Yeni masonluğa kabul edilmiş biri ile daha üst seviyelerdeki masonların arasındaki istişareler muhatabiyetler nasıl olur.Askeriyedeki teğmen ile binbaşı muhabbetine benzermi?

yeni mason olmuş kişilere yetkin ve ergin davranılabiliyormu?

Birçok aklıma gelmeyen soru daha var lakin ben özde aslında hiyerarşik yapıyı merak ediyorum;

Varmıdır yokmudur varsa sınırları nelerdir?

Sayın karahan,

Masonluk bir düzen kuruluşudur.Masonluk kendi düzeni içinde çalışırken,belirli bazı kurallara ve yöntemlere uyulmasından ve özen gösterilmesinden kaçınılamaz.Gerek,birer birey olarak Masonların;gerek birer Masonik birim olarak locaların,gerekse localardan oluşan Büyük Loca gibi obediyansların,sürekli olarak uymak ve gözetmek zorunda oldukları kurallar ve yöntemler vardır.Bunlara uyulmasının zorunlu olması,olanca gücümüzle savunduğumuz özgürlük ilkesine aykırı değildir.Kurallara ve yöntemlere uyulması,Masonik düzenin temeli olduğu gibi,doğrudan bu düzenin oluşturulmasını sağlar.Bu nedenle Masonluk bir düzen kuruluşudur.

Masonlukta özgürlük ilkesi önemli bir anlayış olduğu için loca içerisinde kul-köle gibi ayrımın söz konusu olamaz.Çünkü özgürlük,köleliğin karşıtıdır.

Yeni Masonluğa kabul edilenlerle üst derecedeki Masonlar arasındaki ilişkiler ise karşılıklı sevgi,saygı ve tolerans sınırları içerisinde geçmektedir.Yeni çırak olan bir Mason yanlış bir fikir söylese,bilmediği bir konu hakkında yorum yapsa bile hiç bir kardeş tarafından yargılanmaz,söyledikleri tartışılmaz.Diğer kardeşler o konu hakkında sadece katkı yaparlar.Her kardeş fikirlerini özgürce söylerler.

Saygılarımla...

[symbol]

Sayın karahan,size 1982 yılında ki Mimar Sinan dergisinden bir alıntı yapacağım.

Ç.- çırak

Ü.- üstad

Çırak île Üstad Arasında Bir Diyalog 

Ç. — Merhaba ... bey.
Ü. — Merhaba ... kardeşim.
Ç. — ... bey, biraz konuşabilir miyiz?
Ü. — Hangi konuda?
Ç. — Masonluk konusunda... aranıza katılalı, zihnimi kurcalayan bazı sorular var; beni aydınlatmanızı rica edeceğim.
Ü. — Memnuniyetle kardeşim ...izin verirsen, sormaya başlama­dan evvel, benim vurgulayacağım bir husus var : Dış âlem­de, değişik sıfatlar kullanarak, birbirimize hitap ederiz. Fakat biz masonlar, kendi aramızda bu şatafatlı sıfatları kullanmayız... hattâ kullanamayız... Bu nedenle, bundan böyle, bana hitap ederken... kardeş veya... Üs. diye hitap etmen gerekecektir... zîrâ bu bir kuraldır. Mason, kardeş­lerine hitap ederken, bey, bay, başkan, müdür, paşam ve benzeri sıfatları kullanmaz...
Ç. — Özür dilerim... Üstadım, bu bilmeyerek oldu.
Ü. — Kardeşim... özür dilemeyi gerektirecek bir durum yok; bilmemen doğaldır... ben sâdece uyardım. Şimdi soruları­na başlayabilirsin.
Ç- — Geçenlerde, ziyaretçi olarak, bir loca toplantısına gittim. Üzerimde açık renk spor bir elbise vardı... içimde de ba­lıkçı yaka bir kazak... yâni gömlek ve kravatım yoktu. Ta­nımadığım bir kardeş yanıma geldi, efendice hal hatır sor­du... hangi kola mensup olduğumu sordu... söyledim... ben­den özür dileyerek, üzerimdeki kıyafetle mabede girmemem gerektiğini... münâsip bir dille anlattı. Durumu kavradım ve usulca mahfeldeh ayrıldım. Bu durum beni rahatsız et­medi desem yalan... Gece gözüme uyku girmedi... düşün­düm durdum... ve bir takım sorular kafamda sıralanmaya başladı.
İlk sorum şöyle :
Hür ve kabul edilmiş masonlar... diye adlandır ildiğimiz kâlde... üzerimde hürriyet kavramı ile çelişen bir durumun baskısını duyuyorum. Daha açık bir ifâde ile... hür olduğu­ma göre... niye kıyafetime müdâhale ediliyor?... dilediğim kıyafetle mabede girebilmeliyim. Yeri gelmişken... benzer bir anımı ileteyim. Agap denilen bir yemek toplantısında içkime müdâhale edilmişti... yal­nız şarap içebilirmişim... şarabı da hiç sevmem.
Ü. — Sorular bu kadar mı?
Ç. — Şimdilik aklıma gelenler bunlar... her hâlde daha olacaktır; onları da yeri geldikçe sorarım... izninizle...
Ü. — Mason mahfeli nev'i şahsına münhasır bir mahfeldir... hat­tâ sorunda belirttiğin gibi, bir mabettir. Mabet, Tanrı ile yakınlaşmak isteyenlerin bir araya geldikleri  nok­tadır. Uygar toplumlarda bireyler, mabetlerine temiz, derli toplu ve koyu renk elbise ile girerler... bu tür davranış, saygı göstermenin bir simgesi olarak kabul edilmiştir... evet, medenî insanlar medenî kurallara uymaktadırlar. Ma­son olan bir kimse, buna gözü kapalı olarak uymak zorun­dadır... çünkü Mason demek, insan demektir; aksi düşünü­lemez. Sorunun bu kısmına değişik açılardan cevap vermek mümkündür. Fakat, zaman beni sözlerimi hesaplı kullanma zorunda bıraktığından, değişik açıdan, komprime bir cevap daha vereceğim : Çırak olurken, Türkiye Büyük Locasının yasalarına bağlı kalmayı taahhüt etmedin mi?
Ç. — Evet, ettim.
Ü. — O hâlde, sorularını bu cevabın ışığı altında tekrar gözden geçir ve cevaplarım kendi kendine ver .Bu ikinci cevabımla, sorunun ikinci kısmını, yâni içki ile ilgili olan kısmını da cevaplandırdığım kanısındayım. Bu nedenle, sorunun bu kısmına ayrıca cevap verme lüzum ve gereğini görmüyo­rum.
Ç. — Sayın Üstadım, bu ikinci cevapla, bèni yuvarlak kelime ve cümlelerden örülmüş fikir duvarına sıkıştırdığınıza inan­mış görünüyorsunuz. Ben aynı kanıda değilim... siz Sayın Üstadım, bu tüllerin arkasından çıkın ve bana öyle cevap verin,
Ü. — Çırak kardeşim, bu acemice ifâdeyi toleransla karşılanabi­lir olarak gördüğümden, yalnız bir hususu hatırlatmakla yetineceğim. Masonluk, allegori ve semboller dediğimiz tül­lerin içindedir ve biz gerçek masonlar, hayâtın gerçeklerini bu tüllerin içinde bulmaya çalışıyoruz. Sana cevap verece­ğim diye tüllerin arasından çıkarsam, Masonluğun dışına da çıkmış olurum ki... buna hiç de niyetli değilim.
Ç. — Allegori ve sembol dediğiniz... nedir?
Ü. — Çırak kardeşim, Mason olman için seni zorla... kolundan tutarak mı getirdiler? Kesinlikle kendi arzunla geldin diye­ceğim... çünkü, Mason olurken, ben de aynı yol ve engel­lerden geçtim... ve bende de Mason olma arzusu yanında, tecessüs de vardı... ve bu tecessüs beni bir açlığa şevketti
ve bu açlığımı, elime sıkıştırılan ritüellerin satırlarına gö­mülü bilgilerle gidermeye çalıştım ve çalışa gelmekteyim. Çırak kardeşim, bana, «ben mütecessis değilim» deme... tecessüs, normal bir insanın muharrik kuvvetidir... iç dün­yamızla dış dünyamız arasında bir köprüdür. Mütecessis olmayan bir kimse, yorumsuz, bir ruh hastasıdır. Tecessüs bir içgüdüdür, bütün canlılarda vardır. Harfleri güçlükle ke­lime hâline getirmeye başlar başlamaz... «bu ne... bu ne...» diye sormaya başlar insan yavrusu. Şimdi, Mason olmayı başarmış bir insan olarak, «ben mütecessis değilim» deme.
Ç.-Sayın Üstadım, bütün bu söylediklerinizin içinde, dolaylı veya dolaysız olarak, allegorinin ve sembolün tarifine rastlama­dım.
Ü.-Kardeşim, burada bir benzetme yapacağım. Bu benzetme, söylediklerine cevap olacak: Ben sana elmayı verdim... sen de alıp yedin... elmayı yediğin hâlde, bana hâlâ elmayı ne zaman tarif edeceksin diye soruyorsun... Tarife ne hacet, elmayı yemekle, ne olduğunu öğrenmiş oldun... tarifini de sen kendine göre yapmalısın. Masonluğun özelliklerinden biri, öğretilerini sembollerle ifâde etmesidir. Kısacası, Ma­son, leb demeden leblebiyi anlayacak insan demektir. Ama ben bu acemiliğini müptedîliğine veriyor ve «allegori» ile «Sembol» ü özetliyorum :
Allegori : Kinayeli, remzî mecazî anlatım... kinayeli hikâye.
Sembol : Fikir veya fikirleri ifâde eden dbje.
Örnek : Ritüellerdeki anlatımlar «allegori»; pergel, gönye ve benzeri objeler «sembol» dür.
Biraz evvel, «beni yuvarlak kelime ve cümlelerden örülmüş fikir duvarına sıkıştırdınız» derken, allegorik bir anlatım örneği vermiş oldun.
Ç-Üstadım, haklı olarak çıkışıyorsunuz... yalnız, izin verirseniz, bir itirafta bulunayım... ben o dediğinizi yaptım... tecessü­süm, ritüeli bir çırpıda adetâ yuttu... fakat zevkine varama­dım... ayıptır söylemesi, ben haricî âlemde bir Üniversite Profesörüyüm... izninizle... okuduğumu anlarım...
Ü.-Çırak kardeşim... seni önce tevâzua davet ediyorum. Hari­cî âlemde her şey olabilirsin... fakat burada henüz bir çı­raksın... Üstad da olsan, nihayet sen de kardeşsin, ben de. Profesörlüğüne gelince: doğrusu, kardeşlerimden biri pro­fesördür diye gurur duyarım. Evet, profesör olmuş bir kim­se elbet de okudunu anlar... Fakat okuduğun metin, öyle rastgele yazılmış bir metin değildir. Mecazî anlamda... bu metin allegorilerle ve her biri değişik anlamlara gelen sem­bollerle doludur. Bu metinden yalnız bir tek anlam, çık­maz... her okuyanm anlayış ve kavrayışına göre değişik yorumlar çıkar. Bu bakımdan, sembollerin anlamı bilinmez­se, defalarca da okunsa anlaşılamaz, zevkine de varılamaz. Bütün masonluk bilgileri ritüeller içinde değildir. Yâni, ya­zılı olmayan bilgiler, yazık olanlardan daha çoktur. Mason­lukta bu bilgilere EZOTERİK denir. Bir kelime ile, Masonluk mabette öğrenilir. Bu sebepledir ki, tahkikatın yapılırken, senden devam hakkında taahhüt alınmıştı... gerçek anlamda Mason olmanın bir şartı da devamdır. Masonluk peşimizden gelmez, biz Masonluğun peşinden gitmek zorundayız. Bir benzetişle, Mason, bir «kriptolog» durumundadır. Sem­bolleri birer şifre olarak kabul edersek, Mason, önce bu şifreleri (sembolleri) öğrenmeli ki, okuduğu metinden bir anlam çıkarabilsin... hattâ masonun işi kriptolog'un işin­den de zordur. Zîrâ kriptolog, şifre anahtarı ile metnin ger­çek anlamını kolaylıkla çıkarır... masonun elinde böyle bir anahtar yoktur ve yalmz metinlerden değil, objelerden de anlam çıkarıp yorum yapmak zorundadır... Bu bakımdan, kimse ben gerçek anlamda Mason oldum ve Masonluğu kavradım diyemez.
Zâten beş duyumuz Masonluğun boyutlarım kavrayacak güçten yoksundur. Değişik bir ifâde ile, Masonluk, dış âlem­deki klasik eğitim sistemlerinden farklı bir sistemle öğre­nilebilir. Bu sistemin özelliklerinden biri de şudur : Hocası yoktur - kitabı yoktur - Mason, öğrenirken öğretir, öğretir­ken öğrenir.
Ç.-Sayın Üstadım, bütün bu anlattıklarınız zihnimi karıştırdı. Ma­sonluğun amacı insanın zihnini kanştırmak olmasa gerek; her hâlde olumlu bir amaca yöneliktir. Sizce bu amaç ne olabilir?
Ü.-Bu soruna cevap vermek zordur... ((kesin cevabı şudur» şeklinde bir ifâde kullanamam... kullanılamaz da. Ancak senelerin tecrübelerine sığınarak kendime göre bir yorum yapabilirim... ama bu yorum gerçeğe ne kadar yaklaşır, bilemem. Sırf sorunu cevapsız bırakmamak için girişimde bulunacağım... belki varsayımlar bu konuda bize ışık tu­tar ve hedefi uzaktan da olsa görmemize yardım eder. Masonluk, rûh'un varlığını ve ölmezliğini kabul eder. Ana umdelerinden biri budur. İşin içine rûh girince, ister iste­mez, mistisizmin içinde buluruz kendimizi... Kudretine sı­ğındığımız yüce varlığı da içimizde...
Ç. — Yâni, Masonluk bir dîndir mi demek istiyorsunuz?...
Ü. — Bunu da nereden çıkardın?
Ç. — Af buyrun... Rûh, Yüce Varlık ve Mabet kavramları, bende olduğu gibi, sizde de dîn çağrışımı yapmıyor mu?
Ü. — Bu kavramları, genelde, mücerret olarak değerlendirirsek, çağrışım doğrudur. Fakat bu kavramları Msonluk görüşü içinde değerlendirirsek, işin mâhiyeti değişik bir yön alır... ve Masonluğun bir dîn ve hattâ bir mezhep olmadığı da ortaya çıkar. Çırak kardeşim, bu şüphelerini yerinde buluyorum... sen ne de olsa aramızda yenisin; dış âlemin antimasonik etken­lerinden henüz sıyrılamadığını ve bir an önce içindeki şüp­heleri yok edip sıyrılmak istediğin için bu soruları sordu­ğunu biliyorum. Ben de, şüphelerine açıklık getirmek için, elimden geldiğince, kafa yapım oranında, yararlı olmaya
çalışıyorum... bu nedenle de kendimi büyüteçsin altına ko­yuyorum... Beni yeni tanıyorsun, kim olduğumu bilmemen de doğaldır. Ben.... yim. «A» dînindenim. Aramızda «B» ve «C» dînin­den olanlar da var; hattâ «C» dîninden olanlar kaahir ço­ğunlukta. Ve ben aralarında «A» dîninin hemen hemen tek temsilcisiyim. Bu güne dek, «A» dînindenim diye hiç bir farklı muamele görmedim... farklı muamele bir yana, bir masonun erişebileceği yüksek payelere de lâyık görüldüm... Bir gün olsun dînî inanışlarımdan sapmam için şu veya bu inanç lehinde, dolaylı veya dolaysız, fikrî çalışma yapıldı­ğını veya girişimde bulunulduğunu görmedim... bu husus, diğer dinlere mensup kardeşlerim için de geçerlidir. Bu söylediklerimin ışığı altında, bir de Büyük Loca Tüzü­ğünün başında mevcut «Hür Masonluğun Prensipleri» adî altında toplanmış on maddeyi iyice oku ve ondan sonra bana ne düşündüğünü söyle; hem de çekinmeden. Bu konu­da yapacağın yorum, seni ya yanıma getirecek veya karşı­ma koyacak. Her iki durum da benim makbulümdür. Aksi
görüşte bulunursak da, biz yine kardeşiz... bana göre, Ma­sonluğun îcâbı budur.
Ç.-Üstadım, bu dediğinizi aynen yapacağım... fakat... bu âna kadar gösterdiğiniz toleranstan cesaret alarak, son olarak, tecessüsümü tahrik eden bir hususa değineceğim... Bir an için görüşünüzün isabetini var sayalım... varsaydığımıza göre de, toplantı yerimize mabet yerine lokal dememiz ge­
rekmez mi?...
Ü.-Mukaddes kitapları açtıktan ve Yüce Varlığın şanım andık­tan sonra mesaiye başladığımıza göre, böyle bir yerin adı ancak mabet olabilir. Değişik bir ifâde ile, farklı inançlı kimselerin kardeş sevgisi ile bir araya geldikleri, inançlarnda bağımsız kaldıkları ve Yüce Varlığın, aynı ve tek ol­duğuna inananların bir araya geldikleri yer, ancak mabet diye adlandırılabilir.
Ç.-Üstadım, sizi yordum... özür diler ve teşekkür ederim... dedi­ğinizi de yapacağıma söz veriyorum.
Ü.-Sayın kardeşim, asıl ben sana teşekkür ederim... sen ritüeli iyice gözden geçirmemiş olsaydın, bu kadar soru soramaz­dın... soru... ve yerinde soru sorabilmek, bir ilginin varlı­ğını gösterir; bu ilgin seni Masonluğa yaklaştırır. Şunu da ilâve edeyim; kardeş olduğumuza göre, birbirimi­ze, karşılıklı olarak, «sen» diye hitap etmemiz yerinde olur.

Saygılarımla...

[gnothi]

Sevgili symbol Kardeşim, bu değerli paylaşımın için kendi adıma çok teşekkür ederim, umarım faydalanırım.

Umarım bazı sorulara verilen bazı cevapları yeterli bulmayanlar da faydalanırlar.

[ADAM]

Sayın Symbol'ün bu konuda anlattığı ve biraz eski tarihli de olsa Mimar Sinan'dan yaptığı aktarım, bence çok güzel ve soruya yanıt veriyor. Dikkatlice okunmasını öneririm.

Umarım Sayın Karahan da hoşnuttur çünkü ısrarla bir masonun yanıtlamasını istiyordu.

Bu arada özellikle Forumda bir başka başlık altında bu konuda bilir bilmez birtakım şeyler yazmış olan bir diğer üyemiz de zahmet eder ve bu anlatımları okursa, belki böylece o da doğruları öğrenme fırsatını elde eder ve kafasından uydurduğu ya da yanlış kaynaktan öğrendiği şeyleri ileri sürmeden önce daha ayrıntılı bir araştırma yapması gerektiğini anlar.

Sayın Karahan'ın açtığı bu başlıktaki soruya ben yanıt verseydim, bambaşka bir yönden girerdim. Ancak Sayın Symbol'ün açıklamaları yeterliyse, benim diyebileceklerime gerek yok demektir.