"Mason olmak “mason” olmak mıdır?" Bu başlığı görünce aklıma "canlı olmak" kavramı geldi.
Bir coğumuzun bildiği üzere canlılığın kısaca tarifi: "Kendini kopyalıya bilen biyolojik fom'a canlı denir".DNA-RNA-Protein 3'leme döngüsü,uzun yıllar hatalı aktarımlar ile çoğalarak yaşam çeşitliliğinin var olmasını sağladı.Tabiki ortam şartları,uyumluluk,Evrensel oran'a daha yatkınlık'ta devreye girdi.
DNA kendini direk ve hatasız aktara bilse idi,tek hücreli olarak mutlu mesut yaşıyorduk.
Konu ile ne alakası var diyenler olabilir; amacım yaşamın hatalar silsilesi ile var olduğunu vurgulamak ve hatalar ile mükemmelliğe doğru sonsuz bir yolculuk yaptığımız.
Not: "Atmosferik bir radyasyon değişikliği ile yok olarak hamamböceği formun'dan yeniden başlamak zorunda kalmazsak. - -
Hatalar silsilesi ile var olmuştuk demiştik.Bakıldığında bu evrimin tecrübe şekli bilinen her olgu ile benzerlik gösteriyor ve asla "olduk" diyemiyoruz.Bu hatalar,"bir kırıktan sızan bir ışık gibi",yada; "çatlaması gereken bir yumurta...
Bu form'u araştırır iken,Masonluk hakkında yoğun bir bilgimin olduğunu varsaydığımda,her seferinde bir çatlak/kırık karşıma cıktı ve ışık içeri sızdı; tıpkı,"yaşamı var eden hatalar" gibi"...Tıpkı,"tamam artık oldum" demenin yanlış gözükmesi gibi...
En Derin Saygılarımla.
Yukarıdaki konu için yaptığım benzetme
Makro evren'nin yasalarına uygun oldu; birde "
Mikro evren"yasaları olarak adlandırılan bir kavram vardır.
"
Makro evren",ilk oluşum esnasında,X parcacığının enerji'yi mıknatıs gibi kendine cekerek kütle kazandığı ve
madde haline geldiği bir durumu acıklar.Bu enerji'nin maddeye dönüşme yasaları büyük oranda
bencil/egoist bir yapıdadır.
Kısaca:
Zaman ve mekan; madde ve kütle kazanmak için
bencilleşmeliydi.Madde'nin her zerresine işleyen bu durum,olağan olarak bizim de her zerremize işledi.Bizim ve var olduğunu bildiğimiz herşey gibi zekamız da nesiller boyu evrimleşen
zaman ve mekan'a bencilce sınırlı kaldı;
öğrendi ve diğer nesillere doğru-yanlış bir cok bilgi aktarıldı.
Madde olmak öğrenmek için gerekli idi;
zaman ve mekan bir yumurta gibi bilinci olgunlaştırmalı idi. Öğrenerek,bencilce davranıp ders alarak ve sonsuz hataların tekrarı ile,bu
zaman ve mekan'dan sınırsızlık için küçük bir bedelden başka nedir ki ?Var oluş; var oluşu anlamak için yaradılış'a ibadet değil, kendince "O'nu öğrenmek ve ardından yükselmek gerek" dedi.
"
Mikro evren" bir bütünlük ve
nur'un bizzat kendisinden oluşan...
Ego'nun altında ama üstünde...
Zamansız ve mekansız bir var oluşu gösterdi.
Makro evren'de olmak kavramı uzun bir yol; ibadet ise sadece öğrenmekden ibaret; secde etmek değil.Bu denge uzun ve zor bir yol ama... "Olmak" dediğimiz noktaya giden bir yol.
En Derin Saygılarımla.