Kendi penceremden bir değerlendirme yapmak istiyorum.
Hata ve Günah arasında ki fark bana göre niyettir. İyi niyetle yapılan şey maksimum hata olur. Ama kötü niyet varsa günah oluşur. Bu yüzden insan hatalı olabilir, ama günahlı olmamalıdır. Bunun içinde niyeti sürekli temiz tutmak gerekir.
Herşey niyet midir peki. Tabiki değildir. Farkındalık da önemlidir. Bir olay olduğunda olayı hemen iyi ve ya kötü diye önyargıyla bir kategoriye sokmamak gerekir. Öncelikle bu olay niye oluştu bunu anlamak gerek, bunun için de evrensel yasaları(karma vs) devreye sokmak ve olası sürecin devamının neler getireceğini beklemek gerek.
Aslında sürecin sonunu beklemeye bile gerek yoktur aslında. Olayın kökenini, nedenini sezmek ve bunun altında yatan yasayı anlamak yeterlidir.
Her zaman derim her insan sevilebilir. Her insanda ışık vardır. Kiminde çok kiminde az ama mutlak vardır. İnsan hatalıdır, bu yüzden insanları hatalarıyla kâbul etmek, anlamak gerek. Kötülük bile yapılsa affetmek hatta affetmeye ihtiyaç bile duymamak gerek.
İnsanlar ve olayların hepsinin altında bir kök neden vardır. Bu kök nedenleri bilen insan, biraz da olsa yaradılışın ve evrenin sırlarını da sürekli deneyimlemiş olur. Bu bir nevi 'düşünsel yasa zikri' yaratır. İnsanı iyi olmaya iter, niyetinin iyi de kalmasını sağlar.
Bu sayede sezgi açılır, geçmiş, şu an ve gelecek kalben ve aklen görünür olur.
Sevgiler
