Aile PlanlamasıPopülasyon büyüklüğü dört şeye dayanır: Doğumlar, ölümler,
iç göçler ve dış
göçler. Dünya popülasyonu bir bütün olarak ele alındığında
iç ve dış göç
yoktur; geriye doğumlar ve ölümler kalır. Her çift başına
düşen ortalama
üreyebilen çocuk sayısı ikiden fazla olduğu sürece, doğan bebek
sayısı
önümüzdeki yıllarda gittikçe artan bir hızla çoğalmaya devam
edecektir. Her
nesilde, popülasyon, sabit bir miktar artmak yerine, ulaştığı
büyüklüğün
belli bir yüzdesi ile artacaktır.
Nüfus artışı insanların kaç tane çocuk sahibi oldukları kadar,
ne zaman
çocuk sahibi olduklarına da bağlıdır. Nüfus her kuşak için
belli bir oranda
artmaya yatkın olduğu için, kuşakların arasını açarsanız,
yıllık nüfus
artışı daha az olacaktır. "İkide Dur" sloganı "Otuz Yaşında
Başla" ile
rahatlıkla değiştirilerek aynı etki sağlanabilir. Ancak her ne
olursa olsun,
nüfus artışının hızlanması ciddi bir tehlikeyi işaret eder.
Örneğin, Latin Amerika'nın bugünkü nüfusu 300 milyon
civarındadır ve bu
nüfusun çoğu şimdiden yetersiz bir beslenmeye sahiptir. Ancak,
nüfus bugünkü
hızıyla artmaya devam ettiği sürece, 500 yıl sonra öyle bir
noktaya
gelinecektir ki, insanlar ayakta paketlenmiş bir durumda kıtanın
tüm
yüzeyini halı gibi kaplayacaktır. Bu insanların çok sıska
olduklarını kabul
etsek bile - ki bu gerçekçi bir varsayım olacaktır - sonuç farklı
olmayacaktır. Günümüzden 1000 yıl sonra ise, birbirlerinin
omuzları üstüne
çıkmış olacaklar ve bu halının kalınlığı da bir milyon
insandan fazla
olacaktır.
Bunun varsayımsal bir hesaplama olduğunu fark etmişsinizdir.
Gerçekte böyle
olmaması için birtakım nedenler var. Bu nedenler, açlık, salgın
ve savaş ya
da eğer şansımız varsa, doğum kontrolü. Tarım bilimindeki
gelişmelere bel
bağlamanın bir yararı yok - "yeşil devrim"lere ve benzerlerine
de...
Yabani hayvanlar, hemen hemen hiçbiri yaşlılıktan ölmez: Açlık,
hastalık ya
da avcı hayvanlar onları yaşlanamadan yakalar. Yakın geçmişe
kadar bu
insanlar için de doğruydu. Çoğu hayvanlar çocukluklarında ölür,
birçoğu ise
yumurta aşamasının ötesine geçemezler. Açlık ve diğer ölüm
nedenleri
popülasyonların neden sınırsız olarak artmadığını açıklar.
Birçok hayvan, enerjilerinin ve zamanlarının büyük bir kısmını,
açıkça,
doğacıların bölge adını verdikleri bir alanı "korumaya"
ayırıyorlar. Bu olgu
hayvanlar âleminde çok yaygın; yalnızca kuşlar, memeliler ve
balıklarda
değil, böceklerde ve hâttâ deniz lalelerinde bile yaygın.
Wynne-Edwards, bölgeleri için dövüşen hayvanların bir parça
yiyecek gibi
gerçek bir ödül için değil de, simgesel bir ödül için
dövüştüklerine
inanıyor. Birçok örnekte dişiler bir bölge sahibi olmayan
erkeklerle
çiftleşmeyi reddederler. Gerçekten de, yenilgiye uğrayıp bölgesi
zapt edilen
erkeğin dişisi hemen kazanan erkeğe bağlanır. Açıkça sadık,
monogram
türlerde bile, dişi erkeğin kendisinden çok bölgesiyle evlenir.
Çok fazla çocuk sahibi olan bireyler cezalandırılır; popülasyon
yok olacağı
için değil, çocuklarının daha azı yaşamda kalabileceği için.
Çok çocuk
doğurma genleri bir sonraki nesile yüksek sayılarda aktarılmaz,
çünkü bu
genleri taşıyan çocukların pek azı erişkinliğe ulaşabilir.
Doğada,
kaldırabileceklerinden fazla çocuk yapan ana babanın çok az torunu
olur ve
genleri gelecek nesillere aktarılamaz.
Gen Bencildir / The Selfish Gene - Prof. Dr. Richard Dawkins