Ertesi Gün
Kontrolör uyandı.
Oğlu edebiyata meraklıydı ,
Kontrolörün aksine.
Severdi edebiyatı ,
Orhan Veli , İsmet Özel ve diğer değerliler.
Son zamanlarda fazlasıyla sarmıştı Nazım Hikmet merakı.
Kitapçılar dostuydu onun.
Dostluk anlaşılmaktı.
Anlaşılmak zordu.
Kitabı okuyunca ne yapar eder anlardı.
Çıkarırdı çıkartabileceği kadar payını.
Anlardı yaratıcıyı ,
Dostluk duyardı.
Nazım Hikmet'e de merakı ve dostluğu başlamıştı.
Gitti dostu kitapçıya ,
'Nazım Hikmet Büyük İnsanlık Kendi Sesinden Şiirler'
Eserin adı buydu.
Eser bir ses kaydıydı.
İlgilendi delikanlı.
Geçimleri kolay değildi ,
Özel fiyat 14 TL yazıyordu.
Sevindi delikanlı ,
Akşam babasından rica edecekti.
Akşam oldu.
Babasına sordu.
Alabilir miyim 14 lira dedi.
Babası için önemli değildi böyle şeyler.
Zor durumdayız veremem dedi 14 lirayı.
Delikanlı üzüldü.
Sonra düşündü.
Düşünürdü hep.
Aklına bir fkir geldi.
Babası aylık maaşından her gün 50 kr biriktirse ,
15 lira ederdi.
Eserin parası çıktığı gibi otobüs parası da çıkmıştı.
Koştu babasına ,
Fikrini anlattı.
Hoşuna gitti oğlunun zekası.
Peki evlat dedi.