Masonluk nura doğru bir yürüyüş ve mücadeledir. Nur ise, fazilet, insanlık, zekâ ve hürriyetin sembolüdür. Nur bizi karanlıktan ayırır. Karanlık ise cehalet, batıl, korku, yanlış, despotluk ve nefrettir. Masonlukta yolculuğa başladığımız zaman etrafımız karanlıktı. Bu karanlıkta loca içine girdik ve ne beklediğimizi iyice bilmeden Masonluğa doğuş muamelesinden geçtik. Daha sonra etrafımızı gördük. Böylece yeni bir dünyaya doğduk. Orada ise bize yol gösterecek kimseler daha fazla nur almamız için bizi beklemekte idiler. Hayatta olduğu gibi Masonlukta da bir anda yükseklere ulaşılmaz. Bu sabır ve çaba ile elde edilir.
Masonluğun ne olduğu üzerine birçok kitaplar yazılmıştır. Masonluğun ne olmadığına gelince, bunun tayini daha kolaydır. Çünkü nankörlüğe meyli olan İnsan tabiatı, kötülükleri daha iyi tanır. Bütün kötülükler ve musibetler Masonluğun mücadele ettiği şeylerdir. Dünya üzerindeki bütün kötülükleri de birkaç sayfaya sığdırmamız da mümkün değildir. Ayni hüküm iyi bir Mason'un tarifi için de geçerlidir. Müşterek yardım sistemi üzerine kurulmuş çok mükemmel organizasyonlar vardır. Sigorta şirketleri, ticaret şirketleri, yardım dernekleri vesaire gibi. Bunların hepsi kendi bünyelerinde yararlı ve mükemmeldirler.
Ama Masonluk bunlardan hiçbiri değildir, ve bunların yaptığı işlerden hiçbirini yapmaz. Masonluk bir müşterek menfaat derneği değildir. Masonluğu bunlardan biri gibi görmek, veya Masonluk yoluyla çıkar sağlamak isteyen kimse, Masonluğun verdiği ulvi şeyleri küçültür. Başkalarına yararlı olmak için, evvela Masonluktan öğrendiklerimiz sayesinde kendimize yarar sağlayalım, o zaman başkalarına da yararlı olabiliriz.
Masonluğun operatif devri çoktan kapanmıştır. Günümüzde görünmeyen taşlarla inşa ederiz, maddesel olmayan sıva ile taşları tuttururuz, gölge bırakmayan yazı tahtaları üzerine dizaynlar yaparız. Biz tamamen kalbin, dimağın ve ruhun ülkesinde çalışırız ve bunu içten gelerek yaparız. Bunun aksi Masonluk değildir.
