Bu doktorun sozlerini yillar once okudugumde Tanrinin varligina inanmayanlara adeta meydan okuyan su ayet geldi aklima "Gezsinler yeryuzunu, hilkat (yaratilis) nasil basladi gorsunler!" (Ankebut-20) Bu ayet aslinda yeryuzunu gezsinler derken, hem tanriya inanmayanlara bir meydan okuyus, hem de onlara Tanriyi bulma ve tanimaya once pozitif ilimlerden baslama tavsiyesi, hem de inanan ve inanmayan herkesi dunyadaki odevlerini yapmaya bir davettir, bir tekliftir. O odevki, butun makro ve mikro alemin ilmine vakif olsunlar, butun pozitif ilimleri ogrensinler, ki bir gun yaratilisin sirrina mazhar olacaklari gun gelecektir" diye isaret etmektedir.
Mesela Allah butun esyayi yaratirken pozitif (+) negatif (-) esasi uzerine yaratiyor. Birbirine musavi seyler arasinda bile birbirini itme var. Madde parca ve parcaciklari dahi eger bir sirli izolasyona tabi tutulmasalardi ayni yukleri tasiyanlar birbirlerini iterlerdi ve cekirdek te dagiliverirdi. Fizikciler bunu daha iyi bilirler ama patlama isinin de bundan ileri geliyor oldugu kanaatindeyim. Oyle ince hesaplar yapilmis ki, en kucuk atomlardan ta nebulozlara kadar hepsinde ayni kanun cereyan ediyor. Atomlardan teskil olan insan ise, makro alem ile mikro alem arasinda bir muvazene unsuru. Ve insan da ayni kanun gecerli. Yani insan da arti ve eksi olacak ki insanlar birbirlerini celbetsin. Mesela birinde guzel duran sefkat, oburunde yerinde olan hasmet ve azamet. Birinde olan zaaf, oburunde olan guc, kuvvet.Atomlardaki bu birliktelik ve vahdet insanlarda zitlik, cekisme, didisme, itisme, degil, aksine bir vahdet olmasi gerektigi dersini ve misalini veriyor...Ancak ne yazikki biz insanlar bunu cok iyi idrak edemedigimizden, bizde olan artiyla, oburunun eksisi uzerine gururlaniyor, hesaplar yapiyoruz. Tabiatta hersey bir ahenk icindeyken (ornegin, agacin yapraklarinin sonbaharda solup olmesi bir eksi iken, bir gubre olarak topraga karismasi ve topraga zindelik ve tazelik katmasi ise bir artiyi teskil ediyor kanimca.) biz insanlarin birbirimizle nasil bri ahenk icinde yasayamadigimizi ise anlayamiyorum...Halbuki ALlah biz insanlari yaratilmislarin en sereflisi olarak yaratmis, zeka ve iradeyi bize vermis, kainati emrimize amade kilmis. Bize ebedi yasamanin sirli anahtarini sunmus. Yaratilmadan once Tanri'nin kendisi bir bilinmezken , bizi yaratip kendisinin bilinmesini ve sevilmesini istemis. Yani yarattiklari icinde en cokbizi seviyorken biz neden diger insanlarla bu eksi-arti dengesini kurup harmony icinde yasamasini berecemiyoruz, cidden cok dusundurucu ve uzucu. Ama bunu basaramayisimizin en onemli faktorlerinden birinin , Yaraticiyi maalesef tanimadigimizdan ve bilmedigimizden ileri geldigini dusunuyorum. Zira Allah'i taniyan, kendini tanir, kendini taniyan Allah'i tanir... degil mi?
Muhabbetle