Masonlar.org - Harici Forumu
Inanc => 3 Buyuk Din => Hiristiyanlik => Konuyu başlatan: Kaan - Ekim 27, 2008, 10:46:59 ös
-
“Ey muallim, şeraitte en büyük emir hangisidir? İsa ona dedi: “Allahın Rabbi bütün yüreğinle, bütün canınla, bütün fikrinle seveceksin.” Büyük ve birinci emir budur. Ve buna benzeyen ikincisi şudur: “Komşunu kendin gibi seveceksin.” Bütün şeriat ve peygamberlerin öğretişi bu iki buyruğa dayanır.” Matta İncili 22:36-40. “Dinsel yorumcu ona dedi: Çok iyi, Muallim, hakikat üzere dedin ki, O, birdir; ondan başkası yoktur; ve onu bütün yürekle, bütün anlayışla, bütün kuvvetle sevmek, ve komşuyu kendi gibi sevmek, bütün yakılan takdimelerden ve kurbanlardan üstündür. İsa da onun akıllıca cevap verdiğini gördüğü vakit, kendisine dedi: Allahın melekûtundan uzak değilsin. Bundan sonra kimse ona soru sorma cesaretini gösteremedi.”
Încîl-i Şerif, Markos 12:32-34
-
Aslında üstünde durulması gereken bir metin bu ayetler! Alışılan Hristiyan ilahiyatından farklı bir durum var burada, yani belli iman etme törenleri yok, vaftiz töreni yok, kilise geleneklerini kabul etme ikrarı yok, hiç bir şey yok bu manalarda.
Yoldan geçen bir dinsel yorumcu Yahudi, İsâ'yı sadûki ve ferisi mezheplerine mensup Yahudiler ile dini tartışmalar içinde görür ve gayet üsturuplu, akıllıca cevaplar verdiğini görerek, yanına gidip en büyük buyruğu sorar ve yanıtını alır.
Dinsel yorumcu Yahudide en önemli buyruğu tekrarlar ama tekrarlamadan önce şunu ekler: "O tekdir ve O'ndan başkası yoktur!"
Bunu duyan Hz. İsa'da ona cevap verir: Allah'ın melekûtundan, hükümranlığından, krallığından uzak değilsin!
Yani İsa ile kısa süreliğine konuşan bu Yahudi, sadece yoldan geçiyordu ve Allah'ın melekûtudan uzak değilsin lafını alıyor Peygamber Mesih tarafından!