Onceki gonderide verdigim rakamlara iliskin bir noktayi aciklamayi unutmusum. Bu baglantisini verdigim site, MSANA (Masonic Service Association of North America) sitesi ve ilgi alani yalnizca Kuzey Amerika (ABD ve Kanada). Dolayisiyla diger ulkelerdeki rakamlari arastirmis olmamalarini dogal karsiliyorum.
Hafif konu disina kaciyor ancak Sayin Arais'e cevap vermeye calisayim. Uyelik sayilarindaki dusus meselesi, dunyanin genelinde aktif gundemlerden birisi. Sadece ABD'ye ya da Kuzey Amerika'ya ozel degil. Acikcasi, bunu cok arastiriyorlar, bazen etkili bazen daha etkisiz cozum onerileri ve formuller deneniyor.
Benim bu dususlerle ilgili genelde duydugum birkac sebep var. Ornegin bazen 60li yillardaki degisimci karsi kulturun, o donemde genc olan kesimin, Masonlugu gerek babalarinin yaptigi birsey olarak, gerekse karsi olduklari sistemin bir uzantisi olarak algilamalarindan dolayi, ya da o donemde ortaya cikan yuzlerce yeni akim ve tecrubenin cekiciliginden dolayi, Masonluga yonelmemesi sonucunu dogurdugu soyleniyor. Bugun uyeliklerin yas profiline baktigimizda gercekten ABD'de o neslin (40larin sonu ve 50lerde doganlar) kendinden bir onceki ve bir sonraki nesil kadar cok temsil edilmedigini, veya diger nesillere gore daha gec Masonluga girdigini goruyoruz. Bu tek sebep olmasa da belli bir oranda onemli katkisi olmus bir faktor gibi gorunuyor.
Bunun disinda onemli bir neden de, hayatin bugun 1950'lerdekine gore cok farkli olusu. Bugunun insaninin bir gunu, 1950'deki insanin bir gunune gore cok daha kisalmis durumda. Internet, televizyon gibi zaman gecirme yerlerinden tutun, is hayatinin yogunlugu, ulasimin daha uzun suruyor olmasi, cocuklarin egitimlerinin daha uzun olmasi, dunyanin globallesmesinden dolayi artan bilgi edinme ihtiyaclari, mesleki uzmanligin guncel tutulmasi zorunlulugundan dogan kendini surekli gelistirme gereksinimleri vb. bir cok sebepten insan bugun 1950lere gore cok daha az zamana sahip. Dolayisiyla, bugun yetiskin bir insanin Masonluga girerek hakkini verecek derecede zaman ayirabilmesi, eskisine gore cok daha ciddi bir yatirim olarak goruluyor. Bircok kisi, bu sebepten cayiyor ya da girisini erteliyor.
Kisa ve orta vadede bu trendin surmesini, Masonlugun da buna gore kendini ayarlamasini ongoruyormek zor degil. Ancak, cok ileriyi ongormek mumkun degil. Nasil 1950'de bugunku toplum yapisi ve yonelimler ile insanin ihtiyaclarini kestirmek imkansiz idiyse, 2060'ta da bugunkune gore cok farkli bir dunya gormemiz olasidir. O dunyada Masonluk bugunkunden cok veya az gereksinim duyulan, erisilebilir, arzu edilen bir halde olabilir.
Sevgi ve Saygilarimla,
Eureka