kadın ve erkeğin eş bulma ve es secme süreclerini; cok esliligin, baslık parası ve çeyiz gibi geleneklerin ekonomik etkilerini; ve evliligin daha pek cok iktisadi boyutunu kapsayan araştırma alanıdır.
bu alandaki en bilinen isimlerden birisi anarko-kapitalist iktisatcı david friedman'dir. ekonomik teoriyi evlilik ve aşk ilişkilerine uygulayan friedman ucuk-kacik ve lakin ilginc sonuclar ortaya koymustur. ornegin kadinlarin kendi hur iradeleriyle evlilik kararlarini vermeleri sartiyla, polijininin kadınların yararına oldugunu iddia etmiştir (kadının ailenin mali gibi görüldüğü ataerkil toplumlarda ise bu fayda kadının kendisine değil babasına kalır). bu mantığa göre poliandri de erkegin yararınadır.
aslinda friedman'in teorisi gayet basit. diyelim ki ataerkil bir duzendeyiz ve babalar kızları için başlık parası aliyor olsun. erkeklere birden fazla kadınla evlenme hakki verilirse (evlenmek uzere) kadinlara olan talep artar, evlilik cagindaki kadinlarin erkeklere orani sabit oldugu icin de talep artisi baslik paralarinin artmasina yol acar. bu da babayi zengin eder. modern bir toplumda ise kadinlar kendi kararlarini kendileri verecekleri icin bu fayda babaya degil kadinin kendisine kalir (yani kadin daha iyi sartlarla evlilige evet diyebilir).