YİRMİ SEKİZ
/ziza/Yeryüzünde gecenin hüküm sürdüğü saatlerdeydi
BİLDİM yedi gezegeni.
İman ettim önce hep olan şimdi olan hep olacak Olana
Kavradım yaşamak arzusundan Kuvveti
berrak bir anlayıştan Basireti
Adaleti
kendimi gördüğümde Şefkati
Sanatı hakim olduğumda nefsime
ve sordum
yanıp tutuşup sordum
nasıl ulaşıla hakikate ?
/aziz/yedidir hakikate giden yolun nasılı
üstümde yedi renkten yedi cübbe
anladıkça herkezinde
birini çıkarttığım
yedi melek yedi gezegen yedi cevabı
bir sualin
Gerçek Kardeş’im
bildiğimde cevapları
yirmi sekizinci basamağındaydım merdivenin
kaç göğün kaç cennet kapısının sayısında
S…
S…
S…
Saatim
pek azı insanlığın kötülükle savaştığı anı gösteriyorken
BİLDİM
Güneşin üstünde bir yıldız var
şöyle de söyleyebildim
son bulur her şey olmasa Güneş
/yirmi dokuza geçişten önce son sözler/Bu sefer öylesi değil Kardeşim
YARA DERİN KAN SEBİL
Vaktidir evet güvercinin zeytin dalıyla dönmesinin
Ama yok gemimiz su alıyor
-
Yunus değiliz hiçbirimiz
Kura çekmeye gerek yok-
Gördün işte
Yara derin
Kan sebil
Balıkların rızkı olsun diye yaratılmış
Anlaşılan bedenim.
