sn dogudan
bu biraz ölümü gösterip sıtmaya razı etme durumu gibi. işte ortadoğu zaten pislik bir yer en iyisi de türkiye. biz medeni yaşamı tartışırken almamız gereken kriter ortadoğu değil zaten. çünkü ortadoğu'da araplar yaşıyor. arap denilen mahlukatta medeni insan olma algısı gelişmemiş ki kendimizi onlarla kıyaslayıp mutlu olalım.
türkiye fransa, italya, almanya, isveç gibi avrupa ülkelerinin yanında az gelişmiş bir 3. dünya ülkesi olmanın ötesine geçemiyor.
toplum yapısı pis. insanlar pis. cahil, dedikoducu, üçkağıtçı, sahtekar, kıskanç, ruhu kararmış bir kimlik türk kimliği.
suratlarında farklı maskeler görüyorsunuz, dinci maskesi, kemalist maskesi, komunist maskesi, aydın maskesi, köylü maskesi, üniversiteli maskesi vs.. ama o maskeleri kaldırdığınız zaman altından hep aynı adam çıkıyor ; az gelişmiş, pis bir türk insanı.
statü bağımlısı, dedikoducu ve sahtekar kişilikleri hayatta hangi konuma gelirse gelsinler kendilerini belli ediyor. türk medeni bir insan değildir. olamaz çünkü henüz evrimini tamamlamadı.
benim için türkiye'de beş vakit namaz kılan bir müslümanla bir ateistin, ilkokul mezunuyla, üniversite mezununun hiçbir farkı yok. hepsi türk bunların.. suratlarında farklı maskeler var ama özleri hep aynı.
her şeyi çirkinleştiren bu insancıklar haliyle islamı da çirkinleştiriyor. bakın türklerin tarihinde kazanılmış savaşlar dışında övünecekleri hiçbir şeyleri yoktur.
türklerin yazıp bütün dünyanın okuduğu bir kitap, türklerin besteleyip dünyanın dinlediği bir şarkı, türklerin icat edip dünyanın kullandığı bir teknoloji.. ya da bilimsel buluş vs.. veya büyük bir islam alimi? en çok futbolu seviyoruz değil mi? dünya çapında bir futbolcusu bile yoktur.
ama lafa gelince çinliler korkumuzdan çin seddini yaptı.. viyananın kapısına dayandık, astık kestik dünyaya hükmettik derler.
bir millet düşünün tarih boyunca övündüğü tek şey attığı yumruk.
bu talancı homo erectus zihniyeti bugün de yaşıyor. insanlığa sıfır faydayla yaşayan bu anormaller, çöpçüsünden mühendisine, solcusundan sağcısına kendisini peygamber gibi hissediyor.
bu az gelişmiş 3. dünya ülkesinde insanlar topluma, ülkeye, allaha veya ümmete -her neyse- faydalı olmak için değil, ayırıcı bir statü elde edip diğerlerini aşşağılamak için yaşıyor. işte her taraf müteahhit, baklavacı zenginleri, otel sahipleri, yirmi tane taksisi, kırk tane dairesi olan tiplerle dolu. adamın parayla kurduğu ilişki sakat bir kere. ve bu köylülere begefendi, hanımefendi diyoruz.
uzun mevzular bunlar sonra devam ederiz..
iyi geceler.