güneş bir gül gibi açıverdi kalbim de
daha çocuk uyuyorken
ilk taş atılmamışken şeytana
huzur, altından tahtın da izliyorken kainatı
ben kendimi buldum başka alem de
temeli atılıyordu kabenin
ben çamurdan bir yumaktım
duvarlara gözyaşı deymemişti daha
çivili ellerden kan akmıyordu
bildim; toprak da ben de ,yaş da ben de ,çivi de ben de........ağladım