adınla süslüyorum
buğulu camları
ağaç kabuklarını
gönlüm mahzun
yürüyorum
ıslak kaldırımlar
şimşekler aydınlatıyor yolumu
karanlık gecelerdeki
arayışlarımda
saklıyorum göz yaşlarımı
cevabı ağır
kelimeler kifayetsiz
kalbimde derin izler
sensiz yaşamak ölümden'de beter
bekliyorum
kaf dağı ardındaki
zümrüdü anka'nın gelişini
efsanelerle oyalanıyorum
yalnız gecelerimin
bitap'sız bitimlerinde
ümitsizce koşuyorum
benden her saniye uzaklaşan
mehtabın ardından
ve savruluyor hayallerim
mavi atlaslara
ardındaki kırıntıları topluyor
beyaz martılar
buram,buram tütüyor hasretin
hiç gelmeyeceğini bildiğim
gün batımlarında
isabel