Dede Efendi adı Klasik Türk Müziği'nde birden fazla kişi için kullanılmıştır:
Hammâmîzâde İsmâil Dede Efendi
Hammâmîzade İsmâil Dede Efendi, (d. 9 Ocak 1778, İstanbul - ö. 29 Kasım 1846, Mekke, Minâ), Türk besteci. Babası geçimini hamam işletmeciliğiyle sağladığı için, Hammâmîzade adıyla tanınmıştır. Ancak günümüzde çoğu zaman Dede Efendi diye anılır.
Bugün en çok bilinen ve seslendirilen eserleri arasında şunlar vardır:
Rast Semai Yine bir gülnihal aldı bu gönlümü
Hicaz köçekçe Şu karşıki dağda bir yeşil çadır
Rast Kar-ı Nev Gözümde daim hayali cânâ
Hicaz Yürük Semai Yine neş'e-i Muhabbet etti dil-ü canım etti şeyda
Hüzzam Yürük Semai Reh-i Aşkında edip kaddimi kütah gönül
Ferahfeza Yürük Semai Bu gece ben yine bülbülleri hâmûş ettim
Hicaz Semai Ey büt-i nev-edâ olmuşum müptelâ
Zekai Dede Efendi
Zekai Dede Efendi (d. 1825- ö. 1897) Klasik Türk müziğinin Osmanlı dönemindeki son büyük bestecisidir. Sadece Dede Efendi olarak bilinen Hammâmîzâde İsmâil Dede Efendi'nin öğrencisidir.
Zekai Dede Efendi 1825 yılında İstanbul'un Eyüp semtinde doğdu[1]. Babası Hafız Süleyman Efendi bir hattat ve hat hocasıydı. 18 yaşında hafız oldu ve babasından hat icazetnamesi aldı. Çeşitli hocalardan hat ve müzik dersleri aldıktan sonra 1844-1845 yıllarında Büyük Dede olarak bilinen İsmail Dede Efendi'den dersler aldı. İsmail Dede'nin son öğrencilerinden biridir.
Daha sonra Mısır'a gidip Arapçasını ilerleten Zekai Dede, Mısır'da birçok besteler yaptı. Mevlevi oldu. Darüşşafaka Lisesi'nde müzik öğretmeni oldu. 60 yaşında Eyüp Mevlevihanesinde Dede ünvanı aldı. Hayatının bundan sonraki 12 yılı boyunca Zekai Dede Efendi olarak bilindi. 1897 yılında İstanbul'da öldü.
Oğlu Ahmet Irsoy da Klasik Türk müziği bestecilerindendir.
kynk:
http://tr.wikipedia.org/youtube:
http://www.youtube.com/results?search_query=dede+efendi