Masonlar.org - Harici Forumu
Sanat => Benim Siirlerim => Gece Cenapları => Konuyu başlatan: kudüs prensi - Kasım 24, 2009, 12:36:56 öö
-
Söz, kendini patika yollarda anlamlandırıyor.
Cesaretini, sessizliğe karşı ispat edebiliyor ancak.
Ve sadece karanlıkta
‘Saklayacak bir şeyim yok’
Diye haykırabiliyor.
Yalnızlığı soruyor şiire.
Ve tarif etmesini istiyor ölümsüzlüğü,
Bir köleden.
Anlatacak hiçbir şeyi olmayan
Pek çok okyanusla tanışıyor.
Ve ağlıyor;
Rüzgâr ile bulutun sancak yarışında.
Özleyeceğim sizi diyor,
Yitip giden zamana!
Sözler veriyor,
Yankılarında çoktan kaybolmuş olan uçurumlara…
-
Ozleyecektiyseniz neden gitmesine izin verdiniz ki Sn Kudus Prensi? Belki siz "dur!" deseniz gitmeyecekti?