Ne kadar acı çekerse çeksin bu yüreğim,
En içten sevgilerimle gülümseyeceğim hayata.
Dostlarım beni severler,
Ve dostlarım beni üzgün görmeye alışkın değildirler.
Neşe saçmalıyım etrafıma,
Şükretmeliyim,
Yaşadığım her acıdan
Ve yaptığım her hatadan ders çıkarabilmeliyim.
Ne olursa olsun daima gülebilmeliyim,
Çünkü dostlarım beni üzgün görmeye alışkın değildirler.
Tercih etmem hiçbir dostumu asla bir sevgiliye.
Aşklar gelip geçicidir,
Oysa elinde tutmasını bilirsen eğer dostlar bakidir.
Dostlarımın yanındayken çok mutlu olmalıyım,
Üzgün olduğumu hemen hissederler
Ve buna çok üzülürler.
Çünkü dostlarım beni üzgün görmeye alışkın değildirler.
Hayat denen bu döngü,
İnsan olmayı öğretti bana.
Fazlası değil, sadece insan olmak.
Ufacık bir gülümseme her kapıyı açar,
Tatlı dil yılanı deliğinden çıkarır,
Aza kanaat etmeyen çoğu bulamaz.
Bu yüzden şükret !
Bedenin sağlam olduğu için,
Sağlıklı olduğun için,
Yiyecek ekmek bulabildiğin için,
Sevdiklerinle halen kavga edebildiğin için,
Ülkende savaş olmadığı için,
Ve tüm acılara rağmen halen sevebildiğin için,
Özgürce ibadet edebildiğin için,
Gülebildiğin ve ağlayabildiğin için,
Şükret ki Tanrı sana,
Senin için hayırlı olanı bir an önce verebilsin.
FAY FRIN
