MASONLUKTAKİ “ÖZGÜRLÜK” KAVRAMI -6

[ADAM]

3.   Davranış Özgürlüğü:

Bu özgürlüğü yanlış anlamayalım. Bu özgürlük, bir kişinin her istediği yerde ve her istediği zaman toplumun yasalarını, kurallarını, töresini hiçe sayarak istediğini yapabilmesi değildir.

Bu özgürlük, kişinin aklına ve buyrultusuna egemen olması, bedensel bir sakatlığı ya da hastalığı, sinirsel ya da ruhsal bir sorunu olmadığı sürece istediklerini yapabilmesidir.
 
Bu özgürlüğü yanlış ya da kötüye kullanıp, aslında başkalarının hiç de hoşuna gitmeyecek şeyler yapanlar hatta başkalarının olan şeyleri zorla, gizlice ya da düzenbazlıkla ellerine geçirenler görülebilir. Gerçi bunlar toplumsal yasalar ve törelerce kısıtlanır ama bu kısıtlamalar da öyle bir özgürlüğün bulunmadığı, kullanılamayacağı anlamına gelmez. Yasalar ve töre, toplumsal genel özgürlük ortamının sağlanması amacıyla bireysel özgürlükleri sınırlayabilir. (Bir kişinin hasta ya da sakat oluşu nedeniyle başkalarının yapabildiği bazı hareketleri dilediğince yapamayışı, kavram bakımından farklı bir olgudur.)

Eğer kişi tutum ve davranışlarını denetim altına alamıyor, bilerek ya da güdümlü olarak başkalarının hak ve özgürlüklerini de kendi hak ve özgürlükleri gibi gözetmiyor, onları rahatsız ve huzursuz ediyorsa; ya aslında bu özgürlüğe hiç sahip değildir ya da bunu hak etmiyor demektir.

Bir de şunu eklemeliyim: Korkutulma, umutlandırılma, kandırılma ve benzeri etkenlerle tutum ve davranışları belli bir tarzda yönlendirilmiş olanlar, aslında ellerinde var olmasına karşın bu özgürlüğü kullanamayan, değerlendiremeyen, kendilerini başkalarına tutsak edenlerdir.

Masonluğun bu bağlamdaki tutumu, aslında özgürlüğün başlangıcına hiçbir sınır konulmaması, ancak bunun kullanımının başkalarının özgürlüğü ile sınırlı tutulmasının bilincine erişilmesidir.

[tcorbaci]

özgür olmak ve hür olmak çok farklı kavramlardır....

[ADAM]

Sayın tcorbaci'nin bu konu başlığı üzerine yaptığı katkıyı aslında burada değil de Türk dili konusunda  tartışabileceğimiz bir bölüme taşımakta yarar var. Öyle ya; özellikle Türkiye'deki Masonluktan söz ettiğimizde "hür" ve "özgür" sıfatlarıyla hayli sık karşılaşıyoruz.

Şimdi... Ben "özgür" sıfatını Arapça kökenli "hür" sıfatıyla eş anlamlı olarak alıyor ve öyle kullanıyorum. Ola ki bu kullanım yanılgılıdır. Sayın tcorbaci bunların çok farklı kavramlar olduğunu söylüyor. Üstelik öyle ayrıntıda falan farklı değil, çok farklı. Ben yazımda "hür" sıfatırnı hiç kullanmamış olsam da buna işaret etmiş.

Şu halde öğrenmek ya da tartışmak, böylece doğruyu bulmak amacıyla sanırım Sayın tcorbaci'den bu kavramların açılımlarını, etimoloji ve başka dillerdeki karşılaştırmalarıyla birlikte anlatmasını rica etme hakkım var. Hep birlikte öğrenelim ve yanlış kullanımlardan sakınalım. Her terimi olması gerektiği yerde doğru kullanalım.

Ancak bunun yanıtı "Bana göre.... " olmamalı. Burada Türk dilinin doğrusundan söz etmeliyiz. Bu bir bilimsel konudur. Bana göre deyince, bu bilimsellikten ve olması gereken den uzaklaşıp bir alışkanlığı,  bir öznel değerlendirmeyi yansıtır. Herkes biur sözcüğü kendisine göre farklı bir anlamda kullanacak olursa iletişim sağlanamaz. Kavramlarda uyuşmak gerekir.

Burada daha fazla söz etmeden, Sayın tcorbaci'nin açıklamasını bekleyelim.




   

[Zennn]

Hür ve özgür aynı kavramlardır. Sanırım hür ve özgür kavramları İngilizce free-serbest ve indipendent-bağımsız, kurtulmuş kavramları arasındaki farkla karıştırılmış.

[Tık-Tik-Tak]

"Kabul edilmiş" olmak için, "Hür" olanların haklarına sahip olabilmek gerekmez mi? Yada bu kavrama; Duvarcıların ve Şövalyelerin kadim kardeşliği,sentezi ve ortak felsefesi denilebilir mi?