Merhaba Sayın Özgürefe,
Aklıma bir anım geldi, izin verirseniz paylaşayım.
Bundan 25 sene önce bir kış günü, rahmetli babam üzerinde paltosu olmayan, ayağında lastik ayakkabılı karların içinde üşüyen bir çocuk görür.
Dayanamaz arabasını durdurur "Evladım sen kimsin? Ne yapıyorsun bu soğukta?" diye sorar. Çocuk, öksüz olduğunu evinin olmadığını çok aç olduğunu söyler. Babam da dayanamaz alır çocuğu arabasına. Çocuğa kılık kıyafet alır, karnını doyurur cebine de biraz harçlık koyar.
Aradan bir kaç gün geçer komşularımız gelirler misafirliğe. Babam da hikayeyi anlatır, böyle böyle bir olay oldu çok üzüldüm diye. Komşu birden demez mi "Yapmayın yahu aynı hikayeyi geçen bir arkadaşım daha anlattı. O çocuk dolandırıcıymış."
Bu durumda genelde her insan sinirlenir, çünkü kişi, kendisinin aptal yerine konulduğunu düşünür. İyi duygular suistimal edilmiştir.
Komşular bir yandan hayıflanırken babam gayet sakin duruyordu. Sonra da,
"Şuan daha mutlu oldum, çünkü çocuk aç açıkta değilmiş. Çocuk aç açıkta olsaydı kendi egomu tatmin edip mutlu olacaktım."
Siz kendinizi Avrupa Birliği'ne giremeyeceğini bilen bir ülkeye benzetmişsiniz. Ben de bu benzetmeyle devam edeceğim.
1) AB'ye giremeyeceğinizi biliyorsanız, neden giremediğinizi araştırmalısınız. Eksiklerinizi tamamlamalısınız.
2) Benim eksiğim yok keyfi olarak beni AB'ye almıyorlar diyorsanız, o zaman AB'ye ihtiyacınız yoktur zaten. Eksiği olmayan siz, en az AB standartları ve refah düzeyinde yaşıyorsunuzdur.
Burada hedef Avrupa Birliği'ne girmek olmamalı. Avrupa Birliği amaç değildir. Zaten amaç AB olarak düşünülürse, "ben giremeyeceğimi biliyorum" şeklinde inançsız ve baştan olumsuz konuşuyor olursunuz. Bu kadar baştan olumsuz başlanan her iş çuvallayacaktır.
AB'ye girmek için olan kriterler, sizi daha yüksek mertebelere çıkartacak, insanlarınızın refah düzeyini arttıracak eylemlerdir. Yani AB'nin istediği kriterleri, AB'ye girmek için değil kendi potansiyelinizi en üst limitlere çıkarmak için uygulamalısınız. Siz o kriterleri sağladıktan sonra zaten AB'ye ihtiyacınız kalmayacaktır. Başarılı ve mutlusunuzdur artık.
Kısacası, AB sadece bir örnek olmalı. Ama maalesef biz insanlar hiç çaba sarf etmeden, kendimizi geliştirmek istemeden birilerinin bizi geliştireceğini sanıp, medet umuyoruz.
Saygılarımla,
Mars