Masonlar.org - Harici Forumu
Inanc => Inanc Uzerine => Konuyu başlatan: ceycet - Eylül 15, 2010, 09:13:29 öö
-
Bütün dinlerde Tanrı'nın gazabına yapılan vurgu,bireyin gelişme döneminde Tanrı korkusunun oluşmasına sebep olmuştur.
Bizler Tanrı'dan korkarız/korkmalıyız.
İyi de neden?...
Öncelikle soruyu ortaya atan zihnin kendisini incelemek lazım. Her soru evreni algılayan tartan ölçen biçen zihnin kendi içinde doğan bir kalıba sahiptir. İnsan her türlü soruyu sorabilir. Ama kimi zaman kendi içinde anlamsızda olabilir ama tabi anlamsızlık yine soruya muhatap olan için sözkonusu olabilir. Soruyu soran için aranan bir cevap vardır. Ve cevabı bir şekilde vermemiz icap eder. ''Yaratıcıdan neden korkarız'' sorusunun yanıtı çok basit sade ve duru bir dille Tanrı'yı ( yaratıcıyı) nasıl algıladığımızla ilgili bir husustur. Yaratıcının mahiyetini çözmeden ondan korkmak doğru bir tavır değildir. Bir şeyden korkmak için onu tanımak lazım. İnsan bilmediği şeyden nasıl korkar? Ama ne ilginçtirki insan psikolojisi bilmediği şeyi araştırmak, çözümlemek ve incelemek, keşfetmek dürtüsü yanında o bilinmeyen şeyden korkarak kaçmak dürtüsünede sahiptir. Basit zekalar bilmediği şeyden korkarak tepki verirler. Gelişmiş bir zeka ise bilmediği şeyi keşfetme arzusu ile dolar. Demekki yaklaşımlar zihne görede değişiyor.
Sorumuza tekrar geri dönecek olursak yaratıcıdan korkma meselesi yaratıcıyı göklerden bize bakarak bizi izleyen yaşlı bir amca gibi gören zihinlerce üretilmiştir. Yaratıcıyı insan formunda düşünmeye alışmış insan kitleleri günahlar karşısında cezalandırılacağını düşünerek yaratıcıdan değil aslında bu cezanın kendisinden korkarlar. Daha derin bir analiz içinde cezanın kendisindende korkulmaz korkulan şey bir tür şuur durumudur. Mesela elimizi ateşe verdiğimizde elimiz yanar ve sinirler vasıtasıyla beyne bir uyarı sinyali gider. Buna acı deriz. İnsanlar acı çekmek istemezler. İnsanın beyne giden sinir uçları sinyallerini engellerseniz, insanı yaksanızda o kişi acı duymaz. Çünkü bir şey hissetmez. Ama daha ileri bir analiz düzeyinde temelde insanları korkutan acı duygusu olsada insan daha derin düzeyde ölümden korkar!. Çünkü ölüm bilinmez bir karanlıktır. Ve insanlar karanlıktan korkarlar. Ama kimileri bu bilinmeyen hiçlik düzeyini keşfetme arzusu içinde ölüme doğru yürüyüp gitmekten korkmazlar, sadece heyecan duyarlar. Böyle bir psikolojide var. Bu açıdan yaratıcıdan korkmanın temel merkez noktası " Bilincin acı çekmesi" olarak kabul edilebilir. İnsanlar yaratıcıdan korkarlar çünkü yaratıcının din kitaplarında bahsettiği cennet ve cehennem tasvirleri içinde acı ve zevk kavramları insanları korkuya sevkeder. Eğer günah dolu bir yaşam sürmüşse kişi, cehennemin ebedi ateşinde ebedi bir acı onları bekliyor olacaktır. Eğer cehennemde ölüm olsaydı kimse korkmazdı. İnsanlar derdiki her türlü kötülüğü yaparım cehennemdede ateşte yanarım kaybolur giderim derlerdi. Ama Tanrı çok uyanık!... Kötüleri yok etmekle tehtit etmiyor!... Ya ne yapıyor peki?... Günahkarlara ebedi cehennem ateşleri içinde sürekli azap vereceğim diyor. Yani Tanrı insan psikolojisi çözmüş. Tanrı işini biliyor!...
Tanrı benden öyle kolay kurtulamazsınız diyor. Sizi yok etmem diyor. Ebedi azaba sevkederim diyor. Tanrıda biliyorki yok etmek temelli bir ölüm getirmek insanları yeterince korkutmayacaktır. Sizler birer ruha sahipsiniz diyor. O ruh bedenden ayrılınca cennet ve cehennemime misafir olacak ve orda zevk ve azapla mükafatlandırılacaksınız diyor.
Gelişmemiş insan ırkını ilkel bilinç seviyesi içinde iyi ve güzel şeylere doğru yönlendirebilmek için korku enerjisi kullanılmıştır. O seviyede bu gerekliydi.
Şeytan, melek, azrail …vb gibi tüm tasvirler temsili benzetmelerdir. Gerçekte tüm bu varlıklar insanı surette hayal edilirler. Oysaki bunlar hepside insana dair evrenin içindeki olup biten enerjisel halleri temsil eden kavramlardır. Cennet, cehennem, .. iyilik, kötülük…denen haller ve durumlarda insanın ruhi tekamül evreleri içindeki bir takım enerjisel eğilimlere karşılık gelirler. Evren içindeki bu devasa enerji dansına insan gözü ve bakışı bir anlam yükler. İyi ve kötü, güzel ve çirkin.. korku ve sevgi, mutluluk, mutsuzluk bize göre olan bir şeydir. Tüm bunlar bizim bakış açımızda anlam kazanırlar. Bir çöl bize göre çok kötü bir yerdir ama bir kum kertenkelesine göre çok güzel bir yerdir.
Bu anlamda bütün varlıkların iyi olması diye bir kavram bizim ürettiğimiz suni bir kavramdır. Bütün varlıkların iyi olması diye bir şeyin sözkonusu olması ne kadar manasızsa bütün varlıkların kötü olması fikride o kadar manasızdır.
Hayat bir takım varlıkların bir takım eğilimlerinden ibarettir. Bunlara iyi ve kötü yorumunu getiren bizim bakış açımızdır. Herkes kendi eğilimlerinin sonucundan yine kendisi mesuldur. Sonuçta gerçek bir manevi inanç sistemi bizi kendi dışımızda mevcut olan bir yaratıcı ve kader çizici varlık arayışından kendi içimizde yer alan bir yaratıcı gerçeğine doğru götürmelidir.
Bu gerçek bizi KARMA denen bir anlayışa götürür.
Karma düşüncesinin bir başka yönü de, eylemlerimizden doğan tepkilerinin er geç bize döneceğidir. “Eden Bulur” değimi bunu en yalın bir biçimde dile getirir. Nasıl ki havuza ya da bir göle atılan bir taşın yarattığı dalgalar, kıyıya çarpıp geri dönerse, bizim eylemlerimizde, önünde sonunda bize yansır. Eğer biz bu dönüşten önce ölürsek, onunla bir sonraki yaşamımızda karşılaşırız. GENEDOĞ “ Samsara “, nedeniyle Karma dan yani eylemlerimizin sonucundan asla kaçamayız.
Buda’ya göre bir yaşamdan ötekine aktarılan BEN ya da Ruh değil, yalnızca eylemlerimizin zorladığı nedensel sonuçlardır. Eylemlerimizin etkileri ve bu etkilerin oluşturduğu tepkiler yalnız bizim yaşamımızı biçimlemekle kalmıyor, bizden sonra geleceklerin yaşamlarını da biçimlemeyi sürdürüyor.
Karma varoluşun dinamiğidir. Koşullar n olursa olsun zaman ve uzay içinde etkinliğini sürdürür. Onun kurallarını öğrenip de uygulayabilen kimse bilimsel kurallar kullanmış olur. Çünkü bilimsel görüşle Karma yasası arasında hiçbir çelişki yoktur.
Karmanın üç anlamı vardır. Birinci anlamı eylem veya etkidir. Har eylem bir karşı eylem, her etki bir tepki doğuracağından, eylemin sonuçları ile birlikte bütünlük oluşturduğunu, neden sonuç bağımlılığını anlatır.
İkinci olarak, bu neden sonuç bağımlılığını yöneten yasa anlamındadır. Üçüncü olarak her eylemin yaratmış olabileceği tepkiler, sonuçlar anlamındadır. İyi karma yaratmak ya da kötü karma yaratmaktan söz edildiği zaman bu anlamda kullanılır. Böylece evvelce yapılmış bir eylemin, bu gün ya da ilerdeki zamanlarda verebileceği, iyi ya da kötü sonuçları konu edilmiş olur. Karmayı çok yalın bir biçimde özetlersek.
Ne ekersen onu biçersin, öyleyse
Düşünce eken davranış biçer,
Davranış eken alışkanlık biçer,
Alışkanlık eken huy biçer
Huy eken yazgı biçer.
İşte bu KARMA anlayışı tanrıların elini kolunu bağlamaktadır. İnsanların eylemlerinin sonuçlarından, onları bağışlamak, nedenleri sonuç bağlantılarından koparmak demek olacaktır ki böyle bir şeyi yapmaya tanrıların bile gücü yetmezdi.
Eylemlerimizin sonucundan bizi kurtaracak ne tanrı, ne de başka bir güç olmayacağına göre, eylemlerimizin sorumluluğunu üstlenmekten başka bir çözüm kalmıyor.
Tanrı eğer yarattığı bir oyuna kendisi girip kendi iradesel özgürlüğü yaşamak için bir yaratım ve varoluş tasarımı yapmak isteseydi bunu KARMA yoluyla yapardı! Karmik yasa Tanrısal iradenin kendi içinde kendi iradesini eline alabilmesinin tek yoludur! Bu demek oluyorki tüm yaşamımızdan tamamen kendi zihin kalıplarımız sorumludur.
Hal böyle olunca,yeni bir yol belirlemek gerekmiyor mu demeden yapamıyor insan.Nedemek yeni bir yol?...
Yeni anlayışlara yeni kurallar,yeni ölçüler,yeni telkinler hatta zorunluysa yeni korkular.
Peki,kim yapacak?...
Bana bakmayın;siz yapacaksınız!...
Nasıl mı?...
Devrimle...
Dogmaları yıkarak ve onları dayatanların suratına tükürerek.
Saygılarımla.
-
Korku insanın en büyük düşmanıdır. Eğer insan korkularını yenemiyorsa demek ki o zayıf ve acizdir. Tanrıdan korkmak kendinden korkmaktır. Eğer Tanrıdan korkuyorsan demek ki onu iyi tanıyamamışsın ve tanımıcaksın. Korku içinde yaşayan asla hür değildir.
Korkacağımız tek şey, korkunun kendisidir. (Goethe)
-
Yazıyı pek beğenmedim, bir sürü mantık hatasının yanında bilimsel olarak da hiçbir şey vermedi.
Tanrı konusu kolay kolay bitecek bir konu değildir ve sonu yoktur. Bence böyle konulara girilmese daha iyi olur diye düşünüyorum.
Saygılarımla..
-
Yazıyı pek beğenmedim, bir sürü mantık hatasının yanında bilimsel olarak da hiçbir şey vermedi.
Tanrı konusu kolay kolay bitecek bir konu değildir ve sonu yoktur. Bence böyle konulara girilmese daha iyi olur diye düşünüyorum.
Saygılarımla..
Tam aksini düşünüyorum. İnsan düşünmelidir , sorgulamalıdır,öğrenmelidir. Yoksa bilginliği elde edemez.Düsüncenin ortaya koyulması, insanı kölelikten kurtarıp özgürlüge ulaştırır.
-
Öncelikle tanrı yoktur. Tanrı kelimesinin tarihine bakıldığında Tanrı sözcüğünün zamanında putlara karşı kullanılan yaratan kelimesidir. Şuan'da tek yaratan ismi God yani Allahtır. Allah korkulacak bir ilah değildir. Çünkü Allah sevilecek bir ilahtır. Yanlış yapıldığında Allah'ın bizi cezalandırıcağından korkmamalıyız. Öyle bir kanıya varıcak olursak korku üzerine kurulmuş bir inanca sahip olmuş oluruz. İnsan sevdiği varlığa yanlış yapmaz. Allah'ı gerçekten seversek onun sevmediği davranışlardan uzak dururuz. Buda korkmamızı gerektiren hiç bir şeyin olmamasını sağlar.
-
Sayın Lovelyjackal, gerçeklerle dilekler farklı şeylerdir.Kesin bir yargıya varabilmek için o konudaki araştırmaları yeterli şekilde yapmak gerekir. Tanrı'nın (Allah'ın) korkulacak mı ? yoksa sevilecek mi? bir varlık olup olmadığı konusunda, öncelikle dinler tarihini, dinlerin dayandığı felsefeyi , varsa temelini oluşturan kitapları iyi etüt etmek lazımdır. İslam Dinini kabul eden bir kişinin en azından Kur'an'da da çokça bahsedilen Tevrat ve İncil'i de okuması , keza Musevi veya Hıristiyan olan bir kişinin de Kur'an'ı okumaları ve yorumlarını bundan sonra yapması gerektiğini düşünüyorum.
Saygılar-sevgiler.
-
Sayın Alşah; amacım kimsenin inancına kötü yönde eleştiri yapmak değil. Bitakım araştırmalar sonucunda bu konuşmayı yaptım. Kitapları okumanın bu kanımı değiştiriceğini sanmıyorum. Çünkü Allah'ın korkulacak bir ilah olduğunu düşünürsek bazı insanların Allah'a korktuğu için taptığını düşünmemiz gerekir. İyi Sabahlar...
-
Buna benzer konular açıldığında rahmetli babamın verdiği bir örnek vardı, paylaşmak isterim:
Bir gün Hızır bir camiye girer, cami hocası vaaz vermektedir. Cami içindekiler pür dikkat hocayı dinlemektedirler. Hızır Allaha sorar '' Ya Rab şu topluluk içerisinde seni en çok seven kulların hangileridir?''. Allah topluluk içinden bir kaç kişiyi işaret eder. Hoca vaaza devam etmektedir. Bu sıra da Hızır'ın gözüne caminin kolonlarından birine sırtını dayamış uyuklamakta olan biri takılır. Hızır bu duruma bozulur ve uyuklayanın yanına yaklaşarak dürter '' ne uyuyorsun, bak hoca ne anlatıyor, uyuma yeri mi burası?''. Uyuklayan hiç istifini bozmadan '' sen kendi işine bak bana bulaşma'' der. Hızır öfkelenir ve bu sefer daha şiddetli bir şekil de dürter ve '' uyumasana be adam, dinlede biraz feyz al'' der. Bunun üzerine uyuklayan hışımla ona bakar ve '' bak bir daha beni rahatsız edersen senin Hızır olduğunu ve sakalından bir tel koparan birinin çok zengin olacağını söylerim , vallahi tüysüz kalırsın'' der. Hızır şok olmuştur. Allah'a '' Ya Rab ben camiye ilk girdiğimde sana buradaki seni en çok seven kullarının hangileri olduğunu sormuştum. Senin işaret ettiğin kulların içerisin de bu kişi yoktu. Benim Hızır olduğumu nasıl bildi?' diye sorar'. Allah yanıtlar '' Ey Hızır sen bana beni en çok seven kullarımı sordun, benim en çok sevdiklerimi değil. Eğer sorsaydın o kişiyi gösterirdim. O benim sevdiğim kullarımdandır'' der.
Babam bu örneği Allah'ın kendisinden ve gazabından korkmaktansa onun sevgisini kaybetmekten korkmanın daha mantıklı olacağını ve yapacaklarımızı bir ödül için değil Allah'ın sevgisini kazanmak için yapmamız gerektiğini söylerdi. Bize hep bunu aşıladı... Nur içinde yatsın.
Saygılarımla.
-
Tabi ki Tanridan durup dururken korkmayiz.Insan asıl gunah islediginde korkmali hesabini verip veremiyecegini dusunmeli.Basini yastiga koydugunda vicdan muhasebesi yapmazsa iylik ile kotulugu birbirinden ayiramazsa bence gercekten tanridan korkmali.
-
Vicdan muhasebesi için tanrıya ihtiyacımız yoktur. Biraz zekaya sahip herhangi biriside vicdanını dinler, vicdan birazda mantık demektir, tanrı korkusu değil. Zaten tarih boyunca hiç bir yerde tanrı korkusundan doğan bir vicdan görülememektedir. Türkler islamlaştırılırken inanılmaz acılardan ve soykırımlardan geçirilmiştir. Ancak bu anlatılmaz yada anlatılsa bile kimse dinlemez. Gerçekleri değiştiremeyeceğimizi hala öğrenemiyoruz, gerçeklere sırtımızı dönünce yok olacağını düşünüyoruz. Tek yaptığımız üstümüzü örtmeye yetmeyecek bir örtüyü çekiştirip duruyoruz. Başımızı kapatsak ayaklarımız açıkta kalıyor.
Nedense dindarlar, tanrının sevgi dolu olduğunu söylerler ama neden bir cehennem yarattığını düşünmezler. Sevgi dolu bir tanrı cehennemi nasıl yaratır? Gerçekten sevgi dolu ise önce o cehennemi kaldırsın.
Çok basit bir iki soruya gözlerimizi kapatıyoruz ve saçma sapan şeylerin tartışması içine giriyoruz.
Bizi istediği koşullar altında var eden, istediği kadar güç bağışlayan ve belirlediği geleceğe mahkum eden tanrı, neden bizi sorgulasın?
Bazıları buna şu saçma cevabı veriyor; O sana akıl fikir vermiş(Yani kendi yolunu kendin çizebilirsin) Peki o zaman tanrı geleceği bilmiyor demek değilmidir? Yani gelecek benim seçimlerime bağlı ise tanrı beni bekler ve yaptığım hatalardan sorgular. Ama bu seferde tanrının bir acizliği ortaya çıkıyor; "kehanet gücü yok" Gene olmadı.
Olmuyor olmuyor, ne kadar uğraşırsanız uğraşın bu bohçanın yama tutacak yeri kalmadı artık. Eski cahil ve korkak insanların bu dine ihtiyacı vardı ama bitti. Günümüzde çok aciz ve çelimsiz kalıyor. Ya bu sorunu çözün yada boşuna nefesimizi tüketmeyelim artık.
-
Sayın enelsır, verdiğiniz bilgilere göre henüz çok genç olduğunuzu anlıyorum. Nur içinde yatsın babanız. Anlattıklarına katılmamak mümkün mü? Babanız Tanrı ile Hızır'ı anlatmış. Aslında günlük yaşamımızda da bunları görüyoruz. İlerleyen yıllarda babanızın anlattıklarını daha iyi değerlendireceğinize inanıyorum.
Saygılar-sevgiler.
-
ben de jedi olacağım günün hayaliyle yanıp tutuşuyorum. hiçbir açıklaması kanıtı yok sadece hissediyorum. master yoda ol diyecek olacağız. o zaman gönül gözü kapalı , şirk koşan iblisler ışın kılıcımızın önünde diz çökecek. hiç şüphesiz ki onlar ışın kılıcını reddedecekler diye buyurdu usta. /anakin 23,9
Bizler Jedi'dan korkarız/korkmalıyız.
İyi de neden?...
Öncelikle soruyu ortaya atan zihnin kendisini incelemek lazım. Her soru evreni algılayan tartan ölçen biçen zihnin kendi içinde doğan bir kalıba sahiptir. İnsan her türlü soruyu sorabilir. Ama kimi zaman kendi içinde anlamsızda olabilir ama tabi anlamsızlık yine soruya muhatap olan için sözkonusu olabilir. Soruyu soran için aranan bir cevap vardır. Ve cevabı bir şekilde vermemiz icap eder. ''Jedi dan neden korkarız'' sorusunun yanıtı çok basit sade ve duru bir dille Jedi yı nasıl algıladığımızla ilgili bir husustur. Jedi ın mahiyetini çözmeden ondan korkmak doğru bir tavır değildir. Bir şeyden korkmak için onu tanımak lazım. İnsan bilmediği şeyden nasıl korkar? Ama ne ilginçtirki insan psikolojisi bilmediği şeyi araştırmak, çözümlemek ve incelemek, keşfetmek dürtüsü yanında o bilinmeyen şeyden korkarak kaçmak dürtüsünede sahiptir. Basit zekalar bilmediği şeyden korkarak tepki verirler. Gelişmiş bir zeka ise bilmediği şeyi keşfetme arzusu ile dolar. Demekki yaklaşımlar zihne görede değişiyor.
eğer jedi dan korkmuyorsanız bu yazı tamamen hatalıdır demek, çünkü insan psikolojisi bilmediği şeyi araştırmak, çözümlemek ve incelemek, keşfetmek dürtüsü yanında o bilinmeyen şeyden korkarak kaçmak dürtüsüne de sahip DEĞİLDİR. Bu bize küçük yaşta indoktrine edilen bir kavramdır.
-
İnsanlar gerçek manada bir tanrı sevgisine sahip olsalardı tanrıdan korkmazlardı. Tanrıdan sadece hurafelere inananlar, kötü insanlar ve cahil insanlar korkar. Çünkü onlar daha bir çocuk gibidir. Ve sevgileri yalan bir sevgiden ibarettir.
Çocuklar sık sık çeşitli şeylerle korkutularak, bazı eylemleri gerçekleştirmeleri engellenir. Büyük insanlar da tanrı düşüncesiyle korkutulur; bazı eylemleri yapmaları engellenmeye çalışılır. Oysa büyümüş ve olgunlaşmış bir insanın doğru eylemleri yapması için korkutulmaya ihtiyacı yoktur. Olgun insan bilginin ışığında doğruyu ve yanlışı ayırt edebilir. Neden iyilik yapması gerektiğini, neden doğruyu seçmesi gerektiğini bilir. Bu bilgisi onun bilgeliğinden gelir. Ama bu bilgeliğe sahip olmayanlar nasıl hizaya getirilmelidir? Korkutularak. Yoksa ben seni seviyorum ama senden korkuyorum diyen insanın sevgisi yalandır. Hani bir söz vardır, Ömer Hayyam'ın olsa gerek: sevip de yanmaktan korkanın işi masal anlatmaktır. Gerçek bir sevgiye sahip olan insanlar, asla korkmazlar. Ne tanrıdan ne de ateşten. Ve gerçek bir bilge, tüm eylemlerini bilginin ışığı ile yapar. Hiç bir zaman cennete gideyim yahut ateşte yanmayım diye değil.
Cennette huri alayım diye yapılacak bir iyilik, iyilik kapsamında değerlendirilinemez. İyilikte karşılıklı çıkar ilişkisi yoktur. Menfaat yoktur. O yüzden ben sık sık en günahkar insanın, en dindar insan olduğunu düşünürüm. Çünkü dindar insan, tüm iyilik faaliyetlerini tanrı korkusu, ateş korkusu ve cennet ödülü karşılığı yapar. Kısacası korku ve menfaat karşılığı. Buna iyilik denemez. Böyle insana iyi denemez.
Konu üzerine sayfalar dolusu görüş yazılabilinir. Fakat şimdilik böyle bir özetleme yeterli olur galiba. Belki sonra uzun uzun bu konu üzerine görüşlerimi aktarırım.
Saygılarımla.
-
Baktım, bir yıl önce gündeme gelen bir konu yeniden gündeme gelmiş.
Sayın peacewings'in yazısında bence doğru yönler var ama biraz geçiştirilerek yazılmış gibi geldi. Şahsen bu konu ile ilgili geçmişte de epey yazmış, genelde olumlu ama az da olsa olumsuz eleştiriler almıştım. Sık sık vurgulamaya çalıştığım konu da, her işin, her konunun içine Dinin ve Tanrı'nın karıştırılmaması gereğidir.
Semavi dinlerden önce de insanların tanrı/lar inancı vardı. Ne yazık ki, insan naturasında olan özelliği nedeniyle bir yandan yaratmış ve bir yandan da kendi yarattığına tapmıştır. Esasen, insanlık var olmaya başladığından çok uzun yıllar tanrı kavramından bihaber yaşamıştır. Ne zaman doğa olayları karşısında güçsüz , çaresiz kalmış, o zaman bir güç tarafından korunma ihtiyacı hissetmiş ve o zaman tanrı kavramını yaratıp geliştirmiştir. Denilebilir ki ; insan, korkuyu tanıdıktan sonra kendisini koruyacak tanrı/lar yaratmış ve bazı sembollerle onları hayatının içine almış, kendi yarattığı bu tanrı/lara adaklar, kurbanlar kesmiş, kendisinin simgeleştirip kendisince kutsal kabul ettiği bu mabutlara armağanlar vermeye baişlamıştır. Kısacası , dinlerin ortaya çıkışı irdelendiğinde; "korku"kavramınnın ön plana çıktığını görürüz.
Bu nedenle, sayın peacewings'in "O yüzden, ben sık sık en günahkar insanın , en dindar insan olduğunu düşünürüm" sözünü tam manası ile doğru bulmuyorsam da, içinde büyük ölçüde doğruluk payı olduğuna inanıyorum.
Saygılar-sevgiler.
-
Sayın
LovelyJackal;
Allah korkulacak bir ilah değildir. Çünkü Allah sevilecek bir ilahtır. Yanlış yapıldığında Allah'ın bizi cezalandırıcağından korkmamalıyız.
Firavun'da aynı mantıkla hareket etti denizde aynen BOĞUL'du ;D ;D ;D
Saygılar
-
>>Allah korkulacak bir ilah değildir. Çünkü Allah sevilecek bir ilahtır. Yanlış yapıldığında Allah'ın bizi cezalandırıcağından korkmamalıyız.
allah ne korkulacak bir ilahtır ne de sevilecek, allah diye birşey yoktur. hepsi insanoğlunun hayalgücü.
-
Hem sizi bir annenin sevdiğinden kat be kat çok seviyor, hem de günahkar olduğunuzda cehennemde yakıyor. Hangi duyguyu beslemem gerektiği konusunda derin bir düşünce hülyasına daldım. Garip hissediyorum.
-
KATILDIĞIM VE KATILMADIĞIM BİRÇOK YORUM VAR ,AMA GENEL HATA HEP KAVRAMLARDAN ÇIKAR BURADAKİDE ÖYLE İŞTE.
iLAH NE DEMEKTİR?
BU SORUNUN CEVABINI BULMADAN NE ALLAHI NEDE YARATTIĞI SİSTEMİ ALGILARIZ,BOŞYERE NEDEN CEHENNEMİ YARATTI DİYE SORARKEN CENNETİ NEDEN YARATTIĞINI BİZİ MESUT ETTİĞİ İÇİN SORMAYIZ BİLE.ALLAH KAİNATI SEVGİ YUMAĞI İLE ÖRMÜŞTÜR NEREYE BAKSANIZ ONU GÖRÜRSÜNÜZ ASLINDA AMA BAKMASINDA BİLMEK LAZIM.
-
KATILDIĞIM VE KATILMADIĞIM BİRÇOK YORUM VAR ,AMA GENEL HATA HEP KAVRAMLARDAN ÇIKAR BURADAKİDE ÖYLE İŞTE.
iLAH NE DEMEKTİR?
BU SORUNUN CEVABINI BULMADAN NE ALLAHI NEDE YARATTIĞI SİSTEMİ ALGILARIZ,BOŞYERE NEDEN CEHENNEMİ YARATTI DİYE SORARKEN CENNETİ NEDEN YARATTIĞINI BİZİ MESUT ETTİĞİ İÇİN SORMAYIZ BİLE.ALLAH KAİNATI SEVGİ YUMAĞI İLE ÖRMÜŞTÜR NEREYE BAKSANIZ ONU GÖRÜRSÜNÜZ ASLINDA AMA BAKMASINDA BİLMEK LAZIM.
Sn. Karahan büyük harflerle yazmak internet dünyasında bağırarak konuşmak demektir bu nedenle bir çok sitede yasaktır. Bu şekilde yazarsanız uyarı alma olasılığınız var...
-
KATILDIĞIM VE KATILMADIĞIM BİRÇOK YORUM VAR ,AMA GENEL HATA HEP KAVRAMLARDAN ÇIKAR BURADAKİDE ÖYLE İŞTE.
iLAH NE DEMEKTİR?
BU SORUNUN CEVABINI BULMADAN NE ALLAHI NEDE YARATTIĞI SİSTEMİ ALGILARIZ,BOŞYERE NEDEN CEHENNEMİ YARATTI DİYE SORARKEN CENNETİ NEDEN YARATTIĞINI BİZİ MESUT ETTİĞİ İÇİN SORMAYIZ BİLE.ALLAH KAİNATI SEVGİ YUMAĞI İLE ÖRMÜŞTÜR NEREYE BAKSANIZ ONU GÖRÜRSÜNÜZ ASLINDA AMA BAKMASINDA BİLMEK LAZIM.
Sn. Karahan büyük harflerle yazmak internet dünyasında bağırarak konuşmak demektir bu nedenle bir çok sitede yasaktır. Bu şekilde yazarsanız uyarı alma olasılığınız var...
Sn.Samuray
Ben masonlar.org forum sitesindeyim yerim burası,internet dünyasından büyük harfle yazmanın bağırmak olduğunu sizden öğrendim bilmiyordum,lakin ben yazarken bağırma ihtiyacından yazmadım.Garip önermeleriniz ve tesbitleriniz var.Bir ihtiyaçtan dolayı öyle yazdım kimseye yüksek perdeden bağırayım çağırayım diye bir derdim yok,kaldıki forumdaki moderatörlerde az çok insanları yazdıklarından tanırlar uyarınız için teşekkürler ama gereksiz olmuş.
-
,BOŞYERE NEDEN CEHENNEMİ YARATTI DİYE SORARKEN CENNETİ NEDEN YARATTIĞINI BİZİ MESUT ETTİĞİ İÇİN SORMAYIZ BİLE.
Sayin karahan dostum, sorun veya soru bence Allah"in cehennemi niye yarattigi degil.
Sorun veya soru Allah"in bu cehenneme ihtiyac duyulmasini saglayan kötülügü ve kötü insani niye yarattigidir bence.
Tabi ben bu soruyu böyle bir "yaratilma" varmis sayarak soruyorum.
Yoksa birileri bizi kendi islerini daha rahat görmek icin Allah"la korkutma ihtiyacimi duyuyorlar?
-
,BOŞYERE NEDEN CEHENNEMİ YARATTI DİYE SORARKEN CENNETİ NEDEN YARATTIĞINI BİZİ MESUT ETTİĞİ İÇİN SORMAYIZ BİLE.
Sayin karahan dostum, sorun veya soru bence Allah"in cehennemi niye yarattigi degil.
Sorun veya soru Allah"in bu cehenneme ihtiyac duyulmasini saglayan kötülügü ve kötü insani niye yarattigidir bence.
Tabi ben bu soruyu böyle bir "yaratilma" varmis sayarak soruyorum.
Yoksa birileri bizi kendi islerini daha rahat görmek icin Allah"la korkutma ihtiyacimi duyuyorlar?
Sn.Tij
Dostum siz aslında zıtlık kavramını soruyorsunuz,kainattaki nerede ise tüm denge bu denge üzerine kurulmuştur,kadın ile erkek zıttır ama birbirlerine ihtiyaçları vardır,bu ihtiyaçta bilindiği için ne kadın nede erkek birimiz varken diğerini neden yarattın demez/diyemez,çünkü bir diğerinin tamamlayıcısıdır ve onun ihtiyaçlısıdır sebebidir.
İyilik kavramıda öyle kötü olmasa hiç bir işe yaramaz,iyiyi iyi yapan kötülüğün ta kendisidir ve ondan korkulması neticesinde uzak durma eylemi ile iyi oluruz.
Zıtlıklar her ne kadar birbirlerine engelmiş gibi dursada aslında birbirleini tamamlarlar,
cennet ile cehennemin;
iyilik ve kötülüğün sebebi olduğunu düşünmeliyiz ilişkileride aynı mimbaldedir.Korkutma kelimesi bir algı meselesidir buradaki seçim hakkı senin korku ile yapmak aslında sahtekarlıktır,bilinç ile yapmak ise olmaktır.
-
Yaşadığımız toplumun yapısı itibariyle belki de, küçüklüğümüzden beri bu kavramlarla sakındırılarak büyütüldük. Ancak birey belirli olgunluğa eriştikten sonra hür iradesine göre rotasını kendi belirleyebiliyor. (istisnalar hariç)
-
Korku olmazsa insanoglunun onunde duracak güc olmaz.
-
Tanridan korkmak;
Tarih boyunca tum dinleri tanridan korkutmak amacli kullandilar
Tanridab korkmak yerine sevmek ve saygi duymak cok daha mantikli
Ayrica dogmalarla degil de Tanri'yi akıl-mantık yolu ile anlamaya calistigimizda korkmak yerine sevip saygi duyacagimizdan suphe yoktur
Saygilarimla..
-
Bence Tanrı korkma makamı değildir.İnsan korktuğu sürece hata yapmaya mahkumdur.
Bana göre Tanrı sevme makamıdır.
Bir günah anında korkudan ziyade sevgiyle ben bunu yapmamalıyım diyebilmektir tanrı sevgisi.
Saygılar.
-
Şimdi 2 tür tanrı oldu maalesef Yaradan ve yaradanı bozan (insanlar) . Lucifer ( bu ismi daha kulağa hoş geliyor) artık insanları saptırmaya gerek duymuyor. Artık korkulan Tanrı degil insanoglunun korkulan hareketleri .