Masonlar.org - Harici Forumu
Masonluk Bilgidir. Bilimdir. Ilimdir. => Biyoloji - Canlı bilimi => Konuyu başlatan: Attis - Nisan 27, 2014, 03:31:49 ös
-
Ekolojik bir yıkıma doğru hızla gidiyoruz. Bu artık konuyla en ilgisiz kişilerin bile kabul ettiği bir realite.
Peki bu sürecin temel dinamiği nedir?
Kısaca bu sürecin arkaplanındaki bağıntıyı şöyle tarif edebiliriz:
Besin zincirini oluşturan bütün unsurlar -değişik düzeylerde- canlıdır. Bir canlı, diğerinin besinidir. Yani yaşam, sahip olunandan çok paylaşılan bir şeydir. Bu doğanın işleyişindeki kendiliğinden bir bilgeliktir. Biz ise, toplumsal ve kültürel evrimimizin geldiği aşama itibariyle insan türü olarak yaşama mülkümüzmüş gibi davranma eğilimine sahibiz. Birbirimizle ve tüm tabiatla kurduğumuz en baskın ilişki biçimi mülkiyet ilişkisi; sahip olma, sahip olunma, ele geçirme, kontrol etme, vs. Bunun zorunlu bir sonucu olarak diğer canlılara yaşam hakkı tanımıyoruz. Gelgelelim, böylece yaşamın sahip olunan değil, -yukarıda ifade ettiğimiz gibi- paylaşılan bir şey olduğu unutuluyor. Ve haliyle YASA çiğnenmiş oluyor. Dolayısıyla varlığımız yıkıcı bir etkene dönüşüyor. Belki şimdi düşününce komik gelebilir ama durumun vehametine baktığımızda, böyle giderse 50 yıla kalmadan beslenmek için betonları kemirmeye başlayabiliriz.
Peki çözüm ne?
Bana kalırsa bu soruyu sormak zokayı yutmuş olmaktır, geçmiş olsun. Çözümün kendine paket halinde sunulmasını bekleyen kişi, itaate hazır kişidir.
İnsanın kendi aklını kullanmaya cesaret etmesi gerekir. Değiştirilmesinden sorumlu olunan ve değişmesi en mümkün olan şey kişinin kendidir.
Amerikalı kızılderili reisi Leonard Peltier şöyle diyor; ilham verici olması dileğiyle:
"Dünyanın nasıl kurtarılacağını bilmiyorum. Bir cevabım ya da cevaplarım yok. Geçmişteki ve şimdiki kuşakların yanlışlarının nasıl telafi edilebileceğine dair gizli bir irfana da sahip değilim. Sadece şunu biliyorum ki, yeryüzünün tüm sakinlerine saygı ve şefkât göstermeksizin hiçbirimiz ne hayatta kalabileceğiz ne de hayatta kalmayı hak edeceğiz."