BİZİ AFFET ABDİ İPEKÇİ
“Bebekleri katil, katilleri çocuk yaptık. Sıra katilleri kahraman ilan etmekte!
Üç gündür anlamaya çalışıyorum… Anlayamıyorum!
Bebeklerden katil, katillerden çocuk ürettiğimiz bir düzende yaşarken katillerin “star” ilan edildiğini, alkışlandığını, hatta örnek gösterildiğini zaman zaman yaşadık. Dört duvar arasında cezasını çekmesi gerekenlerin hapishane çıkışında alkışlandığı, ellerine Türk bayrağı tutuşturulup poz poz fotoğraf çektirildiği, “Türkiye seninle gurur duyuyor” nidalarının atıldığını gördük…
Ancak bunca pervasızca, bunca meydan okuyarak, geçmişi ve gerçekleri bunca yok sayarak, basın ahlak ve ilkelerine bunca ihanet ederek ama en, en önemlisi vicdanların sesini bunca yok sayarak yapılanını bugüne dek görmemiştim…
Abdi İpekçi’nin katiliyle devlet televizyonunda, TRT’de yapılan röportajdan söz ediyorum.
O programda katil, “suçsuz” ilan edildi. Sanki Abdi İpekçi cinayeti yaşanmamış, bu ülkede öyle bir olay olmamış gibi yapıldı. Ülkemin en namuslu, dürüst, ilkeli gazetecisi otomobilinde bir akşam vakti kurşunlanmadı... 1 Şubat 1979 yaşanmadı. O günden sonra çok şey değişmedi gibi… Yakalanan katil askeri cezaevinden kaçırılmadı… Katile sahte pasaport tedarik edilmedi, yurtdışına çıkması sağlanmadı gibi yapıldı… O programda o iki sözcük Abdi İpekçi sözü geçmedi!
O programı izleyenler, sanki bir bilirkişi, bir “otorite”yi dinlermiş gibi, bugüne dek her ağzını açtığında bambaşka zırvalar anlatan katili dinlediler.
Başbakan’ın tepkisine gelince, o da ibretlikti. Kendisine sorulduğunda, devlet televizyonundan bir katilin propagandasının yapılmasını çok doğal karşılıyor; devletçilik değil özgürlük olduğundan dem vuruyordu…
Affedersiniz ama bu Başbakan değil miydi, referandum öncesinde 12 Eylül’ün hesabını soracağını söyleyen?
Bugüne dek yurtdışında yabancılarla konuştuğumda, eğer konu “Papayı vuran Türk”e gelirse onun nasıl bir katil, bir kukla, bir tetikçi olduğunu anlatır, çalıştığım gazetenin yöneticisi, birçoğumuzun hocası, eşsiz bir gazeteciyi öldürdüğünü söylerdim. Dinleyenler şaşar, bu gerçeği bilmemenin utancını, öfkesini yaşardı. Anlaşılan artık Türkiye’de de unutturulmak isteniyor bu gerçekler.
Bakmayın başlıkta sadece Abdi İpekçi’nin adını verdiğime… Söylemek istediğim bizi affet Abdi İpekçi, bizi affet Uğur Mumcu, bizi affet Ahmet Taner Kışlalı, bizi affet Hrant Dink…
Hepinizden af diliyorum. Tüm çocuklarınızdan, yakınlarınızdan da… Bilin ki unutturmayacağız. Gerçekleri unutturmayacağız.”( ZEYNEP ORAL )
IŞIK ve SEVGİ ile KALIN.......