Masonlar.org - Harici Forumu

 

Gönderen Konu: İntihar  (Okunma sayısı 15671 defa)

0 Üye ve 1 Ziyaretçi konuyu incelemekte.

Mayıs 09, 2008, 08:58:46 öö
Yanıtla #30
  • Mason
  • Uzman Uye
  • *
  • İleti: 1235
  • Cinsiyet: Bay

Sn. blossom,

İntihara saygı duymak özendirmek değildir. Bir şeyi anlamaya çalışmak, onu hayatın dahilinde bulunan olumlu ve olumsuz yönlerden biri olarak kabullenmek ayrı bir şey, onu taltif etmek, özendirmek ayrı bir şeydir.

Mystic kardeşimin vurguladığı konu ise gayet doğru ve açık. Bizler zıtlarımızı da anlamaya çalışan insanlar olarak elbette her fikri anlamaya çalışıyoruz. Bir insan çaresizlik, umutsuzluk içerisinde kalabilir, tüm onurunun tüm şerefinin iki paralık olduğu hissine kapılabilir. Ben bir insana bu anda bile hayata tutunmasını öneririm, hayata tutunması için elinden geleni yaparım. Ama yaşadıklarını kaldıramama duygusunu anlarım. Zira bu tip bir şey benim başıma gelse ne yapacağımı ben de bilemem siz de bilemezsiniz.

Örneğin iş yerinizde bir alım komitesine dahil edildiğinizi, komitedeki diğer üyeler tarafından oluşturulan sahte belgeler ile hırsızlık ya da görevi kötüye kullanma / ihalede yolsuzluk ile suçlandığınızı düşünün (Üniversitelerin en sık yaşadığı sıkıntılardan olduğu için böyle bir örnek verdim) Lütfen bunu yaşar gibi düşünün, böylesi bir suç ile hakkınızda dava açılması bile akadamik kariyerinizde ilerlemenizi güçleştirecek, sizi çevrede "hırsız" olarak damgalayacaktır. Üstelik diğer kişiler tarafından oluşturulan deliller aleyhinize ise ceza almanız, toplum karşısında suçlu durumuna düşmeniz, hepsinin ötesinde bu iftira yüzünden ileride doğacak çocuklarınızın dahi devlet kurumlarında çalıştırılmaması söz konusu olacaktır. Ailenizin hatta çevrenizdeki arkadaşlarınızın dahi damga yemesi de cabası. Acaba aklınıza gelen ilk şık ne olurdu?

Mystic kardeşim çok güzel vurgulamış, siz şu an otururken size bunlar çok uzak geliyor olabilir ama aniden bu gibi bir durumla karşılaşmanız da söz konusu olabilir...

Ben hiç bir zaman, bu durumdaki bir insanın dahi intihar etmesini övmem, önermem. Ama bu duruma düşüp intihar eden bir insanı da anlamaya çalışırım. Umarım anlatabilmişimdir.

Üstelik "o zaman?" şeklindeki sorunuzu da anlayamadım. Acaba "Hiç bir şey ölmez, her şey yaşar" sözünden aynı şeyleri mi anlıyoruz?
Tempus fugit...


Mayıs 09, 2008, 11:13:41 öö
Yanıtla #31
  • Ziyaretçi

Sayın Omnia Tempus Alit,

İlk olarak kişiyi intihara sürüklebileyecek örneğinizden başlayım. Benim ilk yapacağım iş, bana bu iftirayı atan kişi yada kişileri bulup onların gıtlaklarına sarılmak olur. Yani kendimi öldürmektense onlara zarar vermeyi düşünürdüm. Sanılmasınki ben bir faşistim. Benim böyle bir durumda duyacağım his maalesef korkunç bir öfke olur. Bulamasamda bulacağım an için çabalar dururum. Benim inatçı bir yapım vardır. Sanırım ondan kaynaklanıyor. Emin olun, bunları hissederek söyledim. Söylediklerinizi tasavvur ettim kafamda.

Ayrıca oturduğum yerden bana uzak gelmesi için çevremde hiç intihar yaşanmamış olması gerekir ki, bilakis intiharın ne olduğunu biliyorum...

Ozamandan kastım "Hiç bir şey ölmez, her şey yaşar" için değildi. İntiharı övmediğinizi söylediğiniz halde bundan önceki mesajlarda özendirici olabilecek tavırlarınızdı.

Ayrıca konulara, özellikle evrensel konulara bakışınızda mutlakaki öğretinizi katmak zorunda değilsiniz. Bunları cemiyetiniz hayatınızda olmadan öncede düşünüyordunuz. Tekrar belirteyim, sakın yanlış anlaşılmasın. Ama cemiyetinizi bu tip düşünlerde ön plana çıkardığınızda, sanki biz haricilerden daha üstün düşünüyormuşsunuz gibi bir tavır algılamama neden oluyor. Öyle olduğunu iddia etmiyorum, benim hissiyatım. Ama sanırım herkesi olduğu gibi sizleride eleştirmemde engel olmasa gerek, eğer bir engel var ise bana bildiriniz lütfen... 

Saygılarımla,


Mayıs 09, 2008, 11:41:13 öö
Yanıtla #32
  • Mason
  • Uzman Uye
  • *
  • İleti: 1235
  • Cinsiyet: Bay

Sn. blossom sanırım sizinle ayrıştığımız nokta burası;

Ben böylesi bir durumda karşımdakilere zarar vermezden evvel kendi çevremi düşünerek böylesi bireyleme yönelebilirim demek istedim. Bu eylem yapılmalı ya da yapılmamalı değil, bir insan böylesi bir eylemi düşünebilir, bu eylemi arzulayabilir ki bu kişinin tercihidir.

Öğretiyi öne sürerek arkasına geçip saklanmak gibi bir fikrin kardeşimde de bende de olmadığını sanıyorum. Karşıtı olsak bile fikirler bizler için çok önemli, kişinin neden bu fikre, bu eyleme yöneldiğini anlamak öğretinin içinde var buna özkıyım da dahil. Bu açıdan, bundan bahsetmemizin nedeni fikrimizin tartışılmazlığı, üstünlüğü gibi asla bizler tarafından kabul görmeyecek bir argüman değil, intihar konusunda neden sadece "yapılmamalıdır" diye kestirip atacak bir tavır içerisinde olmadığımızı açıklamaktır.

Yapılmamalıdır demek işin en kolay kısmı sanırım, bunu demediğimiz sürece de intihara meylettirmek gibi kanunen suç sayılacak bir eylem dahil her şeyle suçlanmak mümkün. Fakat bahsin konusu intihar etmenin güzelliği değil, intiharın bilinçli bir insanın tercihlerinden biri olabileceği ve buna saygı duyulması gerekliliği diye hatırlıyorum.

Kendi adıma fikri hatalarımın olabileceği konusunda çok açığım,  eleştirilmemek gibi gayesi olan bir insanr olmadığımı en iyi bilen insanlardan olduğunuzu tahmin ediyorum. Ki hataların düzelmesi de zaten eleştiri doğrultusunda oluşuyor. Bu açıdan engel olabileceği konusunda dahi bir ima, bir isnadım olduysa inanılmaz derecede yanlış anlaşılmışım demektir ki, bu yanlış anlatımımdan ötürü her şeyden önce sizden özür dilerim.

Ve fakat böylesi evrensel bir konuda her kardeşimin öncelikle saygı duyma çerçevesinde yaklaşacağından eminim.

Saygılarımla,
« Son Düzenleme: Mayıs 09, 2008, 11:50:20 öö Gönderen: Omnia Tempus Alit »
Tempus fugit...


Mayıs 09, 2008, 11:45:09 öö
Yanıtla #33
  • Skoç Riti Masonu
  • Uzman Uye
  • *
  • İleti: 3734
  • Cinsiyet: Bay

intiharın iyi ya da kötü bir şey olup olmadığı üzerinde bir tartışmanın gitmediğini aslında tarafların hepsinin intiharın en azından kendi yaşamları için kabul edilebilir bulmadıklarını anlıyorum.

ancak intiharın "düşkün insanın" işi olduğu yönündeki yaklaşımlara katılmıyorum. intihar edenin kötülenerek "yazık etti kendine" denmesini de anlamlı bulmuyorum. kişinin kendi hayatı üstünde mutlak bir egemenliği olduğunu düşünüyorum. ve insan istediği zaman da istediği nedenle veya hiçbir nedeni olmaksizin dunyadaki varlığını sona erdirebilme hakkına sahip olduğuna inanıyorum. bu ne kadar dinsel metinlerde kötülenmiş, ayıplanmış, günah olarak belirtilmiş olursa olsun bunun bir suç olmadığını ve intihar edenin de "düşkün insan" işini gerçekleştirdiğine inanmıyorum.

öbür sayfa da aktardım Camus'nun sözünü tek ciddi felsefi sorun intihardır. intihar olgusunu en başından yadsıyarak ve bunu yapsa yapsa sefilane insanlar yapar diyerek yaftalamanın da doğru olmadığını düşünüyorum. yine diğer sayfada aktardım intihar eden düşünür ve şairlerin bazılarını...

intihar eden kişiye de bu eylemi sebebiyle ve bu eylemine de saygı duymak ve onun nedenlerini araştırmak da kötü bir şey olmasa gerektir en azından özendirmek değildir. durkheim ozaman en büyük intihar özendiricisidir malum düşünürün "intihar" diye bir kitabı var ve intiharın sosyolojik çözümlemesini yapmaya çalışmış.

kişilerin yazdıkları ise, edinimleri, birikimleri yaşantıları öğrendiklerinin izdüşümleridir. dolayısıyla belli bir öğreti üzerinden gelişimlerini gerçekleştirmeye çalışan kişilerin olaylara bakışlarında bu öğretinin etkisinin olmaması düşünülemez. kişiler olaylara bakarken tüm bu edinimlerinin ışığında bakarlar ve yorumlarını öğretilerinin, kazanımlarının bakışıyla yaparlar. bunlardan sıyrılarak bir şeyleri açıklamasını beklemek ise insana kendinden soyutlanmasını ve başka bir benlikmiş gibi (ya da başka bir "ben" olarak) olaylara yaklaşmasını olayları yorumlamasını istemek olur ki bu yapılabilecek bir şey değildir.

Sevgi ve Saygılarımla.
« Son Düzenleme: Mayıs 09, 2008, 11:47:33 öö Gönderen: skullG »


Mayıs 10, 2008, 02:31:22 ös
Yanıtla #34
  • Uzman Uye
  • ****
  • İleti: 1662

. Üstelik diğer kişiler tarafından oluşturulan deliller aleyhinize ise ceza almanız, toplum karşısında suçlu durumuna düşmeniz, hepsinin ötesinde bu iftira yüzünden ileride doğacak çocuklarınızın dahi devlet kurumlarında çalıştırılmaması söz konusu olacaktır. Ailenizin hatta çevrenizdeki arkadaşlarınızın dahi damga yemesi de cabası. Acaba aklınıza gelen ilk şık ne olurdu?



Ben olsam baska ulkeye goc eder, tertemiz ve sifirdan baslardim :)


Mayıs 10, 2008, 03:32:36 ös
Yanıtla #35
  • Ziyaretçi

Sayın Omnia Tempus Alit,

Sanırım yanlış anlaşılıyorum. Ben intiharı direkt bu yapılmamalıdır şeklinde kestirip atmadım. İntihar zamanında çok düşünüp irdelediğim ve insanların neden intihar edebileceklerini defalarca kendime sorduğum bir mefhumdur. Sonuçta şunu da söylemişimdir; gerçekten hayatına son verecek kişi bunu sessizce ve sonucu kesin ölümle sonuçlanacak biçimde gerçekleştirir. Aksi durumda, kişinin mutlaka ruhsal bir problemi vardır ve ilgi çekme yolunu intihar girişimi olarak seçer kendine. Ama tüm bunların sonunda benim kanaatim, intihar pes etmek adına en kolay yoldur. Beyninize sıkacağınız öldürücü tek kurşun tüm sıkıntılarınızı yok edecek ve artık hiçbir zorluk ile uğraşmak zorunda kalmayacaksınızdır. "Esaretin Bedeli" isimli filmi izleyenler, mücadele etmenin ne demek olduğunu o filmde görebilirler diye düşünüyorum.

Sizin tarafımdan yanlış anlaşılması gibi bir durum mevzu bahis olamaz. Herhangi bir isnadınız olamaz. Öğretiniz doğrultusunda düşünmenize hak veriyorum. Sonuçta bende bir çok şeye bilimsel açıdan bakmak durumunda kalıyorum. Fakat bu kimliğimi bir kenara koyarak, sadece insanca düşünmem gerektiği evrensel duygular oluyor. Benim vurgulamak istediğim bu idi. Ayrıca; öğretinizin diğer insanlardan soyutlanmanızı değil bizlerle birlikte olmanızı öğütlediğine can-ı gönülden inanıyorum. Sizlerde bizlerle oluşabilecek samimiyetinizi arıyorum sadece. Hayatta üstün insan yoktur. Bilgili ve görgülü insan vardır...

Umarım bu bağlamda; hislerimi bir nebze olsun açıklayabilmişimdir. Ben yanlış anlaşıldıysam eğer, özürlerimi kabul ediniz...

Saygılarımla,


Mayıs 10, 2008, 03:34:48 ös
Yanıtla #36
  • Ziyaretçi

Ben olsam baska ulkeye goc eder, tertemiz ve sifirdan baslardim :)

Bu da farklı ve izlenebilecek bir yol sevgili azizem :)


Mayıs 10, 2008, 03:49:13 ös
Yanıtla #37
  • Uzman Uye
  • ****
  • İleti: 3120
  • Cinsiyet: Bay

Ben olsam baska ulkeye goc eder, tertemiz ve sifirdan baslardim :)

Bu da farklı ve izlenebilecek bir yol sevgili azizem :)
Onu söylemek kolay ya durumu olmayanlar cebinde meteliği olmayanlar ne yapacak
Ayrıca hangi ülke kabul ederki


Mayıs 10, 2008, 11:25:43 ös
Yanıtla #38
  • Ziyaretçi

Ben olsam baska ulkeye goc eder, tertemiz ve sifirdan baslardim :)

Bu da farklı ve izlenebilecek bir yol sevgili azizem :)
Onu söylemek kolay ya durumu olmayanlar cebinde meteliği olmayanlar ne yapacak
Ayrıca hangi ülke kabul ederki

Yukarıda verilen örnek doğrultusunda zaten cebinde metelik kalmaz Şemo. Cebinin dolu olmasına gerek yok başka ülkeye göç için.


Haziran 17, 2008, 03:38:13 öö
Yanıtla #39
  • Uzman Uye
  • ****
  • İleti: 3120
  • Cinsiyet: Bay

Yukarıda verilen örnek doğrultusunda zaten cebinde metelik kalmaz Şemo. Cebinin dolu olmasına gerek yok başka ülkeye göç için.
anlamadım seni ve hiç bir zaman anlayacağımı sanmıyorum :)
İntihar etmek için paranın olmamasımı gerekiyor sadece parası olmayanlarmı intihar eder


 

Benzer Konular

  Konu / Başlatan Yanıt Son Gönderilen:
12 Yanıt
6736 Gösterim
Son Gönderilen: Aralık 08, 2009, 08:41:35 ös
Gönderen: Texan