Yeni bir kabuğa sıkı sıkıya ölesiye bir inançla tekrar bürünüp;
Dingin fakat tükenmez bir enerjiyle yeniden başlar bir hayat...
İşte o an;
Debelenip durur ruhumda bir aşkın o eski karabüyüsü.
Ulaşmayı bekledikleri bir toprak parçası olmayan gezginlerin,
Tesadüfen rastladıkları uğrak bir kasabadır Aşk
-Bu gezginlere içsel bir dürtü olan-
Aradıkları o düş kokan mutluluğun kokusu;
Sabah şafağının ayazlarında varolmaz ve hissedilmez yanlızca:
Puslu gecede sûretlerine dökülen ay şerbetinin mayhoş tatlılığında da öğütülür saf bir huzur kalana dek kederleri...
Korkularımızdan korkarak yaşamın herşeyi sorgulayan anlayışında aramak cevapları!
İşte tıpkı böyle birşeydir,
Çok şey bilmek hevesiyle
Az da olsa doğru bildiğimiz birşeyleri o hırs arbedesinde kaybedivermek
Hep açık yaşanmış bir geçmişin zihin pancerelerinde leke bırakmış yağmurlarının kuruyan izleri,
Hâlâ unutmakta olduğunuz, bugününüz değil...
