Deniz Islaklığıdır Gözleri

[kudüs prensi]

 Parmaklarımın arasında yol alan,
  Birer tespih tanesi yalnızlık…
  Denizse;
  Gözlerine vurulduğum bir kadın gibi şu an…
  Fener ışıklarıydı,
  Karanlıkta gözlerinizi alan yanılmıyorsam;
  Kuytu bir şehrin ıssızlığı değil…


  Ay, dünya uğruna gazi olmuş şanlı asker:
  Şu karşımda duran gözlerin ardında saklanmış hüzne,
  Ne kadar da benziyor ışığın.
  Gözleri denizden çıkmış gibi sanki onun:
  Taptaze, dupduru, ıslaklığını koruyor.
  Sanki hala denizi soluyor…
  Ne yazık ki;
  Tuzdan yara tutacak gözleri:
  Bir an evvel;
  Denizde ıslanmış gözlerini, kurulamazsa eğer…
  Ama ne olursa olsun;
  Bir martı sesinde yakalayacak özgürlüğü yine de o…
  Ve bir gece vakti,
  Karanlığın girdabında değil;
  Bir şafak vakti,
  Alaca aydınlığın zafer şöleninde dökecek,
  Deniz ıslaklığını gözleri…